ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები46136

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1883

ტიპი: ავტორობა

1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 10; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა წერილი „რუსული სკოლის დასაწყისი ჩვენში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ 1802 წელს დაარსებულ თბილისის კეთილშობილთა სასწავლებელში დირექტორი (ა. პეტრიაშვილი) ისწავლებოდა: ქართული, რუსული, სომხური, აზერბაიჯანული, ფრანგული, არითმეტიკა, მოკლე კატეხიზმო, საღმრთო და საქალაქო ისტორია, საზოგადო გეოგრაფია, გეომეტრა და ხატვა. (იგეგმებოდა უმაღლესი მათემატიკის, არქიტექტურის, არტილერიის, მექანიკისა და ფიზიკის სწავლება).

1883

ტიპი: ავტორობა

1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N10) დაბეჭდილი წერილის „რუსული სკოლის დასაწყისი ჩვენში“ თანახმად, 1802 წელს კოვალენსკის მიერ დაარსებული თბილისის კეთილშობილთა სასწავლებელი ძალიან მალე დაიხურა.

1883

ტიპი: ავტორობა

1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N10) დაიბეჭდა წერილი „რუსული სკოლის დასაწყისი ჩვენში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ 1807 წელს კავკასიის მთავარმართებლის, ვასილ ივანეს ძე გუდოვიჩის წარდგინებით თბილისის კეთილშობილთა სასწავლებელი გიმნაზიად გადაკეთდა.

1883

ტიპი: ავტორობა

1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 10; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა წერილი „რუსული სკოლის დასაწყისი ჩვენში“, რომელშიც ვკითხულობთ, 1807 წელს თბილისის გიმნაზიაში (ყოფილი კეთილშობილთა სასწავლებელი, დირექტორი ალექსი პეტრიაშვილი) არსებობდა 6 კლასი 100 მოსწავლითა და 10 პედაგოგით.

1883

ტიპი: ავტორობა

1883 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 10; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა წერილი „რუსული სკოლის დასაწყისი ჩვენში“, რომელშიც ვკითხულობთ, 1825 წელს თბილისის კეთილშობილთა სასწავლებელი (დირექტორი ალექსი პეტრიაშვილი) ყაზანის უნივერსიტეტის სამმართველოს უწყებაში გადავიდა, 1825 წლიდან კი ხარკოვის უნივერსიტეტს მიაწერეს.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N1) დაიბეჭდა პეტრე მირიანაშვილის პუბლიკაცია „არიელ ენათა ჯგუფი და საქართველო“, რომელშიც ავტორი ფრანგი და გერმანელი ლინგვისტების მხრიდან ქართული ენის მეცნიერული შესწავლის დიდი ინტერესის შესახებ საუბრობდა.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N1) დაიბეჭდა პეტრე მირიანაშვილის პუბლიკაცია „არიელ ენათა ჯგუფი და საქართველო“, რომელშიც ავტორი აღნიშნავდა, რომ ფრანგი მეცნიერის, ფრანსუა ლენორმანის (იკვლევდა ასირიულ და მესოპოტამიურ დამწერლობასა და კულტურას) კვლევის მიხედვით, ვანის ლურსმული წარწერები ქართული აღმოჩნდა.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N1) დაიბეჭდა პეტრე მირიანაშვილის პუბლიკაცია „არიელ ენათა ჯგუფი და საქართველო“, რომელშიც ავტორი აღნიშნავს, რომ ევროპელი მეცნიერები იკვლევდნენ ქართულ ენას და ამტკიცებდნენ (ლაიბნიცი, ბროსე), რომ ის ინდოევროპული ენების ჯგუფს ეკუთვნოდა. მათ ეთანხმებოდა ქართველი მეცნიერი დავით ჩუბინაშვილი.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N1) დაიბეჭდა პეტრე მირიანაშვილის პუბლიკაცია „არიულ ენათა ჯგუფი და საქართველო“, რომელშიც ავტორი აღნიშნავდა, რომ გერმანელი მეცნიერი ფრანც ბოპპი, რომელიც ენათმეცნიერებაში შედარებითი მეთოდის დამაარსებლად ითვლებოდა, ამტკიცებდა, რომ ქართული ენა ინდოევროპული ენების ჯგუფს მიეკუთვნებოდა.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 1; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა პეტრე მირიანაშვილის პუბლიკაცია „არიელ ენათა ჯგუფი და საქართველო“, რომელშიც ავტორი აღნიშნავდა, რომ გერმანელი ლინგვისტი და მკვლევარი მაქს მიულერი ქართულ და მთელ კავკასიურ ენებს თურანის (აღმოსავლურ, კასპიის ზღვის აუზის ქვეყნები) ენათა ჯგუფს მიეკუთვნებდა.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 1; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა პეტრე მირიანაშვილის პუბლიკაცია „არიელ ენათა ჯგუფი და საქართველო“, რომელშიც ავტორი აღნიშნავდა, რომ გერმანელი მეცნიერი კლაპროთი ქართული ენის განსაკუთრებულობაზე საუბრობდა და მას კავკასიურ ენათა ჯგუფს მიაკუთვნებდა. კლაპროთის ვერსიას ეთანხმებოდა ქართველი მეცნიერი ალექსანდრე ცაგარელი.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალი „ივერიის“ პირველ ნომერში (რედაქტორი ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა რაჟდენ ჯაჯანაშვილის მიერ ქართულად თარგმნილი დიუ-შალიუს წიგნი „ღამით მზიანი ქვეყანა“ (1871-1880 წლებში იმოგზაურა სკანდინავიის ქვეყნებში), რომელიც ყველა ევროპულ ენაზე იყო გამოცემული.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალ „ივერიის“ (N 1; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) რუბრიკაში „შინაური მიმოხილვა“ ქართული მწერლობისა და თეატრის განუვითარებლობის თაობაზე დიდი წუხილი იყო გამოთქმული.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N2) დაიბეჭდა ალექსანდრე ყაზბეგის მოთხრობის „განკიცხულნი“ გაგრძელება.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ დაიბეჭდა რაფიელ ერისთავის ლექსი „მოკითხვა“ და ნიკო ხიზანიშვილის „ჩვენი გლეხკაცობის ისტორიიდამ“ (შენიშვნები ბატონ-ყმობაზედ).

1906

ტიპი: ავტორობა

1906 წლის 11 აპრილის გაზეთ „სტრანაში“ დაიბეჭდა მაქსიმ კოვალევსკის ფელეტონი „მომავალი სახელმწიფოს საბჭო“, რომლის მიხედვითაც საბჭოს წევრთაგან ყველაზე ლიბერალები აღმოჩნდნენ საქართველოს წარმომადგენლები, ილია ჭავჭავაძე და ვლადიმერ მიქელაძე.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N2) დაიბეჭდა თევდორე ჯორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ნათქვამია, რომ ეპისკოპოსი ვახტანგ VI-ს გაჰყვა რუსეთში და 1737 წელს უფლისწულ ბაქართან ერთად ნოვგოროდში ქართული სტამბა დააარსა, სადაც ქართული წიგნები იბეჭდებოდა.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა თ. ჯორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ მთავარეპისკოპოს სამებელს 1740 წელს უფლისწულმა ბაქარმა თავის სახლში (მოსკოვთან ახლოს, ვსესვიატსკოეში) სტამბისთვის ადგილი მისცა.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ მთავარეპისკოპოსმა სამებელმა 1743 წელს რუსეთში, საკუთარ სტამბაში, ბიბლია ქართულად დაბეჭდა.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 3) დაიბეჭდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ მან 1761 წელს სინოდისგან მოსკოვში სტამბის გახსნის ნებართვა მიიღო.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N2) დაიბეჭდა თედო ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ნათქვამია, რომ მელქისედეკ კავკასიძე მთავარეპისკოპოს სამებელის მიერ მოსკოვში 1761 წელს დაარსებულ სტამბაში კორექტორად მუშაობდა.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ ევგენი ამილახვარი მთავარეპისკოპოს სამებელის მიერ მოსკოვში 1761 წელს დაარსებულ სტამბაში ზედამხედველად მუშაობდა.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ დიმიტრი ციციანოვი მთავარეპისკოპოს სამებელის მიერ მოსკოვში 1761 წელს დაარსებულ სტამბაში სლავური ტექსტის რედაქტორად მუშაობდა.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ მთავარეპისკოპოს სამებელის მიერ მოსკოვში 1761 წელს დაარსებულ სტამბაში დაიბეჭდა „წიგნი მოციქულთა“(„სამოციქულო“), რომლის ერთი ეგზემპლარი ქართველთა შორის წერა-კითხვს გამავრცელებელი საზოგადოების წიგნსაცავში ინახებოდა.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ მთავარეპისკოპოს სამებელმა ბიბლიიის ბერძნულ, ასირიულ დ ასლავურ ენებთან შეთანხმებული და შესწორებული ტექსტი გამოსცა.