1917

ტიპი: ორგანიზაცია

1917 წლის სექტემბერში დანიშნული სამხედრო კორპუსის ახალი მეთაური სტეფანე გიორგის ძე ახმეტელი (ახმეტელაშვილი) გენერალ გიორგი ივანეს ძე მაზნიაშვილს პირად საუბრებში არწმუნებდა, რომ ის მენშევიკურ პარტიაში არ ითვლებოდა, მაგრამ მაზნიაშვილი იგონებს, რომ ახმეტელის ოთხი ძმა პარტიის წევრი იყო და მისი აზრით, ახლად დანიშნული სარდალიც მენშევიკებს იყო მიკედლებული.

1917

ტიპი: თანამდებობა

1917 წლის 22 ნოემბერს საქართველოს ეროვნული საბჭო აირჩიეს და მასთან შედგა სამხედრო სექცია, რომელშიც, მართალია, ქართული სამხედრო კავშირის წარმომადგენლები შედიოდნენ, მაგრამ ისევე როგორც საბჭოში, სამხედრო სექციაშიც ძალაუფლება მენშევიკებს ჰქონდათ. ამის მიუხედავად, სამხედრო სექციამ პარტიული მოსაზრებით დანიშნულ ქართული ჯარის მეთაურ ახმეტელს უფლება არ მისცა, თანაშემწეები თავისი სურვილით მოეწვია. სამხედრო სექციამ ასევე პარტიული მოსაზრებით სამხედრო კორპუსს შტაბის უფროსად იმხანად კაპიტნის ჩინის მქონე სოსო გედევანიშვილი დაუნიშნა.

1917

ტიპი: ორგანიზაცია

1917 წლის 22 ნოემბრისათვის, როდესაც საქართველოს ეროვნულ საბჭოსთან არსებულმა სამხედრო სექციამ სოსო გედევანიშვილი სამხედრო კორპუსის შტაბის უფროსად დანიშნა, მას უკვე ჰქონდა უმაღლესი სამხედრო განათლება მიღებული, ფლობდა კაპიტნის ჩინს და ფედერალისტების ფარტიაში თვალსაჩინო ადგილი ეკავა.

1917

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1917 წლის 22 ნოემბრისათვის, როდესაც საქართველოს ეროვნულ საბჭოსთან არსებულმა სამხედრო სექციამ სოსო გედევანიშვილი სამხედრო კორპუსის შტაბის უფროსად დანიშნა, იგი 12 წლის განმავლობაში ჩამოშორებული იყო სამხედრო საქმეს პოლიტიკური მიზეზების გამო, სწორედ ამიტომ, ზოგიერთი სამხედრო მეთაური, მათ შორის გენერალი მაზნიაშვილი, თვლიდა, რომ გედევანიშვილი რიგიანად ვერ გაუძღვებოდა შტაბის უფროსის მოვალეობებს.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წლის გვიან შემოდგომაზე გენერალ მაზნიაშვილის თხოვნის საფუძველზე საზოგადო მოღვაწეებმა შალვა ქარუმიძე და ქაქუცა ჩოლოყაშვილი ხევსურეთში გაგზავნეს. მათ თბილისში ჩამოიყვანეს ოთხასამდე ხევსური, რომლებიც სამხედრო სკოლის შენობაში დააბინავეს, შემოსეს, იარაღით აღჭურვეს, ჯგუფებად დაყვეს და ოფიცრები დაუნიშნეს. რამდენიმე დღის შემდეგ ეს ჯგუფები სამხედრო ქონების საწყობების სადარაჯოდ გაანაწილეს.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წლის გვიან შემოდგომით (თითქმის იმავე დროს, როცა თბილისში ჩოლოყაშვილისა და ქარუმიძის თაოსნობით ოთხასი ხევსური ჩამოვიდა) კაპიტან ჯაფარიძის მეთაურობით ათასეული შედგა. გენერალ გიორგი მაზნიაშვილს ამ ათასეულის თავის მიერ შედგენილ მე-2 დივიზიასთან შეერთება ჰქონდა განზრახული.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წლის გვიან შემოდგომაზე თბილისიდან 303-ე ვერსზე თავი მოიყარა ოსმალეთის ფრონტიდან უკანდახეულმა თექვსმეტმა რუსულმა ეშელონმა ზარბაზნებითა და ტყვიამფრქვევებით. მათ მთავრობას წაუყენეს მოთხოვნები, რომელთა შორის მთავრობის გადადგომა იყო. გენერალი გიორგი მაზნიაშვილი მეფისნაცვლის სასახლეში ევგენი გეგეჭკორთან მიიწვიეს, რათა გაერკვიათ, შეძლებდნენ თუ არა ქალაქის დაცვას მათ ხელთ არსებული ძალებით. გენერალმა მოახსენა, რომ მე-2 დივიზიის შექმნის საქმე ცუდად მიდიოდა, თუმცა, საჭიროების შემთხვევაში, თავს არ დაზოგავდნენ.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წელს ევგენი გეგეჭკორთან გამართულ შეხვედრაზე განიხილეს ფრონტებიდან მობრუნებული თექვსმეტი ეშელონის მხრიდან თბილისზე თავდასხმის საფრთხე. შეხვედრის დეტალები გენერალმა გიორგი მაზნიაშვილმა სამხედრო კორპუსის უფროსს, სტეფანე ახმეტელსა და შტაბის უფროს სოსო გედევანიშვილს გააცნო.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წელს, სამხედრო კორპუსის შტაბში გამართული თათბირის შემდეგ, გიორგი მაზნიაშვილმა არტილერიის ახლად შექმნილ ბატარეას მახათას მთისა და სოღანლუღის ქედის დაკავება დაავალა. შემდეგ კი ევგენი გეგეჭკორს არსებული ვითარება მოახსენა.

ტიპი: ღონისძიება

1917 წლის დამლევს, მას შემდეგ, რაც გენერალმა მაზნიაშვილმა არტილერია გააგზავნა მახათას მთისა და სოღანლუღის ქედის დასაკავებლად, იგი გაემართა სამხედრო სკოლისაკენ სადაც თავი მოუყარა ხევსურთა დანაყოფებს (ოთხასამდე კაცი) და თავისუფალ ჯარისკაცებს კაპიტან ჯაფარიძის სუდენტთა ათასეულიდან და გაგზავნა არტილერიის დასაცავად თავად კი ისევ მთავრობის თავმჯდომარესთან გაემართა საქმის ვითარების მოსახსენებლად. მოხსენების შემდეგ იგი შეუერთდა არტილერიას მახათას მტაზე. საჭირო ზომებისა და ულტიმატუმის თავის დროზე წარდგენის გამო, მტრის ეშელონები მთავრობის გადადგომის ნაცვლად სურსათს, ტანისამოსსა და ცხენის საკვებს დასჯერდნენ და ბაქოსკენ გასწიეს, თუმცა მთავრობა კვლავაც შიშობდა, რომ ეშელონებს შეეძლოთ ფოილოს ხიდთან გადმოსხდომა და თბილისზე იერიშის მიტანა.

1917

ტიპი: ღონისძიება

1917 წლის დეკემბერში ნოე რამიშვილის მიერ მეფისნაცვლის სასახლეში გამართულ კრებაზე გადაწყდა, კახეთიდან გამოეწვიათ აფხაზავას ჯავშნიანი მატარებელი, რომელიც ერთ-ერთ რუსულ სამხედრო ნაწილს ადევნებდა თვალყურს. აფხაზავას დაავალეს, ბაქოსკენ მიმავალ 16 რუსულ ეშელონს გაჰყოლოდა.

1917

ტიპი: თანამდებობა

1917 წლის დეკემბრისათვის ქართულ სამხედრო კორპუსთან დაარსდა ქართული ლაშქრის მომარაგების კომიტეტი, რომლის თავმჯდომარედაც დაინიშნა დამფუძნებელი კრების წევრი დავით ვაჩნაძე. კომიტეტის თავმჯდომარის ამხანაგად (მოადგილედ) დაინიშნა გიორგი მაზნიაშვილი. იმავე დროს მაზნიაშვილი ირიცხებოდა მე-2 დივიზიის ბრიგადის უფროსად.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 30 მარტს თბილისიდან სამტრედიაში მატარებლით ჯარისკაცთა და მუშათა დეპუტატების საბჭოს თავმჯდომარე ნოე ჟორდანია და კავკასიის არმიის მთავარსარდალი ევგენი ლებედინსკი ჩავიდნენ, შტაბის უმაღლეს მოსამსახურეთა თანხლებით. ბათუმიდან ჩამოვიდა ბათუმის ციხის კომენდანტი (გენერალური მდივანი). თათბირი ნოე ჟორდანიას რონოდაში გაიმართა.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 31 მარტს ნოე ჟორდანიამ გიორგი მაზნიაშვილს დაავალა, სადგურ ნატანებში წასულიყო და ოსმალებისთვის მდინარე ჩოლოქის გადმოლახვაში ხელი შეეშალა. იგი მაზნიაშვილს დაჰპირდა, რომ საჭირო ძალებს მიაშველებდა.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918-1919 წელს მთავრობამ დავით ჭავჭავაძეს ცხენოსანი ჯარის შექმნა სთხოვა, რაზეც მან თავისი პირობები წამოაყენა. ალექსანდრე სულხანიშვილის ცნობით, ის მოითხოვდა სამი ბრიგადის ჩამოყალიბებისა და ჯარში მტკიცე დისციპლინის დამყარების უფლებას. მთავრობა ამ პირობებზე არ დათანხმდა.

1919

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1919 წელს მთავრობამ განმეორებითი თხოვნით მიმართა დავით ჭავჭავაძეს სასწრაფოდ შეექმნა ცხენოსანთა ჯარი, მაგრამ ჭავჭავაძე უარზე იდგა, ასეთ მოკლე ხანში ვერ მოვასწრებ ჩამოყალიბებასო. ნოე ჟორდანიამ კი მის უარს ისევ სამშობლოსთვის დახმარების აღმოჩენის თხოვნით უპასუხა.

1894

ტიპი: ღონისძიება

1894 წელს სიმონ ქვარიანმა დააარსა ფარული წრე, სადაც თბილისის უფროსი კლასის მოსწავლეებს სოც. პოლიტ. საკითხებზე რეფერატებს უკითხავდა. ამ წრეში ხანდახან მიდიოდა და კამათში მონაწილეობდა 16 წლის სოსო ჯუღაშვილი.

1987

ტიპი: განათლება

სიმონ ქვარიანმა უმაღლესი აგრონომიული განათლება საფრანგეთში მიიღო. ის საფრანგეთში 1887 წელს გაემგზავრა და სწავლობდა ჯერ ქ. ლიონში, შემდეგ – მონპელიეში, ბოლოს კი – პარიზში.

1899

ტიპი: განათლება

1899 წელს სიმონ ალექსის ძე ქვარიანმა ჩააბარა დამამთავრებელი გამოცდები უნივერსიტეტში მწერლობის ფაკულტეტზე საფრანგეთში.

1900

ტიპი: ღონისძიება

1900 წელს საქართველოში დაბრუნებულმა სიმონ ალექსის ძე ქვარიანმა ქუთაისში ამხანაგობა „ზღვარი“ დააარსა, ამერიკული ვაზებისა და ნამყენების საჩქოლე (სანერგე) შექმნა.

1900

ტიპი: ღონისძიება

1900 წელს სიმონ ქვარიანმა მუშაობა დაიწყო ჭიათურის შავი ქვის სამრეწველოში, სადაც მადნის მუშა-მზიდავთა და წვრილ მრეწველთა ინტერესების დასაცავად ძლიერი ოპოზიცია ჩამოაყალიბა.

1907

ტიპი: ღონისძიება

1907 წელს იოსებ ოცხელმა სიმონ ქვარიანი ქუთაისის ქართული გიმნაზიის მასწავლებლად მიიწვია და სამი საგანი ჩააბარა: ფრანგული ენა, ქართული ლიტერატურა და საქართველოს ისტორია.

1919

ტიპი: თანამდებობა

1919 წელს სიმონ ქვარიანი ქუთაისის ქალაქის გამგეობის წევრად აირჩიეს.

1916

ტიპი: თანამდებობა

1916 წელს სიმონ ქვარიანი ოჯახთან ერთად გადმოსახლდა თბილისში, სადაც კოოპერატიული გამგეობა „შრომის“ თავმჯდომარედ აირჩიეს.

1921

ტიპი: თანამდებობა

1921 წელს დავით ჭავჭავაძე მთავრობამ სამეგრელოში გაგზავნა ცხენოსანი ნაწილების ჩამოსაყალიბებლად. ჭავჭავაძემ თან წაიყვანა ქაიხოსრო (ქაქუცა) ჩოლოყაშვილი.