ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები48412

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1927

ტიპი: ავტორობა

1927 წელს გამოცემული ნაწერების სრულ კრებულში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ მისი „წერილები ქართულ ლიტერატურაზე“ დუტუ მეგრელის ქართული ლიტერატურისადმი მიძღვნილი წერილის გამოქვეყნების მერე შეიქმნა.

1930

ტიპი: ავტორობა

1930 წლის 10 ივნისს დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, დუტუ მეგრელის გვიანდელი პერიოდის ლექსები უმეტესად მისი პირადი განცდის ერთგვარ დღიურებს წარმოადგენდა.

1877

ტიპი: ავტორობა

თედო სახოკიამ 1877-1884 წლებში სამეგრელოს სასულიერო სასწავლებლში სწავლის პერიოდი ვრცლად აღწერა თავის თხზულებაში „წარსულიდან“.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში თედო სახოკია თავის მეგობარ შიო დედაბრიშვილს ახასიათებდა სიტყვაძუნწ პიროვნებად, რომელსაც საერთოდ ემძიმებოდა ლაპარაკი.

1889

ტიპი: ავტორობა

თავისი მოკრძალებული ხასიათის გამო საკმაოდ დიდხანს, 1889 წლამდე ერიდებოდა თავისი ნაწერების გამოქვეყნებას.

1882

ტიპი: ავტორობა

ვასილ კოპტონაშვილი მადლიერებით იხსენებს თბილისის ნიკოლოზის სახ. ორკლასიან სამოქალაქო სასწავლებელს (რომელშიც 1882-1883 წლებში სწავლობდა), იქაურ მასწავლებლებსა და სასწავლებლის ზედამხედველ პავლე კატანიანცს.

1937

ტიპი: ავტორობა

1937 წლის 2 სექტემბერს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში ვასილ კოპტონაშვილი იმედოვნებდა, რომ მესხეთ-ჯავახეთის შესახებ დაწერილი თავისი თხზულებებით უფრო მეტ ქართველს გააცნობდა ამ კუთხის ხალხის ყოფა-ცხოვრებას.

1894

ტიპი: ავტორობა

1894 წელს ვასილ კოპტონაშვილს მოთხრობის „კაკო დიაკვანი“ პატარა ბროშურად გამოცემის სურვილი ჰქონდა, მაგრამ ცენზორს ნება არ მიუცია მისთვის სამღვდელოების ბობოლა წარმომადგენელთა გავლენით, რომლებიც განცხრომით ცხოვრობდნენ და კაკო დიაკვნის მსგავს გაჭირვებულთა ბედი არ ანაღვლებდათ.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, იგი სისტემატურად ათავსებდა თავის წერილებსა და ლექსებს შემდეგ ჟურნალ-გაზეთებში: „ნობათი“, სახალხო გაზეთი“, „საქართველო“, „თეატრი და ცხოვრება“, „ხათაბალა“, „ხელოვნება", „ქართული სიტყვა“, „მოამბე“.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, ცალკე წიგნებად იყო გამოსული მისი ნათარგმნი ერშოვის „კუზიანი ცხენი“, პუშკინის „მებადური და ოქროს თევზი“ და „მეფის მკვდარი ასული“, ვოლტერის მოთხრობა „ზადიგი“ და კუპერის რომანი „მერსედეს კასტილიელი“.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, მან თარგმნა ერშოვის „კუზიანი ცხენი“, პუშკინის „მებადური და ოქროს თევზი“ და „მეფის მკვდარი ასული“.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის ნაწარმოებები ნათარგმნი იყო რუსულ და სომხურ ენებზე.

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წლის „კვალის“ №29-ში დაიბეჭდა დაიბეჭდა ველიჩკოს თხზულება „ქრისტე აღსდგა“, რომელიც პროფესორ ხახანაშვილს მიეძღვნა.

1943

ტიპი: ავტორობა

თედო სახოკია 1943 წელს ზეპირსიტყვიერებას ქართული მეტყველების ნამდვილ სიმდიდრეს უწოდებდა.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან, თანამედროვე ადამიანი იშვიათად რთავდა ლაპარაკში ქართული ზეპირსიტყვიერების ნიმუშებს.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხს ხშირად ქართული ზეპირსიტყვიერების ნიმუშები მოცლილი ადამიანის შეთხზული ეგონა.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხს ხშირად არ ესმოდა ქართულ ზეპირთქმათა ნამდვილი შინაარსი.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხი ხშირად უადგილო ადგილზე ხმარობდა ზეპირსიტყვიერების ძვირფას ნიმუშებს.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხი თანდათან ივიწყებდა თავისი მეტყველების სიმდიდრესა და ლაზათს.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხი, ვინც მეტყველებაში იყენებდა ზეპირსიტყვიერების ნიმუშებს, ამ ქვეყნიდან წასვლასთან ერთად თან გაიყოლებდა ამ გამოთქმებს.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს თედო სახოკიასთვის მეტად მნიშვნელოვანი იყო ქართულ ხატოვან თქმათა ლექსიკონსა და ქართული ანდაზების კრებულზე მუშაობა, რადგან ხალხური ზეპირსიტყვიერება ხალხის კულტურულ წინსვლასა და ადამიანის გონებრივ განვითარებასთან ერთად ნელ-ნელა ქრებოდა.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წლის 16 მაისს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში თედო სახოკია იმედოვნებდა, რომ შთამომავლობა მას ლოცვა-კურთხევით მოიხსენიებდა გაწეული შრომისა და დანატოვარის გამო.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წელს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში თედო სახოკია იხსენიებდა ვასილ ბარნოვს, როგორც სწორუპოვარ ბელეტრისტს.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წლის 21 ივნისს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში იაკობ ფანცხავა აღიარებდა, რომ დასახული მიზნის მისაღწევად მან არც მორიდება იცოდა, არც შიშის გრძნობას დაუბრკოლებია ოდესმე.

1943

ტიპი: ავტორობა

1943 წლის 21 ივნისს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში იაკობ ფანცხავა აღნიშნავდა, რომ იგი ყოველთვის უღრმესი და გულითადი სიყვარულით იყო განმსჭვალული ქართული საზოგადოებისადმი.