ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები49996

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 22 თებერვლის გაზეთ „თეატრში“ დაიბეჭდა დავით კეზელის სტატიის „მე თუ ჩვენ? შენ თუ თქვენ?“ დასაწყისი, მიმართული გაზეთ „ივერიისა“ და მასში დაბეჭდილი ილიას ფელეტონების წინააღმდეგ.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ მსახიობმა ადამიანმა სომხურ სცენაზე გამართულ თავის ბენეფისზე წარმოადგინა შექსპირის პიესა „ოტელო“ ძალიან შემოკლებული ვერსიით. მან შექსპირის ავტორობა სრულიად გააქრო და დაამახინჯა წარმოდგენა.

1886

ტიპი: სახელი

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, მიხეილ ალექსანდრეს ძე ნასიძის ფსევდონიმი იყო მოლა ბაშირი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ არტისტს მხოლოდ ჭკუისა და ნიჭის წყალობით შეეძლო სახელი გაეთქვა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ მსახიობს ნიჭის გარდა გონიერებაც სჭირდებოდა, რათა თავისი როლი სრულყოფილად შეესრულებინა. სასცენო ხელოვნებისთვის განსაკუთრებულად მნიშვნელოვანი იყო ნიჭისა და ჭკუის თანხვედრა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ყველა ნიჭიერ მსახიობს შეეძლო ეგრძნო თავისი როლი, თუმცა ეს არ კმაროდა და როლის გააზრება, გათავისება იყო უმნიშვნელოვანესი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ადამიანის ნიჭი და ჭკუა თანაბარწილად სრულყოფდა ხელოვნებას.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა მიხეილ ალექსანდრეს ძე ნასიძის ფელეტონი „ტფილისიდამ თეირანს“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძემ გამოაქვეყნა სტატია „ტფილისი, 24 თებერვალს“, რომელიც მწერლის თხზულებათა კრებულებში დაიბეჭდა სათაურით „ბისმარკის საგარეო პოლიტიკა“.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცი დრამატული ჟანრის მწერალი იყო და მას თავის სფეროში მეტოქე არასდროს ჰყოლია და არც თანამედროვე დროში ჰყავდა, იგი საუკეთესო იყო.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცის პიესებს დაუღალავი შრომა, მეცადინეობა, ცხოვრებისეული გამოცდილება და საქმისადმი სერიოზული დამოკიდებულება ეტყობოდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცის მსგავსად ვერავინ ახერხებდა პერსონაჟების ხასიათებისა და ტიპების გამოხატვას, თუმცა მისი გამოხატვის ხერხები არ იყო მოსაწონი.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცი კომედიებში პერსონაჟის ხასიათებსა და ტიპებს გამოხატავდა ლაპარაკითა და მსჯელობით, რაც სჯობდა მოქმედებით ჩაენაცვლებინა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცის პიესებს მოქმედება აკლდა და სწორედ ამიტომ ხშირად გაწელილი, გაჭიანურებული და ხელოვნური იყო ისინი.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცის „ხათაბალას“ და ყველა მის პიესას მსახიობები ქართულ სცენაზე უფრო კარგად ასრულებდნენ, ვიდრე სომხურზე.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცი იმ მწერალთა ჯგუფს ეკუთვნოდა, რომლებიც 30 წლის წინ გამოჩდნენ ლიტერატურულ ასპარეზზე და თანამედროვე დროში კვლავ პირველები იყვნენ.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცი ნიჭიერი და ჭკვიანი მწერალი იყო.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცის „ხათაბალაში“ მთავარი როლის შემსრულებლად სომეხი არტისტის ტერ-გრიქურიანის ნახვა იმდენად სასიამოვნო არ იყო, რამდენადაც ქართველი მსახიობის კოტე დიმიტრის ძე ყიფიანისა, რომლის შესრულებაც სულ სხვაგვარ შთაბეჭდილებას ტოვებდა. ტერ-გრიქურიანს ეპატიებოდა, რადგან კარგად არ ფლობდა ქართულ ენას.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცის „ხათაბალაში“ ვასილ ალექსის ძე აბაშიძის შესრულება არ იყო შთამბეჭდავი. მას როლის უცოდინრობა არ ეპატიებოდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ თეატრში თამაშის დროს ვლადიმერ სარდიონის ძე ალექსეევ-მესხიევი კარგად უნდა გასცნობოდა თავის როლს, ხასიათი შეესწავლა, მოერგო და ისე მიეტანა სათქმელი მაყურებლამდე და არა ცარიელი სიტყვებით.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ვლადიმერ სარდიონის ძე ალექსეევ-მესხიევს ნიჭი ჰქონდა და სათანადოდ არ აფასებდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცის კომედია „ხათაბალაში“ მ. მ. მძინაროვისამ კარგად იცოდა თავისი როლი, ეტყობოდა შრომა, რაც ძალიან სასიამოვნო სანახავი იყო. მადლობა იმსახურებდა შთამბეჭდავი შესრულებისთვის.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცის კომედია „ხათაბალაში“ მ. მ. მძინაროვისა ორ როლს არსულებდა და ორივეს ხასიათი შთამბეჭდავად წარმოადგინა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცის კომედია „ხათაბალაში“ ანდრონიკოვისამ კარგად შეასრულა თავისი როლი.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცის კომედია „ხათაბალაში“ მარიამ მიხეილის ასულმა საფაროვისამ ხელოვნურად შეასრულა მისთვის შეუფერებელი როლი, მაგრამ სიმღერა „თუმცა მიჯნურო“ კი – დიდი გრძნობით, ორჯერ გაამეორებინეს და მაყურებელმა ღირსეული ტაშით დააჯილდოვა.