რეგისტრირებული ფაქტები49180
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1886
ტიპი: ღონისძიება
ქ. შ. წ. კ. გ. საზოგადოების ქვითარი №75 ადასტურებს, რომ ხაზინადარმა გიორგი ქართველიშვილმა 1886 წლის 22 ნოემბერს ნიკო მთვარელიშვილისგან ჩაიბარა ბანკიდან ჩეკით გამოტანილი 1886 წლის საწევრო ფული – 400 მანეთი.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 12 მარტს გამართულ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომისიის სხდომაზე, რომელსაც ესწრებოდნენ – ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძე, გაბრიელ საყვარელიძე, ალექსი ბესარიონის ძე ჭიჭინაძე, ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძე და დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი, გადაწყდა, საზოგადოებას გაეხსნა მთავრობის ტიპის პირველდაწყებითი სკოლები, თუ კანონის თანახმად მასწავლებლის არჩევა და დამტკიცება მის ხელთ იქნებოდა.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 12 მარტს გამართულ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომისიის სხდომაზე დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილმა აღნიშნა, რომ დიღომში სკოლის გასახსნელად საზოგადოების უფლების დათმობა არ არის საჭირო, რადგან მისი გახსნა თავისი სახელით შეუძლია იმ პირს, ვისი ხარჯითაც სკოლის გახსნას საზოგადოება აპირებს.
1901
ტიპი: ღონისძიება
1901 წლის 3 იანვარს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წევრებმა ექვთიმე თაყაიშვილს ძველი ხმლის შესაძენად – 10 მანეთი, ხოლო ლაშა-გიორგის დროინდელი ფულის შესაძენად 20 მანეთი გადასცეს.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 27 თებერვალს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომისიის სხდომაზე ალექსი ბესარიონის ძე ჭიჭინაძე არ მიემხრო აკაკი წერეთლის მოსაზრებას. მისი აზრით, როდესაც სოფლის სკოლა ვერ აღწევდა დასახულ მიზანს, მასწავლებელი იყო დამნაშავე. თუ პედაგოგი კარგი იყო, როგორი პროგრამაც უნდა ყოფილიყო, სწავლება ნაყოფიერი იქნებოდა. ჭიჭინაძის აზრით, თუ მასწავლებელს საზოგადოება აირჩევდა, სახალხო სკოლების გახსნა სასარგებლო იქნებოდა.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 12 მარტს გამართულ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომისიის სხდომაზე ალექსი ბესარიონის ძე ჭიჭინაძემ, ნიკოლოზ ზებედეს ზე ცხვედაძემ და ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძემ აღნიშნეს, რომ საზოგადოების უფლების დასაცავად საჩივრის დაწერა იმ დროს არ იყო გამართლებული, უმჯობესი იყო დროებით ისეთი ტიპის სკოლების გახსნა, როგორის ნებასაც აძლევდა სახალხო მზრუნველი, იმ პირობით, თუ მასწავლებლების არჩევის უფლება საზოგადოებას ექნებოდა.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 4 მარტს, 9 საათზე, გაიმართა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ერთ-ერთი კომისიის სხდომა, რომელსაც ესწრებოდნენ: ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძე, გაბრიელ საყვარელიძე, ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძე და დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 12 მარტს გამართულ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომისიის სხდომაზე ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძემ აღნიშნა, რომ საქართველოში მთავრობის ტიპის პირველდაწყებითი სასწავლებლის პროგრამა დიდად არ განსხვავდება წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სკოლების პროგრამისგან.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 12 მარტს, საღამოს 9 საათზე, გამართულ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ერთ-ერთი კომისიის სხდომას დაესწრნენ: ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძე, გაბრიელ საყვარელიძე, ალექსი ბესარიონის ძე ჭიჭინაძე, ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძე და დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 4 მარტს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომისიის სხდომაზე თავმჯდომარემ, ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძემ აღნიშნა, რომ მთავრობის ნებართვით საზოგადოებას ხუთი კერძო სკოლა ჰქონდა გახსნილი, მაგრამ მთავრობა ახალი კერძო სკოლების გახსნის ნებას აღარ აძლევდა.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 27 თებერვალს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომისიის სხდომაზე აკაკი წერეთელმა აღნიშნა, რომ სახალხო სკოლების გახსნა სასარგებლო არ იყო. ასეთ სკოლებში მოსწავლე გონებრივად არ ვითარდებოდა და ზნეობრივად ქვეითდებოდა, რადგან რუსულს ხალხის სავნებლად ასწავლიდნენ. წერეთელი ამჯობინებდა, ასეთი სკოლები საერთოდ არ გაიხსნილიყო, სანაცვლოდ კი დაებეჭდათ ბევრი იაფი და ადვილად გასაგები სახალხო წიგნი. როცა სოფლებში წიგნები გავრცელდებოდა, წერა-კითხვას ერთმანეთისგან ისწავლიდნენ.
1892
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 12 მარტს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომისიის სხდომაზე დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილმა აღნიშნა, რომ თუ საზოგადოება თავის უფლებად მიიჩნევს კერძო სკოლების გახსნას, ეს უფლება თვითონვე არ უნდა დაარღვიოს და კერძო სკოლების ნაცვლად არ გახსნას ჩვეულებრივი ტიპისა, რომელშიც მასწავლებლებს საზოგადოება არ აირჩევს.
1907
ტიპი: ღონისძიება
1907 წელს პეტრე კონსტანტინეს ძე ზუბალაშვილმა გადაწყვიტა, რომ ჟენევაში ქართველი სტუდენტებისთვის თავისი დაარსებული ბიბლიოთეკა გაეუქმებინა, რადგან სტუდენტები იქ სასწავლო ან სამეცნიერო მიზნით არ იკრიბებოდნენ. ბიბლიოთეკისთვის განკუთვნილი თანხით კი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას დაწყებითი განათლების საქმეში დახმარებოდა.
1918
ტიპი: ღონისძიება
საქართველოს რესპუბლიკის 1918 წლის 19 ნოემბრის პირველი ეროვნული ყრილობის მიერ არჩეულ საგანმანთლებლო სექციას პირველდაწყებითი და უმაღლესი პირველდაწყებითი სკოლების, საშუალო სკოლებისა და რეალური სასწავლებლების, უმაღლესი და სკოლის გარეშე განათლების, სპეციალური სასწავლებლების (სახელოსნო, საფეიქრო, ხელსაქმე) და წიგნების გამომცემლობის საკითხის მოგვარება დაევალა.
1907
ტიპი: ღონისძიება
1907 წლის ივლისში ფილიპე გაბრიელის ძე გოგიჩაიშვილი ჟენევაში გაემგზავრა პეტრე ზუბალაშვილის მიერ დაარსებული ბიბლიოთეკის საქმეების გასარკვევად, რასაც სამი დღე მოანდომა, თუმცა გარკვეული ცნობა ან ხარჯთაღრიცხვა ვერ მიიღო სამკითხველოს წევრებისაგან, ვერც ბიბლიოთეკაში წიგნების რაოდენობის შესახებ გაიგო.
1907
ტიპი: ღონისძიება
1907 წლის 20 დეკემბერს ფილიპე გოგიჩაიშვილმა ჟენევიდან პარიზში მიიღო ქართველ სტუდენტთა იმ წერილის ასლი, რომელიც მათ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას გაუგზავნეს.
1907
ტიპი: ღონისძიება
1907 წლის 20 დეკემბერს ფილიპე გოგიჩაიშვილმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას პარიზიდან თბილისში გამოუგზავნა წერილი, რომელშიც წერდა პეტრე ზუბალაშვილის მიერ ქართველი სტუდენტებისთვის ჟენევაში გახსნილი ბიბლიოთეკის სავალალო მდგომარეობის შესახებ. გოგიჩაიშვილის აზრით, შვეიცარიაში მყოფი ქართველი სტუდენტების უმრავლესობას სწავლის სურვილზე მეტად პოლიტიკური მოტივი ამოძრავებდა.
1921
ტიპი: ღონისძიება
1921 წლის 13 მაისს ქაფრთველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მთავარი გამგეობის სხდომაზე განიხილეს მაღაზიის გამგის განცხადება წიგნების ფასების გადასინჯვის შესახებ. განჩინების თანახმად, გამგეობამ ეს საკითხი პრეზიდიუმს მიანდო. გადაწყდა, რომ ფასები მოემატებინათ მაღაზიის გამგის მოსაზრებისა და თევდორე კიკვაძის მოხსენების გათვალისწინებით. წიგნების ნისიად გაცემა აიკრძალა.
1901
ტიპი: ღონისძიება
1901 წლის 9 იანვარს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წევრებმა ივანე მაჭავარიანს წიგნებზე მუშაობისთვის 4.33 მანეთი გადასცეს.
1901
ტიპი: ღონისძიება
1901 წლის 3 იანვრის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობის სხდომის ოქმის მიხედვით, საზოგადოების წევრებმა ზაქარია გულისაშვილს ღუმლებისა და წიგნების მორიგ პარტიაში 2.50 მანეთი გადაუხადეს.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 12 მარტს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომისიის სხდომაზე გაბრიელ საყვარელიძემ აღნიშნა, რომ წიგნების დამტარებლისთვის გამოყოფილი 300 მანეთით უმჯობესი იყო, მოსახლეობისთვის უფასო წიგნები დაერიგებინათ, ხოლო სოფლებში წიგნების დარიგება სკოლებისთვის მიენდოთ.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 12 მარტს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომისიის სხდომაზე ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძემ აღნიშნა, რომ საზოგადოებამ 1894 წელს სოფლებში წიგნების გასავრცელებლად 300 მანეთი გამოყო.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 12 მარტს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომისიის სხდომაზე, რომელსაც ესწრებოდნენ ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძე, გაბრიელ საყვარელიძე, ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძე, ალექსი ბესარიონის ძე ჭიჭინაძე და დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი, გადაწყდა, სოფლებში წიგნების დამტარებლის დაქირავების ნაცვლად საზოგადოებას აგენტების საშუალებით წიგნები უფასოდ დაერიგებინა.
1901
ტიპი: ღონისძიება
1901 წლის 3 იანვარს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობის სხდომის ჟურნალში განხილულია ბათუმის სკოლის მზრუნველთა კომიტეტის თავმჯდომარის, გრიგოლ ვოლსკის ანგარიში.
1894
ტიპი: ღონისძიება
1894 წლის 12 მარტს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომისიის სხდომაზე ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძემ აღნიშნა, რომ საზოგადოების გამგეობას სურს, მას, ვისაც სოფლებში წიგნების გაყიდვა დაევალება, მოსახლეობისთვის წერა-კითხვის სწავლებაც შეეძლოს.