რეგისტრირებული ფაქტები46204
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1918
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის ივლისში ახალციხის მაზრის სოფ. ღრელის მოსახლეობამ თხოვნით მიმართა განათლების სამინისტროს, რომ სოფ. ღრელსა და მიმდებარე სოფლებში გაეხსნათ ქართული სკოლა. თხოვნას ხელს აწერენ: პედაგოგი იესე ნებაძე, იაკობ სუდაძე, ოსმან სელებ-ოღლი, ემან ალი-ოღლი, ისმაილ ალი-ოღლი, გულალი ჯოშხუნ-ოღლი, ლუკა ალავიძე, სტეფანე ნებაძე, იოსებ ნებაძე, იობა ნებაძე, შიო ნებაძე, ესტატე ნებაძე, სოლომონ ნებაძე, ბასილ ნებაძე, არჩილ ნებაძე, გიორგი მურვანიძე, ლაზარე მურვანიძე, თედორე იაძე, გიორგი იაძე, ლუარსაბ იაძე, თომა ალავიძე, გიორგი ალავიძე, ბაგრატ ალავიძე, სერგო ალავიძე, ლუარსაბ ალავიძე, სანდრო ზაზაძე, ლევან ხმალაძე და ისიდორე შადრაძე.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის გაზეთ „ვოლნი გორეცთან“ ინტერვიუში საქართველოს რესპუბლიკის იუსტიციის მინისტრი რაჟდენ არსენიძე აცხადებდა: „თავისუფლებისმოყვარე მთიელთა ბრძოლამ ჩრდილოური ანარქიისა და რეაქციის ნიაღვრისაგან დაიცვა ამიერკავკასიის რესპუბლიკები. რუსეთის მტრული დამოკიდებულება არა მარტო სახელმწიფოებრიობისთვისაა საშიში, არამედ საერთოდ კლდოვან ხეობებში გამომწყვდევით ემუქრება თვითონ მთიელებს“.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის გაზეთ „ვოლნი გორეცთან“ ინტერვიუში საქართველოს რესპუბლიკის იუსტიციის მინისტრი რჟდენ არსენიძეს სირთულეების მიუხედავად, შესაძლებლად მიაჩნდა მთიელთა სახელმწიფოს შექმნა, რომლის საუკეთესო ფორმადაც ფედერაციული მოწყობა ესახებოდა, სახელდობრ – ქვეყნის ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული დაყოფა კანტონებად, მთიანი შვეიცარიის მსგავსად.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 22 სექტემბრის გაზეთ „ვოლნი გორეცთან“ ინტერვიუში საქართველოს რესპუბლიკის იუსტიციის მინისტრი რჟდენ არსენიძე მთიელთა კეთილგანწყობის დასტურად იხსენებდა შემთხვევას, თუ როგორ დაუბრკოლებლად და უსაფრთხოდ გაიყვანეს ინგუშებმა ყუბანიდან მომავალი, უსაშვოდ დარჩენილი ქართველი დელეგატები ომის ხანძარში გახვეული ვლადიკავკაზიდან.
1924
ტიპი: ავტორობა
1924 წლის 6 იანვრის გაზეთ „ბარრიკადში“ დაბეჭდილ სტატიაში „ქართული თეატრი ახალ პოზიციაზე“ შალვა აფხაიძე საუბრობს თეატრის მოღვაწეებზე: კოტე მარჯანიშვილზე, ალექსანდრე ახმეტელზე, აკაკი ფაღავაზე, ვერიკო ანჯაფარიძეზე, თამარა ჭავჭავაძეზე, აკაკი ვასაძეზე, გიორგი დავითაშვილზე, ელენე დონაურზე, უშანგი ჩხეიძეზე, დ. მჟავიაზე, მიხეილ ლორთქიფანიძეზე, დავით ჩხეიძეზე, ვ. ჯიქიაზე, შალვა ღამბაშიძესა და აკაკი ხორავაზე.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 18 ოქტომბერს გრიგოლ იასონის ძე ამაღლობელმა საქართველოს რესპუბლიკის უმაღლეს და საშუალო სასწავლებელთა მთავარგამგეს სთხოვა, ერთ-ერთ ადგილობრივ საშუალო სასწავლებელში ქართული ენის, ისტორიის, ლოგიკისა და ფსიქოლოგიის მასწავლებლად დაენიშნათ. უკანასკნელი ორი საგნის სწავლება შეეძლო როგორც რუსულ, ასევე ქართულ ენაზე.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 28 მაისს გრიგოლ იასონის ძე ამაღლობელი სახალხო განათლების მინისტრს თხოვნაში სწერს, რომ ერთადერთი მიზეზი, რამაც აიძულა მისთვის თხოვნით მიემართა არის არა პირადი ინტერესების დაცვა-აღდგენა, არამედ უდიდესი საქმის ნათელის მოფენა-გაშუქება, მთავრობისა და საზოგადოების საყურადღებოდ, რომელსაც ახალგაზრდობის სულიერი აღზრდა ეწოდება და, რომელიც ადგილობრივ ქალთა მე-7 გიმნაზიაში დირექტორსა და მასწავლებლებს უხეშ ხელობად აქვთ გარდაქმნილი.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 28 მაისს გრიგოლ იასონის ძე ამაღლობელი სახალხო განათლების მინისტრს თხოვნაში სწერს, რომ სრული იმედი აქვს ის სწრაფ და სათანადო განკარგულებას გასცემს, რათა სასწარაფოდ გამოიძიოს ყველაფერი ისე, როგორც წარმოდგენილ მოხსენებაშია, რათა ერთი მხრივ, მოსწავლე-ახალგაზრდობა და მისი მშობლები დარწმუნდნენ, რომ ისინი დემოკრატიული რესპუბლიკის სოციალისტური მთავრობის მფარველობის ქვეშ იმყოფებიან და არა რუდოლფისა და მისი ჟანდარმ-დემოკრატების მონობაში, მეორე მხრივ კი შეძლოს მუშაობის კვლავ გაგრძელება და შეურაცხყოფილი, აღშფოთებული სინდისის დაწყნარება.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 7 მარტის გაზეთ „ერთობის“ ცნობით, თბილისის მილიციის უფროსი გიორგი კონიაშვილი ბრძანებაში 1918 წლის 2 მარტს დახოცილი უმცროსი მილიციელების: ალექსი მესხიშვილის, დათიკო მეკუჩაშვილის, სულაძის, იაკობ კერესელიძის, ვასილ ბოლქვაძის და დაჭრილი თედო გოგიას თავგანწირულ ბრძოლას აღნიშნავდა და იმედს გამოთქვამდა, რომ მათი ამხანაგებიც სინდისიერად შეასრულებდნენ მოვალეობას.
1918
ტიპი: ავტორობა
1918 წლის 6 მარტს ნოე რამიშვილმა ევგენი გეგეჭკორს ბათუმიდან შეატყობინა, რომ ხელში ჩაიგდეს სამხედრო ფლოტი, მათი მხრიდან მოკლულია პრაპორშჩიკი ცაგარეიშვილი, დაჭრილია 9 მეზღვაური და დატყვევებულია – 300; ფლოტის უფროსად დაინიშნება უფრ. ლეიტენანტი ჭავჭანიძე, რომელმაც ოპერაციას შესანიშნავად უხელმძღვანელა.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 7 ოქტომბერს ივანე გაჩეჩილაძემ მისწერა საშუალო სასწავლებელთა მთავარგამგეს, რომ გაზეთ „სოციალ-დემოკრატის“ N 23-ე გამოცემაში დაიბეჭდა ცილისმწამებლური სტატია სათაურით „მყრალი ჭაობი“, რომელიც მისი თქმით, დაწერილი იყო ერთ-ერთი იმ მასწავლებლის მიერ, რომელიც მუდამ ცდილობდა სასწავლებლის ნორმალური ცხოვრების შეფერხებასა და პირადი შურისძიებით გაჟღენთილი ივ. გაჩეჩილაძის ავტორიტეტის დაცემას საზოგადოებაში.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 7 ოქტომბერს ივანე გაჩეჩილაძე სთხოვდა საშუალო სასწავლებელთა მთავარგამგეს, რომ მისთვის ცილისწამების თავიდან ასაცილებლად და ავტორიტეტის აღსადგენად მოეხდინათ მკაცრი რევიზია და თუ „სოციალ-დემოკრატის“ N 23-ე გამოცემაში მის შესახებ მიწოდებული ინფორმაცია ყალბი აღმოჩნდებოდა მიეღოთ საჭირო ზომები ავტორის წინააღმდეგ.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 8 ნოემბერს გრიგოლ იასონის ძე ამაღლობელი ქუთაისის რეალური სასწავლებლის დირექტორს სწერს, რომ მარტის შუა რიცხვებში საპატიო მიზეზით თბილისის ქალთა მე-3 გიმნაზიაში მასწავლებლად მუშაობა შეწყვიტა. მან ორი თვის შემდეგ მიიღო თავისუფლება ანაზღაურების შენარჩუნებით. ამ მიზეზით სამინისტრომ მისი შტატის მასწავლებლად დამტკიცება ვერ მოასწრო. 1919 წელსაც გიმნაზიაში შტატის გარეშე მასწავლებლად დაინიშნა. ის დირექტორს სთხოვდა სამინისტროსთან შუამდგომლობას, რომ პირველი სექტემბრიდანვე შტატის მასწავლებლად დაემტკიცებინათ, როგორც უმაღლესი განათლების მქონე.
1919
ტიპი: ავტორობა
1919 წლის 12 ნოემბერს ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის დირექტორმა თბილისის ვაჟთა მე-6 გიმნაზიის დირექტორს მისწერა, რომ 1919 წლის 8 ნოემბრის N 2296 მიწერილობის თანახმად, გაუგზავნა თავისი რწმუნებული გიმნაზიის მე-6 კლასის ყოფილი მოსწავლის ვახტანგ ამბოქაძის დათხოვნის მოწმობა, დაბადების მოწმობა N 38, აცრის მოწმობა N 475 და წოდების მოწმობა ნამსახურეობითი სიის პირთან ერთად. სთხოვა, ხსენებული საბუთების მიღება ეცნობებინა. ხელს აწერენ: გიმნაზიის დირექტორი ნიკოლოზ მირზიშვილი და საქმისმწარმოებელი კალისტრატე ჭიჭინაძე.
1916
ტიპი: ავტორობა
1916 წლის 10 სექტემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მაჩხაანის განყოფილებამ მთავარგამგეობას სთხოვა ოთხმოცდასამი თუმანი – 830 მანეთი გამოეყო ქვემომაჩხაანელი მღვდლის – იოსებ გრიგოლის ძე ტუკუშაშვილის მიერ შეწირული სახლის შესაკეთებლად. ამ საქმისთვის სახსარი არც ადგილობრივ გამგეობას მოეპოვებოდა და არც მღვდლის ქვრივს. თხოვნას თან ერთვის ხარჯთაღრიცხვა და ხელმოწერები: თავმჯდომარე კონდრატე დავითის ძე ნინიკაშვილისა, მღვდლის მიხეილ გიორგის ძე მენთეშაშვილისა და ილია იოსების ძე მენთეშაშვილის.