ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები46994

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი სახელი

1957

ტიპი: სახელი

1957 წელს მწერლის პირად ბარათში დიმიტრი ხოშტარია აღნიშნავდა, რომ მისი ფსევდონიმი იყო დუტუ მეგრელი.

1886

ტიპი: სახელი

1886 წლის 17 აგვისტოს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძემ გამოაქვეყნა სტატია „ტფილისი, 16 აგვისტოს“, რომელიც მწერლის თხზულებათა კრებულებში დაიბეჭდა სათაურით „ხიზნების საქმე“.

1907

ტიპი: სახელი

1907 წლის შემდეგ ნოე რამიშვილის პარტიული ფსევდონიმი იყო „პეტრე“.

1920

ტიპი: სახელი

1920 წლის 30 იანვრის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, მიხეილ თუმანიშვილის ფსევდონიმი ბირთველისძე იყო.

1920

ტიპი: სახელი

1920 წლის 7 მარტის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, იოსებ მაქსიმეს ძე მეხუზლას სამწერლო ფსევდონიმი იყო იასე რაჭველი.

1930

ტიპი: სახელი

1930 წლის 10 ივნისს დუტუ მეგრელის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, ქუთაისის გიმნაზიაში სწავლის პერიოდში იგი იყენებდა ოტიას ფსევდონიმს.

1930

ტიპი: სახელი

1930 წლის 10 ივნისს დუტუ მეგრელის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, გრიგოლ აბაშიძის ფსევდონიმი იყო გრიგოლ თირელი.

1879

ტიპი: სახელი

1879 წელს ალექსი მირიანაშვილის ფსევდონიმი „ანაგელი“ იყო.

1922

ტიპი: სახელი

1922-1925 წლებში დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, ალექსი მირიანაშვილს ჰქონდა ფსევდონიმები ანაგელი, ლილიპუტი და ანმანი.

1881

ტიპი: სახელი

1881-1887 წლებში გორის სამაგალითო სკოლის მოსწავლე მიშა გიორგაძეს ჭაღოს ეძახდნენ, რადგან თმებში ჭაღარა ჰქონდა გამორეული.

1888

ტიპი: სახელი

1888 წლის მაისში დიმიტრი ხოშტარია პირველად გამოჩნდა პრესაში დუტუ მეგრელის ფსევდონიმით.

1876

ტიპი: სახელი

1876 წელს სამეგრელოს სასულიერო სასწავლებლში, სადაც თედო სახოკია სწავლობდა, მოსწავლეებს „დიაკვნებს“ ეძახდნენ.

1929

ტიპი: სახელი

1929 წელს შიო მღვიმელის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, მისი წინაპრების გვარი იყო ბობნაძე.

1892

ტიპი: სახელი

1892 წლიდან სამწერლო მოღვაწეობის დასაწყისში დუტუ მეგრელი სხვადასხვა ფსევდონიმით სარგებლობდა.

1892

ტიპი: სახელი

1892 წლიდან ფსევდონიმით „დ.ხ.“ დუტუ მეგრელი წერდა კორესპონდენციებს.

1893

ტიპი: სახელი

1893 წელს გაზეთ „კვალში“ ფსევდონიმით „დ.ხ.“ იბეჭდებოდა დუტუ მეგრელის წერილები სათაურით „ფიქრი და შენიშვნა“.

1884

ტიპი: სახელი

1884-1885 წლებში თედო სახოკიას თბილისის სასულიერო სასწავლებელში სწავლის პერიოდში სემინარიის პანსიონში (ბურსაში) მცხოვრებთ ბურსაკებს ეძახდნენ.

1940

ტიპი: სახელი

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის ავტობიოგრაფიაში აღნიშნავდა, რომ მას ჰქონდა ფსევდონიმები: „ჩიორა“, „კენჭოსანი“, „პატრიციუსი“, „ორ-ანი“, „მანოელიძე“, „კენტი“, „დუშიკო“, „ალფა“, „დიოგენი“, „ფარნაოზი“ და „ნიორი“.