ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები46026

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 14 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია სათაურით „წერილები პოლიტიკაზე“. სტატიაში თუმანოვი განიხილავდა ნოე ჟორდანიას მოხსენებას, რომელიც მას წაუკითხავს თბილისის მუშათა და ჯარისკაცთა დეპუტატების საბჭოს სხდომაზე. მოხსენებაში ჟორდანია გამოთქვამდა იმედს, რომ სოციალ-დემოკრატები მიაღწევდნენ დასახულ მიზანს, მარცხის შემთხვევაში კი ისტორია შეაფასებდა მათ ნამოღვაწარს, როგორც სწორ გზას. თუმანოვის აზრით, ჟორდანია წინასწარ იმართლებდა თავს და თავის მარცხსაც გამარჯვებად სახავდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 14 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია სათაურით „წერილები პოლიტიკაზე“. სტატიაში თუმანოვი განიხილავდა ნოე ჟორდანიას მოხსენებას, რომელიც მას წაუკითხავს თბილისის მუშათა და ჯარისკაცთა დეპუტატების საბჭოს სხდომაზე. მოხსენებაში ჟორდანიას სახელმწიფოს მომავალი წყობის ჩამოყალიბების გეგმა დაუსახავს, ის პროგრამა, რომელიც დასახულ მიზნამდე მიიყვანდა სოციალ-დემოკრატებს.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 14 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია სათაურით „წერილები პოლიტიკაზე“. სტატიის თანხმად, თავის მოხსენებაში, რომელიც თბილისის მუშათა და ჯარისკაცთა დეპუტატების საბჭოს სხდომაზე წაუკითხავს, ჟორდანია სოციალ-დემოკრატებს მოუწოდებდა, შეექმნათ სახელმწიფო, რომელიც პირველ რიგში უპოვართა კლასის ინტერესებს დაიცავდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 14 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია „წერილები პოლიტიკაზე“. თუმანოვის თქმით, ჟორდანიას მოხსენების კრიტიკა მხოლოდ მისი შეხედულებების კრიტიკა გახლდათ და არა მთლიანად მთავრობისა. თუმანოვი ბრალს სდებდა ჟორდანიას ვიწრო პარტიულ აზროვნებაში და სახელმწიფოებრივი ხედვის არქონაში.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 14 სექტემბრის გაზეთში „Грузия“ დაიბეჭდა კონსტანტინე პავლეს ძე თუმანოვის სტატია სათაურით „წერილები პოლიტიკაზე“. თუმანოვის აზრით, ფაქტი, რომ ჟორდანიამ თავისი მოხსენება წაიკითხა კერძო დაწესებულებაში და არა საქართველოს ეროვნულ საბჭოში, მეტყველებდა იმაზე, რომ მოხსენებაში ჩამოყალიბებული პრინციპები თვითონ მომხსენებლის პირადი შეხედულებების შედეგი იყო მხოლოდ.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 14 სექტემბრის გაზეთის „Грузия“ ცნობით, საქართველოს ფინანსთა მინისტრ გიორგი დურმიშხანის ძე ჟურულს შეუმუშავებია ცირკულარი, რომელიც მიუთითებდა 1919 წლის ხარჯთაღრიცხვის შედგენის წესს. ცირკულარი დაეგზავნა ყველა სამინისტროს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 28 ნოემბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა ილია ჭავჭავაძის წერილი, რომ ბერძნები იერუსალიმში ქართველების მონასტრების მფლობელობაში არსებულ მამულებს ყიდდნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 28 ნოემბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა ილია ჭავჭავაძის წერილი, რომ იერუსალიმში მდებარე ქართული მონასტრები თავისი მამულებით რუსეთის კუთვნილება იყო, რადგან საქართველო რუსეთის ნაწილს შეადგენდა და თუ ბერძნები ამ მონასტრებს გაყიდდნენ, ამით რუსეთის უფლებებს დაარღვევდნენ.

1907

ტიპი: ავტორობა

1907 წლის 1-ელ აგვისტომდე ილია ჭავჭავაძემ ყვარლელ ნათესავ იური ჭავჭავაძეს წერილობით სთხოვა, გაერკვია, რატომ არ პასუხობდა მოურავი მის გზავნილებს.

1907

ტიპი: ავტორობა

1907 წლის 28 აგვისტომდე არისტო ვასილის ძე ქუთათელაძემ დაბეჭდა კრებულ „წყაროს“ მეორე წიგნი, რომელშიც შეტანილი იყო ილია ჭავჭავაძის „პოეტი“ და „გაზაფხული“.

1907

ტიპი: ავტორობა

1907 წლის 1-ელ აგვისტომდე ილია ჭავჭავაძემ მიიღო ნოშრევან ჯაფარიძის წერილი. მოურავი თავს იმართლებდა პასუხის დაგვიანებისთვის და უკმაყოფილებას გამოთქვამდა, რომ ილია ჭავჭავაძემ საქმის გასარკვევად ნათესავს მიმართა.

1907

ტიპი: ავტორობა

1907 წლის 17 აგვისტომდე სერგი რომანოზის ძე გორგაძემ გამოსცა კრებულის „ჩვენი მწერლობა“ პირველი ტომი, რომელიც პოეზიას დაეთმო. კრებულში სხვა ავტორების თხზულებებთან ერთად ილია ჭავჭავაძის ლექსებიც იყო შეტანილი.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის 25 იანვარს გაზეთ „ივერიაში“ ხელმოუწერლად გამოქვეყნდა ილია ჭავჭავაძის წერილი „ტფილისი, 25 იანვარს“, რომელიც მწერლის თხზულებათა ოცტომეულში დაიბეჭდა სათაურით „თავისი სამწყსოს „სარკე“ და „სანთელი“.

1907

ტიპი: ავტორობა

1907 წლის 1-ელ აგვისტომდე ილია ჭავჭავაძემ ორ დეპეშა და წერილი გაუგზავნა ყვარლის მოურავ ნოშრევან ჯაფარიძეს, მაგრამ პასუხი ვერ მიიღო.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის 14 იანვარს ილია ჭავჭავაძე დაესწრო სამეურნეო საზოგადოების კრებას, რომელზეც სიტყვით გამოვიდა კრიმ გირეი და სკოლებში ადგილობრივი ენების გამოყენების მიზანშეუწონლობის შესახებ ისაუბრა.

1896

ტიპი: ავტორობა

1896 წლის მარტის ბოლოს ილია ჭავჭავაძის ხელმოწერით წიგნად გამოვიდა „ანგარიში ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელის საზოგადოების მოქმედებისა ენკენისთვიდგან 1894 წლ. 1 იანვრამდე 1896 წლ. მეჩვიდმეტე წელიწადი“.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის 20 იანვარს ილია ჭავჭავაძემ ანტონ ფურცელაძის წერილი მიიღო. იგი ილიას ატყობინებდა, რომ ავად იყო და სთხოვდა, აპრილის ხელფასის მხოლოდ მეოთხედი დაეკავებინა.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის 30 იანვარს თბილისის საოლქო სასამართლოს თავმჯდომარის მოადგილემ წერილობით მიმართა ილია ჭავჭავაძეს, როგორც მომრიგებელ მოსამართლეს, 12 თებერვალს სასამართლოს მეორე სამოქალაქო განყოფილების სხდომას დასწრებოდა.

1896

ტიპი: ავტორობა

1896 წლის 4 აპრილს ლონდონში გამომავალ ჟურნალში „აკადემი“ დაიბეჭდა რეცენზია „განდეგილის“ მარჯორი უორდროპისეულ თარგმანზე. ავტორი წერს, რომ მთარგმნელმა შეძლო ილია ჭავჭავაძის ნიჭის წარმოჩენა და მკითხველს საშუალება მისცა, გასცნობოდა მის ღირსშესანიშნავ მოღვაწეობას.

1896

ტიპი: ავტორობა

1896 წლის 18 ოქტომბერს ილია ჭავჭავაძემ, როგორც თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკის თავმჯდომარემ, რუსეთის ფინანსთა სამინისტროდან გადასახადებისა და წაგების ბალანსების შესახებ წერილი მიიღო.

1896

ტიპი: ავტორობა

1896 წლის 6 ოქტომბერს გაზეთ „ნოვოე ობოზრენიეში“ დაიბეჭდა მოთხრობის „კაცია – ადამიანი?!“ ერთი თავის ალექსანდრე ნიკიტინისეული თარგმანი.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის თებერვალში გაზეთ „Исторический вестник“-ში გამოქვეყნდა რეცენზიაილია ჭავჭავაძის ნარკვევზე „სომეხთა მეცნიერნი და ქვათა ღაღადი“. ავტორი მადლობას უხდიდა ილიას ისტორიის ფალსიფიკატორთა მხილებისთვის და ნიკოლოზ ალექსი-მესხიშვილს ამ ნაშრომის რუსულენოვანი მკითხველისთვის გაცნობისათვის.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის თებერვალში გაზეთ „ივერიის“ 33-ე ნომერში ხელმოწერით „ნაიბი“ ილია ჭავჭავაძის სტატია „აი ძმობა!?“ გამოქვეყნდა.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის თებერვალში ფილიპე გოგიჩაიშვილმა ილია ჭავჭავაძეს წარწერით მიუძღვნა თავისი წიგნი „ამიერკავკასიის გლეხთა მცირემიწიანობა“.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის 9 თებერვალს სომხურ გაზეთ „მშაკში“ დაიბეჭდა სტატია „კავკასიის სტუდენტთა დამხმარებელი საზოგადოების ერთი განაჩენის გამო“, რომელშიც ილია ჭავჭავაძის ნარკვევის „სომეხთა მეცნიერნი და ქვათა ღაღადი“ გამო ქართველები კაცთმოძულეებად, „მოძმეთჭამიებად“ და „სომეხთყლაპიებად“ არიან მოხსენიებულნი.