რეგისტრირებული ფაქტები47756
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 30 მარტს აკაკი ჩხენკელი სწერს წერილს ბათუმის სიმაგრის კომენდანტს, რომელშიც ატყობინებს, რომ სროლა თურქეთის მხრიდან შეწყდება 21 საათსა და 30 წუთზე. ითხოვს დაუყოვნებლივ კატერს სურსათით, აგრეთვე დეტალურ ცნობებს თავდაცვის განსაკუთრებული დადგენილებების პაკეტის შესახებ. დოკუმენტის სისწორეს ადასტურებს მ. თუმანოვი.
1918
ტიპი: ავტორობა
რაჟდენ ქრისტეფორეს ძე აბულაძემ უარი თქვა წოდების მიღებაზე. წოდების მიღება თუ აუცილებელი იყო, მიიღებდა მას იქ, სადაც ეტყოდნენ, მაგრამ სანამ სადმე წოდების მისაღებ კომისიებს მოაწყობდნენ, მანამდე ითხოვდა ხელახლა ეშუამდგომლა რკინიგზის სასწავლო კომიტეტს მთავარგამგესთან იმის გათვალისწინებით, რომ მას ჰქონდა თბილისის სასულიერო სემინარიის ოთხი კლასის მოწმობა, უფლებით გათანასწორებული იყო გიმნაზიებთან და 14 წლიანი გამოცდილება ჰქონდა. ეს ყველაფერი მას უფლებას აძლევდა წოდების ხარისხის მიუღებლად დამტკიცებულიყო უმაღლესი დაწყებითი სკოლების მასწავლებლად.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 1-ლი დეკემბრის გაზეთ „სახალხო საქმეში“ მშობლები კონსტანტინე და მინადორა შაფათავები, ბიძები: მიტროფანე, პლატონ და ვალოდია კორძახიები აუწყებენ ნათესავებსა და მეგობრებს ახალსენაკში ლილი კონსტანტინეს ასული შაფათავას გარდაცვალების შესახებ. დაკრძალვა გაიმართებოდა 1-ლ დეკემბერს სოფელ ახევის ეკლესიაში.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 13 აგვისტოს გორის საოსტატო სემინარიის კურსდამთავრებულმა, კიცხის ორკლასიანი სასწავლებლის (შორაპნის მაზრა) გამგემ, სავლე იოსების ძე აბულაძემ საქართველოს რესპუბლიკის საერო განათლების მინისტრს სთხოვა, მასწავლებლად დაენიშნათ თბილისის პირველი ქართული გიმნაზიის (ყოფილი სათავადაზნაურო) მოსამზადებელ კლასში.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 1-ლი დეკემბრის გაზეთ „სახალხო საქმეში“ გრიგოლ რცხილაძე საქართველოს დამოუკიდებლოს გამოცხადებიდან 6 თვის თვზე აქვეყნებს სტატიას, რომელშიც აცხადებს, რომ 26 მაისის აქტმა დაამტკიცა, ის, რაც ქართველი ხალხის ნაციონალურ რეალობას შეადგენდა, დიდხანს უჩინარი იყო როგორც თვით ამ ხალხისთვის, ისე მისი მესვეურებისთვის. ქართველმა ხალხმა დამოუკიდებლობის საფუძველზე შეინარჩუნა უდიდესი ნაწილი თავის ტერიტორიისა, რომელსაც გარეშე ძალა ეპატრონებოდა, დაიცვა თავისი ქვეყნის უსაფრთხოება და გაატარა მთელი რიგი რეფორმები.
1918
ტიპი: ავტორობა
აკაკი პაპავა გადმოგვცემს,რომ როცა საქართველოში არ იყო აზრთა თანხვედრა საქართველოს დემოკრატიულობის შესახებ,სწორედ მაშინ დემოკრატიის მომხრეები ერთხმად დაუპირისპირდნენ მათ მოწინააღმდეგეებსა და საქართველოს მტრებს.მათ ერთიანი ძალისხმევით,საქართველოს დამოუკიდებლობა აღადგინეს და 6 თის შემდეგაც არ აპირებდნენ დემობილიზაციას.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 1-ლი დეკემბრის გაზეთ „სახალხო საქმეში“ არჩილ ჯაჯანაშვილი სიამაყით გადმოგვცემს, თუ როგორ მოახერხა საქართველომ დამოუკიდებლობის გამოცხადების შემდეგ რეფორმების გატარება, სახელმწიფოში წესრიგის დამყარება, რუსეთის ბატონობის მოსპობა. თუ როგორ კეთილსინდისიერად მოიქცა გერმანიის სახელმწიფო, თავისი ძლიერება საქართველოს წინააღმდეგ არ გამოიყენა და საქართველოსაც თავის მხრივ არ დასჭირვებია გერმანიის დახმარება სახელმწიფოებრივი წეს-წყობილების აღსადგენად.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 1-ლი დეკემბრის გაზეთ „სახალხო საქმის“ მეშვეობით ქრისტეფორე რაჭველიშვილი საქართველოს მოსახლეობას ულოცავს დამოუკიდებლობის 6 თვის თავს და მოუწოდებს საზოგადოებას, რომ ყველამ ერთად, დიდმა თუ პატარამ უნდა იშრომოს საქართველოს განმტკიცებისთვის, გაძლიერებისთვის და უკეთესი მომავლისთვის.
1920
ტიპი: ავტორობა
„ერთობაში“ გამოქვეყნებულ წერილში, ბატალიონის უფროს გ. ედიშერაშვილის ხელმოწერით, ნათქვამია, რომ 1920 წლის 1-8-9 ივნისს სოფ. ჯავაში ტყვედ ჩავარდნილები მადლობას უხდიან ვლადიკავკაზელ ქართველებს და ეროვნულ საბჭოს დახმარებისთვის, კერძოდ, საქართველოს რესპ. კონსულის დროებით მოადგილე მღ. ნათაძეს, ეროვნული საბჭოს წევრებს – ალექსანდრე ავსაჯანოვს, მოქ. ბურდულს, დათიკო ჯავახიშვილს, ზალიკა მჭედლიშვილს, ალექსანდრე მაისურაძეს, მოქალაქეებს ფაციაშვილსა და ლაფაჩს, აგრეთვე საქართველოს, რომელმაც დარიალის ხეობაში თავისი წარმომადგენლები – აბესაძე და ლეიტენანტი ქუთათელაძე გაუგზავნა, და ფერშლებს – სოფიო კაჩაურსა და ცხაკაიას.
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 8 სექტემბრის გაზეთში „ერთობა“ დაიბეჭდა ბაქოში საქართველოს წარმომადგენელის განცხადება ახალციხის გამგეობის საყურადღებოდ, რომ მოქალაქეები ილია ხარეიშვილი (იგივე ხარამ დავიდაშვილი) და იოსებ აბრამის ძე ნოდიაშვილი ბაქოში არ იმყოფებოდნენ. კონსტანტინე ტერ-აბრამოვი კი დაპატიმრებული არ ყოფილა.
1952
ტიპი: ავტორობა
1952 წლის 15 აპრილს შალვა მაღლაკელიძემ გაიოზ მაღლაკელიძეს მისწერა, რომ გიორგი ვეფხვაძის მეთაურობით გერმანიაში „ანტიბოლშევიკური პოლიტიკური კავშირი“ დაარსდა. ორგანიზაციაში მისი საქმიანობა არ ჩანდა, რადგან ისინი ცინცაძისა და ერნსტ ლევინის მოლაპარაკების შემდეგ აპირებდნენ გააქტიურებას.
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 13 ივლისს ი. მაღლაკელიძემ შორაპნის სამაზრო კომიტეტის დავალებით „ერთობაში“ გამოაქვეყნა სია იმ პირებისა, რომელთაც შემოწირულობები გაიღეს ფრონტისთვის: სერგო ნებიერიძე, ი. მაღლაკელიძე, მ. ბუცხრიკიძე, არქიფო ქლიბაძე, ხ. ხავთასი, ოლღა შენგელია, ლ. ალავიძე, კ. ჩუბინაძე, კოლ. გეწაძე, ილარიონ შეყრილაძე, ჭ. ბაღდავაძე, კ. ბუაძე, ს. ჯოჯუა, უ. მუმლაძე, კ. თორთლაძე, ნოე კუხიანიძე, ს. ოქოევი, ბიკტორ საკანდელიძე, ი. ჟღენტი, ვ. კაპანაძე, ს. კობახიძე, იოსებ გუნცაძე, თ. მესხიშვილი და მაღრაძე.