ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები47756

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხური ზეპირსიტყვიერება ხალხის კულტურულ წინსვლასა და ადამიანის გონებრივ განვითარებასთან ერთად ნელ-ნელა ქრებოდა.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წლის 16 მაისს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში თედო სახოკია იმედოვნებდა, რომ შთამომავლობა მას ლოცვა-კურთხევით მოიხსენიებდა გაწეული შრომისა და დანატოვარის გამო.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში თედო სახოკია იხსენიებდა ვასილ ბარნოვს როგორც სწორუპოვარ ბელეტრისტს.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წლის 21 ივნისს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში იაკობ ფანცხავა აღიარებდა, რომ დასახული მიზნის მისაღწევად მან არც მორიდება იცოდა არც შიშის გრძნობას დაუბრკოლებია ოდესმე.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წლის 21 ივნისს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში იაკობ ფანცხავა აღნიშნავდა, რომ იგი ყოველთვის უღრმესი და გულითადი სიყვარულით იყო განმსჭვალული ქართული საზოგადოებისადმი.

1929

ტიპი: ავტორობა

1929 წელს შიო მღვიმელის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, იგი ყოველთვის ხალისით ეკიდებოდა ბავშვებისათვის წერასა და ეს საქმე არასოდეს შეუწყვეტია.

1894

ტიპი: ავტორობა

1894 წელს ვასილ კოპტონაშვილს მოთხრობის „კაკო დიაკვანი“ პატარა ბროშურად გამოცემის სურვილი ჰქონდა, მაგრამ მაშინდელ ცენზორს ამის ნება არ მიუცია მისთვის. ისიც უთხრა, რომ მისი მოთხრობის გაზეთ „ივერიაში“ დაბეჭდვა შეცდომა იყო, რადგან ნაწარმოები სამღვდელოების პატიოსან სახელს ჩირქს სცხებდა და დიაკვნებს მღვდლების წინაამღდეგ ამხედრებდა.

1937

ტიპი: ავტორობა

1937 წლის 2 სექტემბერს ვასილ კოპტონაშვილის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, გაზეთებში „მწყემსი“ და „საეპარქიო საექსარხოსო მოამბე“ დაიბეჭდა ვასილ კოპტონაშვილის წერილები სულიერი მამების ცხოვრების შესახებ.

1937

ტიპი: ავტორობა

1937 წლის 2 სექტემბერს ვასილ კოპტონაშვილის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, გაზეთებში „მწყემსი“ და „საეპარქიო საექსარხოსო მოამბე“ დაიბეჭდა ვასილ კოპტონაშვილის წერილები გაქრისტიანებული ქურთების შესახებ.

1894

ტიპი: ავტორობა

იაკობ ფანცხავა 1894 წელს მასწავლებლობის პერიოდში მოუხიბლავს ბათუმის ბოტანიკურ ბაღს თავისი სიმდიდრითა და სილამაზით.