რეგისტრირებული ფაქტები46293
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1909
ტიპი: ავტორობა
1909 წლის 20 დეკემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობამ კრებას მოახსენა, რომ მუზეუმი და ბიბლიოთეკა ილიასეულ სახლში გადაეტანათ. მაგრამ შემდეგ გამგეობა სარევიზიო კომისიის მოხსენებას მიემხრო, რომ მუზეუმისთვის ცალკე შენობა აეგოთ და ამ გეგმის განსახორციელებლად მუზეუმის თანხა და ილიას ფონდი გაეერთიანებინათ. ხელს აწერენ: ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი, ალექსანდრე ივანეს ძე სარაჯიშვილი (რიშ-ბაბა), დავით (დათა) გიორგის ძე ჯორჯაძე, სვიმონ გრიგოლის ძე კლდიაშვილი, ქრისტეფორე მურმანის ძე ციცქიშვილი, გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი, ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანი, ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძე, დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი, არჩილ რაჟდენის ძე ჯაჯანაშვილი, შალვა ანტონის ძე მიქელაძე, იპოლიტე პეტრეს ძე ვართაგავა, ფილიპე ბეჭუას ძე მგელაძე.
1907
ტიპი: ავტორობა
1907 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წესდებაში ცვლილება შეიტანეს და საზოგადოებას ნება მიეცა უძრავი ქონება შეეძინა. ხელს აწერენ: ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი, ალექსანდრე ივანეს ძე სარაჯიშვილი (რიშ-ბაბა), სვიმონ გრიგოლის ძე კლდიაშვილი, ქრისტეფორე მურმანის ძე ციცქიშვილი, გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი, ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანი, ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძე, დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი, არჩილ რაჟდენის ძე ჯაჯანაშვილი, შალვა ანტონის ძე მიქელაძე, იპოლიტე პეტრეს ძე ვართაგავა, ფილიპე ბეჭუას ძე მგელაძე.
1891
ტიპი: ავტორობა
1891 წლის ანგარიშის მიხედვით, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადეობის გამგეობამ ფინანსური პრობლემის გამო ბიბლიოთეკის შენობის აგება ვერ მოახერხა. ხელს აწერენ: ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი, ალექსანდრე ივანეს ძე სარაჯიშვილი (რიშ-ბაბა), სვიმონ გრიგოლის ძე კლდიაშვილი, ქრისტეფორე მურმანის ძე ციცქიშვილი, გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი, ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანი, ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძე, დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი, არჩილ რაჟდენის ძე ჯაჯანაშვილი, შალვა ანტონის ძე მიქელაძე, იპოლიტე პეტრეს ძე ვართაგავა, ფილიპე ბეჭუას ძე მგელაძე.
1900
ტიპი: ავტორობა
1900 წლის 4 ივნისს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადეობის სხდომაზე აღიძრა საკითხი წიგნსაცავისა და მუზეუმისთვის საკუთარი შენობის აგების შესახებ. მაგრამ ამ საქმის შესრულება წესდების შეუცვლელად არ შეიძლებოდა. ხელს აწერენ: ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი, ალექსანდრე ივანეს ძე სარაჯიშვილი (რიშ-ბაბა), სვიმონ გრიგოლის ძე კლდიაშვილი, ქრისტეფორე მურმანის ძე ციცქიშვილი, გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი, ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანი, ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძე, დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი, არჩილ რაჟდენის ძე ჯაჯანაშვილი, შალვა ანტონის ძე მიქელაძე, იპოლიტე პეტრეს ძე ვართაგავა, ფილიპე ბეჭუას ძე მგელაძე.
1897
ტიპი: ავტორობა
1897 წლის პირველ ივნისს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადეობის გამგეობამ დაადგინა, რომ საგანგებო თანხებს ერთი დანიშნულება მისცემოდა და გადაწყვიტა შემომწირველებისთვის აზრი გაზეთის საშუალებით ეკითხა. შემომწირველთა უმრავლესობა მუზეუმის ასაშენებლად ფონდების შეერთების მომხრე იყო. ხელს აწერენ: ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი, ალექსანდრე ივანეს ძე სარაჯიშვილი (რიშ-ბაბა), სვიმონ გრიგოლის ძე კლდიაშვილი, ქრისტეფორე მურმანის ძე ციცქიშვილი, გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი, ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანი, ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძე, დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი, არჩილ რაჟდენის ძე ჯაჯანაშვილი, შალვა ანტონის ძე მიქელაძე, იპოლიტე პეტრეს ძე ვართაგავა, ფილიპე ბეჭუას ძე მგელაძე.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 9 ნოემბრის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე დავით გიორგის ძე ხართიშვილმა განაცხადა, რომ ზოგიერთ სკოლაში საღვთო სჯულის ორ ენაზე, ქართულად და რუსულად სწავლება იმით იყო განპირობებული, რომ სწავლის გასაგრძელებლად მოსწავლეები იძულებულნი იყვნენ ისეთ სკოლაში ესწავლათ, სადაც საგნების სწავლა რუსულ ენაზე მოითხოვებოდა.
1894
ტიპი: ავტორობა
1894-1895 წლების ანგარიშის მიხედვით, წიგნსაცავის ადგილი მოცულობით ძალიან პატარა იყო. ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას სურდა წიგნსაცავისთვის უფრო დიდი და უსაფრთხო ადგილი მოეძებნა, თუმცა გამგეობის იმედი, რომ მუზეუმისთვის ასაშენებელ ადგილს იშოვიდა არ გამართლდა. ხელს აწერენ: ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი, ალექსანდრე ივანეს ძე სარაჯიშვილი (რიშ-ბაბა), სვიმონ გრიგოლის ძე კლდიაშვილი, ქრისტეფორე მურმანის ძე ციცქიშვილი, გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი, ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანი, ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძე, დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი, არჩილ რაჟდენის ძე ჯაჯანაშვილი, შალვა ანტონის ძე მიქელაძე, იპოლიტე პეტრეს ძე ვართაგავა, ფილიპე ბეჭუას ძე მგელაძე.
1893
ტიპი: ავტორობა
1893 წლის ანგარიშის მიხედვით, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობა ძველ ნივთებს, ფულებს და წიგნებს იმ იმედით აგროვებდა, რომ შეძლებდა საკუთარი მუზეუმის აშენებას და მათ სხვა არქეოლოგიურ ნივთებთან ერთად მოათავსებდა. გამგეობამ მომავალი მუზეუმის გეგმა არქიტექტორს შეადგენინა და აპირებდა იმ პირისთვის გაეგზავნა, რომელიც მუზეუმისთვის ადგილის შემოწირვას დაპირდა. ხელს აწერენ: ექვთიმე სიმონის ძე თაყაიშვილი, ალექსანდრე ივანეს ძე სარაჯიშვილი (რიშ-ბაბა), სვიმონ გრიგოლის ძე კლდიაშვილი, ქრისტეფორე მურმანის ძე ციცქიშვილი, გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი, ალექსანდრე ბესარიონის ძე მდივანი, ალექსანდრე თევდორეს ძე ყიფშიძე, დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილი, არჩილ რაჟდენის ძე ჯაჯანაშვილი, შალვა ანტონის ძე მიქელაძე, იპოლიტე პეტრეს ძე ვართაგავა, ფილიპე ბეჭუას ძე მგელაძე.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 9 ნოემბრის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე გამგეობის წევრმა გრიგოლ (გიგო) სვიმონის ძე რცხილაძემ განაცხადა, რომ თერგის ოლქის სახალხო სკოლების დირექტორი ასაჩივრებდა გამგეობის მიერ წამოყენებულ მოთხოვნას – ქართულად სწავლებას და საზოგადოების დახურვას მოითხოვდა. ამ შემთხვევაში გამოუვალ მდგომარეობაში მყოფმა გამგეობამ დათმო თავისი პოზიცია.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 9 ნოემბრის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე პავლე დავითის ძე საყვარელიძემ განაცხადა, რომ სკოლების დათვალიერების საქმე არ იყო ორგანიზებული. მისი აზრით, არ შეიძლებოდა 16 სკოლიდან მხოლოდ 4 დათვალიერებულიყო. გამგეობას გარეშე პირისათვის უნდა დაევალებინა სკოლების შემოწმება.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 9 ნოემბრის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე ალექსანდრე სპირიდონის ძე ლომთათიძემ განაცხადა, რომ სკოლები უყურადღებოდ იყო დატოვებული. ასევე არ იმართებოდა სახალხო კითხვები და ლექციები ხალხისთვის, წიგნის მაღაზიის საქმე არ მიდიოდა კარგად და არც სახალხო წიგნების გამოცემის საკითხი იყო ორგანიზებული.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 9 ნოემბრის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე დავით გიორგის ძე ხართიშვილმა განაცხადა, რომ საჭირო იყო საზოგადოების განყოფილება გახსნილიყო იქ, სადაც მათი სკოლები არ არსებობდა. მაგალითად, შესაძლებელი იყო გერგეთში საზოგადოებას თავისი განყოფილება ყოველგვარი დაბრკოლების გარეშე გაეხსნა.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 9 ნოემბრის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე შალვა ანტონის ძე მიქელაძემ განაცხადა, რომ საზოგადოებამ სკოლებისთვის სწავლების სანიმუშო პროგრამა შეადგინა და ყველა სკოლის მასწავლებელი ვალდებული იყო ამ პროგრამით ეხელმძღვანელა. ხოლო, როცა ზოგიერთი სკოლის მასწავლებელმა საზოგადოების პროგრამით არ იხელმძღვანელა გამგეობამ შესაბამისი ზომები გაატარა.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 9 ნოემბრის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე შალვა ანტონის ძე მიქელაძემ განაცხადა, რომ ორი წლის წინ გამგეობამ მთავრობასთან შუამდგომლობა აღძრა, რათა მასწავლებლებისთვის სისტემატიური კურსები ქართულ ენაზე ჩაეტარებინა, მაგრამ მთავრობამ უარი განაცხადა. საზოგადოების გამგეობამ კი ჩათვალა, რომ რუსულ ენაზე კურსების ჩატარება მიზანშეწონილი არ იყო.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 9 ნოემბრის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე გრიგოლ (გიგო) სვიმონის ძე რცხილაძემ განაცხადა, რომ გამგეობა სკოლებს ხსნიდა იქ, სადაც ქართულ ენას ყველაზე მეტად უჭირდა, მაგალითად ზუგდიდის მაზრაში, თერგის ოლქში და სხვ. საზოგადოების გამგეობა მატერიალური შესაძლებლობის ფარგლებში ყოველთვის ზრუნავდა სამუშაო გეგმის შესრულებაზე.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 9 ნოემბრის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე გრიგოლ (გიგო) სვიმონის ძე რცხილაძემ განაცხადა, რომ იანვრიდან გამგეობას მიწვეული ჰყავდა სკოლების დამთვალიერებელი პირი, რომლის ვალდებულებაც სასკოლო სექციისთვის სკოლების ავ-კარგის მოხსენება იყო. გამგეობას კარგად ესმოდა საზოგადოების მიზანი და 35 წლიანი არსებობის მანძილზე ყოველთვის ადგენდა საქმის წარმოების გეგმას იმდენად, რამდენადაც მას ამის მატერიალური შესაძლებლობა ჰქონდა.