ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები41039

1928

ტიპი: ღონისძიება

1928 წლის გაზაფხულზე მარიამ ორახელაშვილის თავმჯდომარეობით ხევსურეთში ახალი სკოლებისა და სამკურნალოების ასაგებად მთავრობის მიერ დაარსებულმა კომისიამ მოიწვია სპეციალური სხდომა, რომელსაც ესწრებოდნენ: ალექსი ყამარაული, სუჯიაშვილი, ივანე ფრანგულიანი, გ. თედორაძე და ს. ფანცხავა. ორახელაშვილმა წაიკითხა მოხსენება სკოლებისა და სამკურნლო დაწესებულებების გახსნის შესახებ. ა. კალაშნიკოვს პროექტის მომზადება და ტექნიკური ზედამხედველობა დაევალა.

1927

ტიპი: ღონისძიება

1927 წლის დეკემბერში სახელმწიფო უნივერსიტეტის რექტორი თედო ღლონტი, შალვა ნუცუბიძე და კორნელი კეკელიძე სომხეთის სახელმწიფო უნივერსიტეტს ესტუმრნენ.

1928

ტიპი: ღონისძიება

1928 წლის გაზაფხულზე აკადემიკოსი ნიკო მარი ეწვია ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის თავმჯდომარეს, ფილიპე მახარაძეს, მერე მოხსნება წაიკითხა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, სადაც მისი მსმენელები იყვნენ: სარგის კაკაბაძე, მარიამ ორახელაშვილი, შალვა ნუცუბიძე, ვუკოლ ბერიძე და ალექსანდრე მაჭავარიანი.

1926

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1926 წლის კომუნისტში გამოქვეყნდა სტატია სათაურით „პასუხად მენშევიკურ დონ კიხოტებს", რომელშიც ავტორი ამტკიცებდა, რომ მენშევიკები პოლიტიკურ-იდეოლოგიურად გაკოტრდნენ. სწორედ ამ დროს ბათუმში საბჭოთა ხელისუფლებამ დაიჭირა კ.სალუქვაძე, არალეგალურად ჩამოსული ემიგრაციის დავალებით,  მენშევიკური პროპაგანდის მიზნით. მის შესახებ პარიზში ნოე რამიშვილმა თავის ჟურნალში დაწერა: „ბოლშევიკებმა დაატუსაღეს ბრძოლაში გამობრძმედილი ცნობილი სოციალ-დემოკრატი და რევოლუციონერი კ. სალუქვაძე (კოწია)”.  მაგრამ იმ დროისათვის სალუქვაძე უკვე ცნობდა ბოლშევიკურ ხელისუფლებას და დიდი ბრძოლა გააჩაღა პროლეტარიატის დიქტატურის დასაცავად, რის გამოც რამიშვილმა განაცხადა: „სალუქვაძე ჩაეფლო ღრმა წუმპეში, გატყდა, დაეცა. საერთოდაც, ის არასდროს ყოფილა დიდი რევოლუციონერი", მისი თქმით, პარტიის გაჭირვების ჟამს, ყოველთვის განზე იდგა.

1926

ტიპი: ღონისძიება

1926 წლის პირველ ნოემბერს კავკასიაში ჩამოვიდა იტალიის სამხედრო ატაშე, გენერალური შტაბის პოლკოვნიკი ბერჯელი, რომელიც ამიერკავკასიის სახალხო კომისართა საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილემ, გუსეინოვმა და საქართველოს სახალხო კომისართა საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილემ, ჯუღელმა მიიღეს.

1927

ტიპი: თანამდებობა

1927 წელს ფილიპე მახარაძე საქართველოს ცკ-ის თავმჯდომარე იყო.

1927

ტიპი: თანამდებობა

1927 წელს მიხა ცხაკაია იყო ამიერკავკასიის ცკ-ის თავმჯდომარე.

1934

ტიპი: ღონისძიება

1934 წლის მარტში დაიხურა საქართველოს ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის სესია, რომელსაც ესწრებოდნენ თენგიზ ჟღენტი, ფილიპე მახარაძე და გერმანე მგალობლიშვილი.

1934

ტიპი: ორგანიზაცია

1934 წლის მარტში საქართველოს ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის სესიამ დაამტკიცა პრეზიდიუმის ახალი შემადგენლობა, რომლის წევრებიც იყვნენ: ფილიპე მახარაძე, ლავრენტი ბერია და პეტრე აღნიაშვილი.

1921

ტიპი: ავტორობა

1921 წლის 26 მარტს კომუნისტურმა პარტიამ გახსნა საბჭოთა აღმშენებლობის კურსები, რომელთა გავლაც სავალდებულო იყო სამუშაო ადგილზე ყველა გაგზავნილისთვის. კურსებზე შალვა ელიავა და მიხეილ ოკუჯავა კითხულობდნენ სალექციო კურსს: „პოლიტიკა და საბჭოთა მთავრობის დამყარების აუცილებლობა საქართველოში“, მამია ორახელაშვილი – „საბჭოთა რუსეთის, კერძოდ, საბჭოთა საქართველოს მდგომარეობა“, ნაზარეთიანი – „საბჭოთა მე-8 სიეზდის მუშაობა და რუსეთის კომუნისტური პარტიის მე-10 სიეზდი“, ფილიპე მახარაძე და ბესარიონ კვირკველია – „საქართველოს კომპარტიის პოლიტიკა და საბჭოთა აღმშენებლობა“.

1921

ტიპი: თანამდებობა

1921 წელს სრულიად რუსეთის აღმასკომის თავმჯდომარედ დაინიშნა მიხეილ კალინინი, სახელმწიფო კომისიის საბჭოს თავმჯდომარედ – ვლადიმერ ლენინი, ცკ-ის მდივნად – აბელ ენუქიძე. ა. კ. პრეზიდიუმის წევრებად: იოსებ სტალინი, ლევ კამენევი, გრიგორი პეტროვსკი, პეტრე სმედოვიჩი, პეტრე ზალუცკი.

1934

ტიპი: თანამდებობა

1934 წელს შალვა ნუცუბიძე უცხოეთთან კულტურული კავშირების საკავშირო საზოგადოების საქართველოს ფილიალის ხელმძღვანელი იყო.

1924

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1924 წელს დაპატიმრებულ გრიგოლ სპირიდონის ძე ჭელიძეს ჰყავდა მამა, სპირიდონ ჭელიძე – 80 წლის; მეუღლე, დომნა – 24 წლის; შვილი, სახელი უცნობია– 7 თვის; და, მარია ჭელიძე – 18 წლის; ძმები: სიმონ ჭელიძე – 50 წლის, ბერი; გალაქტიონ ჭელიძე –35 წლის, მუსიკოსი.

1923

ტიპი: ღონისძიება

1923 წელს არალეგალური მენშევიკური ორგანიზაციის წევრებმა პავლე გაჩეჩილაძემ და დიმიტრი კოჭლაძემ არალეგალური ტიპოგრაფია მოაწყვეს დავით ბორისოვის ბინაზე (თამარის ქ. N39-ში), სადაც ადრე ივანე რატიშვილი ცხოვრობდა.

1893

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

ნიკოლოზ ნიკოლოზის ძე კვერნაძე, გლეხი, დაიბადა 1893 წლის მაისში ქუთაისის გუბერნიაში, სამტრედიის მაზრის სოფ. სამტრედიაში.

1916

ტიპი: ნასამართლეობა

1916 წელს ნიკოლოზ ნიკოლოზის ძე კვერნაძე დააპატიმრეს ჭიათურაში როგორც საგაფიცვო ბიუროსა და სოციალ-დემოკრატიული პარტიის წევრი.

1913

ტიპი: ორგანიზაცია

1913-დან 1923 წლის პირველ სექტემბრამდე ნიკოლოზ (კოლია) ნიკოლოზის ძე კვერნაძე, პარტიული ფსევდონიმით გედი, საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის (სსდმპ) წევრი იყო.

1924

ტიპი: ნასამართლეობა

1924 წლის 21 იანვარს ნიკოლოზ კვერნაძე დააპატიმრეს თბილისში ზუბალოვის სახალხო სახლის (ქართული დრამატული საზოგადოების) სარეგისტრაციო დარბაზში საქართველოს ჩეკას N6617 ორდერის საფუძველზე.

1914

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

ნიკოლოზ კვერნაძე 1914-1918 წლებში მუშაობდა ჭიათურაში კავკასიური საზოგადოების მეტაბელედ, შემდეგ – სამტრედიაში, კოოპერატივში; 1916-1917 წლებში სამხედრო სამსახურში იყო; 1917-1924 წლამდე ეწეოდა კულტურულ-საგანმანათლებლო საქმიანობას; 1917-1921 წლებში სამტრედიის სახალხო გვარდიის შტაბის თავმჯდომარის თანაშემწე იყო; 1924 წელს მუშაობდა ქართული დრამატული საზოგადოების გამგეობის მდივნად.

1924

ტიპი: ღონისძიება

1924 წლის იანვარში ნიკოლოზ კვერნაძის დაპატიმრების გადაწყვეტილება საქართველოს ჩეკას N1 საიდუმლო განყოფილების რწმუნებულის თანაშემწემ, ბესარიონ მელიქაძემ მიიღო.

1924

ტიპი: ნასამართლეობა

1924 წლის 21 იანვარს საქართველოს ჩეკას მიერ დაკავებული ნიკოლოზ კვერნაძის არალეგალური საქმიანობის შესახებ ძიებას ჰქონდა მრავალი აგენტურული შეტყობინება; ჩეკამ ასევე მოახერხა დაპატიმრებული დავით ქავთარაძისგან მიეღო დადასტურებული ჩვენება.

1924

ტიპი: ნასამართლეობა

1924 წლის პირველ აპრილს სასამართლომ უპასუხოდ დატოვა ნიკოლოზ კვერნაძის მეუღლის, მარია აბდუშელაშვილის განცხადება, ასევე მწერალთა კავშირის შუამდგომლობა ძიების დაჩქარებისა და კვერნაძის გათავისუფლების შესახებ.

1924

ტიპი: ნასამართლეობა

1924 წლის 15 მაისს განიხილეს ნიკოლოზ ნიკოლოზის ძე კვერნაძის ძიების საქმე. დადასტურებულად ჩათვალეს მისი, როგორც სოციალ-დემოკრატიული პარტიის თბილისის სამაზრო კომიტეტის წევრის და აქტიური ა/ს მომუშავის ბრალეულობა და მოითხოვეს კვერნაძის 3 წლით დაპატიმრება იზოლაციის წესით, წინასწარი დაკავების ვადის დაუთქმელად.

1924

ტიპი: ნასამართლეობა

1924 წლის 21 იანვარს დაპატიმრებული მწერალი და დრამატურგი ნიკოლოზ ნიკოლოზის ძე კვერნაძე მეტეხის N2 გამოსასწორებელ სახლში მოათავსეს.

1924

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1924 წელს დაპატიმრებულ ნიკოლოზ კვერნაძეს ჰყავდა დედა მ. ოვანოვა – 50 წლის, დიასახლისი, მცხოვრები აბაშაში; მეუღლე, მარია სიმონის ასული აბდუშელაშვილი – 25 წლის, მოსწავლე, მცხოვრები თბილისში.