ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები47441

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ღონისძიება

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 23 ივნისს ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის დირექტორმა ნიკოლოზ მირზიშვილმა სახალხო განათლების მინისტრს მისწერა, რომ ამზადებდა გერმანული ენის მასწავლებელ ნინო ვასილის ასულ აკოფაშვილის თხოვნას ჯამაგირით დაკმაყოფილების შესახებ იმ პირების თანაბრად, რომლებსაც მიღებული ჰქონდათ უმაღლესი განათლება. ხელს აწერენ გიმნაზიის დირექტორი ნიკოლოზ მირზიშვილი და საქმისმწარმოებელი კალისტრატე კონსტანტინეს ძე ჭიჭინაძე.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 23 ივნისს ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის დირექტორმა ნიკოლოზ მირზიშვილმა სახალხო განათლების მინისტრს მისწერა, რომ 1919 წლის პირველი იანვრიდან ნინო ვასილის ასული აკოფაშვილი გერმანული ენის მასწავლებლად დაამტკიცეს. ხელს აწერენ გიმნაზიის დირექტორი ნიკოლოზ მირზიშვილი და საქმისმწარმოებელი კალისტრატე კონსტანტინეს ძე ჭიჭინაძე.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 23 ივნისს ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის დირექტორმა ნიკოლოზ მირზიშვილმა სახალხო განათლების მინისტრს მისწერა, რომ ნინო აკოფაშვილი სამი წელი მსახურობდა ქუთაისის ქალთა მთავრობის გიმნაზიაში გერმანული ენის მასწავლებლად, ექვსი წელი – თბილისის ქართულ გიმნაზიაში და ორი წელი – ქუთაისის ვაჟთა პირველ გიმნაზიაში. ხელს აწერენ გიმნაზიის დირექტორი ნიკოლოზ მირზიშვილი და საქმისმწარმოებელი კალისტრატე კონსტანტინეს ძე ჭიჭინაძე.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 18 ნოემბერს მთავარგამგე გიორგი ჭუმბურიძემ და საქმისმწარმოებელმა ლავრენტი ჩიმაკაძემ თამარ ამირეჯიბს აცნობეს, რომ საღოლაშენის სკოლაში მისი მასწავლებლად დანიშვნის შესახებ მისწერეს აღმოსავლეთ საქართველოს მე-3 რაიონის სახალხო სკოლების ინსპექტორს. მისი მასწავლებლის მოვალეობის აღმასრულებლად დროებით დანიშვნა 20 ნოემბრიდან შეიძლებოდა. მასწავლებლის წოდების მიღების შემდეგ კი თანამდებობაზე დაამტკიცებდნენ.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 18 ნოემბერს მთავარგამგე გიორგი ჭუმბურიძემ და საქმისმწარმოებელმა ლავრენტი ჩიმაკაძემ აღმოსავლეთ საქართველოს მე-3 რაიონის სახალხო სკოლების ინსპექტორს აცნობეს, რომ 20 ნოემბრიდან სოღოლაშენში მასწავლებლის მოვალეობის დროებით აღმასრულებლად შეიძლებოდა თამარ სარდიონის ასული ამირეჯიბი დაენიშნათ.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 17 მარტს თბილისის ვაჟთა II გიმნაზიის სხდომაზე მიიღეს დადგენილება, რომ ივანე გველესიანის ქონებრივად გაჭირვებული მდგომარეობის გამო სახალხო განათლების სამინისტროს წინაშე აღეძრათ შუამდგომლობა გიმნაზიის სპეციალური თანხიდან 500 მანეთის გამოწერის შესახებ მისი ცოლის საექიმოდ.

1919

ტიპი: ღონისძიება

თბილისის ვაჟთა II გიმნაზიის დირექტორმა ილარიონ ლორთქიფანიძემ უმაღლეს და საშუალო სასწავლებელთა მთავარგამგეს გაუგზავნა სამეურნეო კომიტეტის 1919 წლის 17 მარტის სხდომის ოქმიდან ამონაწერი, ითხოვდა ხსენებული დადგენილების დამტკიცებას და ნებართვას ივანე გველესიანისთვის გიმნაზიის სპეციალური თანხიდან დახმარების სახით გამოეწერათ 500 მანეთი ცოლის საექიმოდ გაწეული ხარჯების დასაფარად.

1918

ტიპი: ღონისძიება

სახალხო განათლების სამინისტრომ თბილისის ვაჟთა II გიმნაზიის დირექტორს ნება დართო ივანე გველესიანისთვის დახმარების სახით გიმნაზიის სპეციალური თანხიდან გამოეწერათ 500 მანეთი ცოლის საექიმოდ გაწეული ხარჯების დასაფარად.

1918

ტიპი: ღონისძიება

ივანე გველესიანმა მიიღო შეტყობინება, რომ უნდა დაეცალა ბინა, რომელიც მდებარეობდა მეხუთე ქალთა საეპარქიო გიმნაზიის შენობაში. ხელს აწერდნენ: სერგი დანელია და ნიკოლოზ აბესაძე.

1920

ტიპი: ღონისძიება

თბილისის სახაზინო რკინის გზათა მოძრაობის უფროსმა სახალხო განათლების სამინისტროსგან მიიღო შეტყობინება, რომ ივანე გველესიანი 1920 წლის 17 ოქტომბრიდან დაინიშნა ოზურგეთის ქალთა გიმნაზიის დირექტორად და დაუყოვნებლივ უნდა ჩასულიყო დანიშნულების ადგილას. სახალხო განათლების სამინისტრო ითხოვდა, რომ ივანე გველესიანისთვის დაეთმოთ დაწესებულ ფასად ვაგონი, რომელიც მიებმებოდა საქონლის მატარებელს.

1918

ტიპი: ღონისძიება

სახალხო განათლების სამინისტრომ გაუგზავნა წერილი ოზურგეთის სამაზრო ერობას, რომლის მიხედვითაც აცნობა ივანე გველესიანის ქალთა გიმნაზიის დირექტორად დანიშვნა და სთხოვდა საბარგო ავტომობილით დახვედროდნენ სადგურზე. ჩამოსვლის დროს კი თავად გველესიანი აცნობებდა.

1918

ტიპი: ღონისძიება

სახალხო განათლების სამინისტრო ოზურგეთის ქალაქისთავს სთხოვდა მიეღოთ ყოველგვარი ზომები და ივანე გველესიანისთვის ბინის საკითხი მოეგვარებინათ.

1919

ტიპი: ღონისძიება

სახალო განათლების სამინისტრომ ქუთაისის III ვაჟთა გიმნაზიის დირექტორს პასუხად მისი თხოვნისა გაუგზავნა წერილი, რომ მიხეილ გორგაძის საბუთებში არ ჩანდა ჰქონდა თუ არა მას სპეციალობად შესწავლილი ხატვა, მარტო რეალური სასწავლებლის დამთავრება კი ამისთვის საკმარისი არ იყო. ვინაიდან ამ საგნის სხვა მასწავლებელი არ ჰყავდათ, შესაძლებლად მიაჩნდათ მისი დროებით ამ თანამდებობაზე დანიშვნა.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 30 დეკემბერს თბილისის წმინდა ნინოს ქალთა სასწავლებლის გამგე პეტრე ჩარექიშვილმა განათლების სამინისტროს მისდამი რწმუნებული გიმნაზიის პედაგოგის დავით ანანიაშვილის თხოვნა დასამტკიცებლად წარუდგინა. მან მინისტრს სთხოვა, ანანიაშვილისთვის კერძო სასწავლებელში გატარებული დრო სამსახურში ჩაეთვალა და მისთვის მოწმობები (N 134 და N 50) დაებრუნებინა.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 25 იანვარს სახალხო განათლების სამინისტროს კანცელარიის დირექტორმა ალექსანდრე მიქაბერიძემ და საქმისმწარმოებელმა ნიკოლოზ აბესაძემ თბილისის წმინდა ნინოს სახელობის გიმნაზიის დირექტორს აცნობეს, რომ დავით ანანიაშვილს კერძო სასწავლებელში ნამსახური წლები შეიძლებოდა პენსიის მისაღებად ჩათვლოდა. ამისათვის საჭირო იყო პენსიის ფონდისთვის სათანადო პროცენტებით შეეტანა ანაზღაურება, რომელსაც წინა სამსახურში იღებდა.

1922

ტიპი: ღონისძიება

1922 წლის 29 ივნისს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომაზე საზოგადოების წიგნის მაღაზიის დახურვის საკითხზე ცეკავშირთან მოლაპარაკებების წარმოება იასონ მერაბის ძე ლორთქიფანიძესა და შალვა ზაქარიას ძე გოგებაშვილს დაევალათ.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 28 თებერვალს მთავარგამგე გრიგოლ ნათაძემ და საქმისმწარმოებლის ნაცვალმა სურმავამ თბილისის ქალთა მე-3 გიმნაზიის დირექტორს ევგენი ჭოღოშვილსა და თბილისის წმინდა ნინოს სახელობის გიმნაზიის დირექტორს პეტრე ჩარექიშვილს სთხოვეს, წმინდა ნინოს სახელობის გიმნაზიის მასწავლებლის დავით ანანიაშვილის გაკვეთილებს დასწრებოდნენ. შეეფასებინათ მისი უნარი და გამოცდილება, როგორც პედაგოგისა და საქმის მცოდნისა და დასკვნა სამინისტროსთვის წარედგინათ.

1888

ტიპი: ღონისძიება

1888 წლის 24 ივლისის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, საქართველოს ეგზარხოსმა პავლე რაევმა სიღნაღში არსებულ წმ. ნინოს სახელობის ტაძარს 170 მანეთი შესწირა.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 15 ოქტომბრიდან მარგალიტა გიგინეიშვილი, თანახმად მისი თხოვნისა, გაათავისუფლეს უფროსი ქალის თანამდებობიდან.

1919

ტიპი: ღონისძიება

სახალხო განათლების სამინისტრომ ქუთაისის 1-ლი გიმნაზიის დირექტორს სპირიდონ ჯორჯიკიას პასუხად მისი შუამდგომლობისა აცნობა, რომ მარგალიტა გიგინეიშვილის უმაღლეს სწავლა მიღებულ პირებთან გათანასწორების საკითხი არ იქნა დაკმაყოფილებული.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 13 ოქტომბერს ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის დირექტორმა ნიკოლოზ მირზიშვილმა უმაღლეს და საშუალო სასწავლებელთა მთავარგამგეს მისწერა, რომ ოზურგეთის გიმნაზიის დირექტორი მასწავლებელ ანდრიაძის წასვლის წინააღმდეგი არ იყო. იმავე შინაარსის დასაბუთებული მოხსენება ოზურგეთის გიმნაზიამ სამინისტროში გაგზავნა. მირზიშვილი ანდრიაძის ქუთაისის ვაჟთა პირველ გიმნაზიაში გადაყვანის დადასტურებას ითხოვდა. ხელს აწერენ: გიმნაზიის დირექტორი ნიკოლოზ მირზიშვილი და საქმისმწარმოებელი კალისტრატე ჭიჭინიძე.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის 31 ოქტომბერს მთავარგამგე სერგი დანელიამ და საქმისმწარმოებელმა დ. მესხმა ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის დირექტორს აცნობეს, რომ 1919 წლის პირველი სექტემბრიდან მისდამი რწმუნებული გიმნაზიის ქართული ენის მასწავლებლად გიორგი ანდრიაძე დაინიშნა.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის პირველ დეკემბერს ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის დირექტორმა ნიკოლოზ მირზიშვილმა უმაღლეს და საშუალო სასწავლებელთა მთავარგამგეს მისწერა, რომ 1919 წლის პირველი სექტემბრიდან ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის ქართული ენის მასწავლებლად გიორგი ანდრიაძე დაინიშნა. ხელს აწერენ გიმნაზიის დირექტორი ნიკოლოზ მირზიშვილი და საქმისმწარმოებელი კალისტრატე ჭიჭინიძე.

1919

ტიპი: ღონისძიება

1919 წლის პირველ დეკემბერს ქუთაისის ვაჟთა პირველი გიმნაზიის დირექტორმა ნიკოლოზ მირზიშვილმა უმაღლეს და საშუალო სასწავლებელთა მთავარგამგეს მისწერა, რომ 1918 წლის პირველი თებერვლიდან ოზურგეთის პედაგოგიურმა საბჭომ გიორგი ანდრიაძე ქართული ენისა და სიტყვიერების ისტორიის მასწავლებლად მიიწვია. ხელს აწერენ გიმნაზიის დირექტორი ნიკოლოზ მირზიშვილი და საქმისმწარმოებელი კალისტრატე ჭიჭინიძე.

1919

ტიპი: ღონისძიება

როგორც „ვოლნი გორეცის“ 1919 წლის 6 ოქტომბერს იუწყება, ყუბანის საკანონმდებლო რადის ამასწინანდელ სხდომაზე, ღათაგოგუს გარდა, სხვადასხვა ფრაქციის წარმომადგენლებმაც გამოხატეს საკუთარი დამოკიდებულება ჩრდილოკავკასიელ მთიელთა ტრაგედიის მიმართ, კერძოდ: პეტრე მაკარენკომ, პეტრე ავდეევმა და პრეობრაჟენსკიმ.