რეგისტრირებული ფაქტები46994
სორტირება ძველი ჩანაწერების მიხედვით
1888
ტიპი: ღონისძიება
1888 წლის 12 აპრილის გაზეთი „ივერია“ იუწყება, რომ ლომინ, დავით და სოლომონ გიორგის ძე მიქელაძეებს ქუთაისის თავადაზნაურთა საადგილმამულო ბანკში 43,5 წლით დაგირავებული ჰქონდათ ქუთაისის გუბერნიისა და მაზრის სოფელ კულაშში მდებარე 9 დესეტინა და 900 კვადრატული საჟენი ზვარი, ეზო და სახნავ–სათესი, რომლებსაც ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო ყიდდა.
1886
ტიპი: თანამდებობა
1886 წლის 27 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, დიმიტრი იოსების ძე ჯანაშვილი საინგილოში მისიონერად დანიშნეს.
1886
ტიპი: თანამდებობა
1886 წლის 27 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, დიმიტრი იოსების ძე ჯანაშვილი მღვდელი იყო.
1886
ტიპი: თანამდებობა
1886 წლის 27 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, დიმიტრი იოსების ძე ჯანაშვილი თბილისის სათავადაზნაურო სკოლის საღვთო წერილის მასწავლებელი იყო.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ ლოცავდა ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილის შრომას და სურდა მისი მოსწავლეები წარმატებულები ყოფილიყვნენ, რათა ქვეყნისთვის სარგებელი მოეტანათ.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი ოცი წლის განმავლობაში ქართველ ახალგაზრდებს ასწავლიდა, ყურადღებას აქცევდა და შემდეგ ეს ახალგაზრდები საქართველოსთვის მთელი ცხოვრება თუ არა რამდენიმე წელი მაინც თავდაუზოგავად შრომობდნენ. პეტრიაშვილის მხრიდან ეს ქვეყნისთვის უდიდესი სამსახური იყო, რასაც სხვა ვერავინ გაუწევდა სამშობლოს.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ მენდელეევი და ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი ერთსა და იმავე ქვეყანაში, სასწავლებელში ერთსა და იმავე საგანს ასწავლიდნენ, თუმცა მენდელეევის მიმართ ქართველები მხოლოდ შორიდან პატივისცემით შემოიფარგლბოდნენ და პეტრიშვილი კი – ძალიან უყვარდათ, რაც იმას ნიშნავს, რომ მას ქვეყნის წინაშე დიდი დამსახურება ჰქონდა.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი საზღვარგარეთ ახალგაზრდებს ქიმიას არაჩვეულებრივად ასწავლიდა, მაგრამ ამით საკუთარ ქვეყანას არანაირი სარგებელი არ ჰქონდა, თუმცა ქართველებს ის მაინც ძალიან უყვარდათ.
1886
ტიპი: ავტორობა
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, არამხოლოდ პროფესორები, არამედ სამზარეულოში მომუშავე ადამიანები, რომლებმაც თავიანთი შრომით მიაღწიეს წარმატებას და დარგის მცოდნეებად ჩამოყალიბდნენ მაგალითები იყვნენ იმისა, რომ ქართველი ადამიანი ნიჭიერი იყო.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილზე ამბობდნენ პროფესორი გახდა, რითაც დაამტკიცა, რომ ქართველები უნიჭოები არ იყვნენ. წერეთლის აზრით, ყველასთვის თავისთავად ცხადი იყო ქართველი ხალხის ნიჭიერების ამბავი.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ პროფესორი ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი საზღვარგარეთ ღირსეულად დაფასებული იყო, რაც ქართველებს ძალიან ანუგეშებდა და სიხარულს ანიჭებდა.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ პროფესორ ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილს საქართველოში ყველა სიყვარულით და სიამოვნებით იგონებდა, რისი მიზეზიც მისი ქვეყნიდან შორს ყოფნა იყო.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ პროფესორი ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი ასცდა იმ უსიამოვნებას, რასაც საზოგადოების სამსახურში მყოფი ადამიანის ცილისწამებით შებღალვა ჰქვია.
1886
ტიპი: პირადი ურთიერთობა
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, პროფესორი ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი ივანე კონსტანტინეს ძე მუხრანბატონს ესტუმრა სოფელ მუხრანში მარნებისა და ვენახების დასათვალიერებლად.
1886
ტიპი: ავტორობა
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ რაჭველი ადამიანი თავშენახული, შრომისმოყვარე, ფრთხილი, დამზოგველი, გონიერად მომჭირნე და ძლიერი იყო. ძალიან დასანანი იქნებოდა ასეთი ადამიანები თუ ქვეყანას დააკლდებოდნენ და სხვაგან გადასახლდებოდნენ.
1886
ტიპი: ავტორობა
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ რაჭის მკვიდრები დიდ გაჭირვებაში იყვნენ უნაყოფო მიწებისა და შიმშილის გამო. რაჭაში 46 501 დესეტინა ტყე იყო და თუკი სახელმწიფო ქონებათა გამგეობა უფლებას მისცემდა ხალხს გამოეყენებინა ეს მიწები, მაშინ შრომისმოყვარე და დაუზარელი რაჭველი თავის მიწას წალკოტად აქცევდა, რის შემდეგაც აღარ მოუწევდა მამა-პაპისეული ადგილიდან გადასახლება.
1896
ტიპი: ღონისძიება
1896 წელს ივანე პავლეს ძე როსტომაშვილის სტამბაში დაიბეჭდა შემდეგი წიგნები: „მეთევზის შვილი“, „შრომა და სიმდიდრე“, „გმირი როლანდი“, „დროა გონს მოვიდეთ“, „ფუტკრის გონიერი მოვლა-მოშენება“, „ლინჰარდი და გერტრუდა“, „ხტუნია ციყვუნია“, ბოკლის „ცივილიზაციის ისტორია“, პოემა „შიო თავადი“, „როგორ ცხოვრობენ ჩინელები“, „ცხენის წურბელა“, „მაჰმადი“, „დარვინიზმი“ (I და II წიგნი).
1896
ტიპი: ღონისძიება
1896 წლის ნოემბერში ნიკოლოზ ბარათაშვილის საფლავის ყვავილებით მოსართავად რატიანმა, ალ. პაპოვმა, კუბიცკიმ და სიკორსკიმ 30-30 კაპიკი გაიღეს, გარდანოვმა და ბუხრაძემ – 15-15 კაპიკი.
1896
ტიპი: ღონისძიება
1896 წელს ივანე პავლეს ძე როსტომაშვილმა გამოსცა იოსებ ცისკარიშვილის მიერ რუსულიდან ნათარგმნი წიგნი „სიფრთხილეს თავი არ სტკივა“ საქონლის ჭირის განადგურების მეთოდებზე.