ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები49980

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ვასილ ალექსის ძე აბაშიძის ბენეფისს ბევრი ხალხი დაესწრო, რაც იმას ნიშნავდა, რომ საზოგადოება მას პატივს სცემდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ვასილ ალექსის ძე აბაშიძეს ბენეფისზე საჩუქრები მიართვეს. იგი ტაშით და ზეიმით გააცილა მაყურებელმა წარმოდგენის შემდეგ.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ვასილ ალექსის ძე აბაშიძის ბენეფისზე წარმოდგენილი გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცის კომედია „ხათაბალა“ არ იყო შთამბეჭდავი, რადგან არტისტები მოუმზადებლები იყვნენ და უმჯობესი იყო კარგად მომზადებულები ყოფილიყვნენ, რათა მაყურებლისთვის ესიამოვნებინათ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ თუკი რომელიმე არტისტის შესრულება არ მოსწონდათ ამას სალანძღავი სიტყვებით კი არ გამოხატავდნენ, არამედ თავაზიანი კრიტიკით. მსგავსი დამოკიდებულება მხოლოდ სულმოკლე ადამიანისთვის თუ იქნებოდა საწყენი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ თეატრალურ სივრცეში კრიტიკულ და ხარისხიან რეცენზიებს უგულებელყოფდნენ და ერთმანეთის ლანძღვა-გინება კი – მოსწონდათ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, მსახიობებს როგორმე უნდა გაეთავისებინათ, რომ საკუთარი როლის ცოდნა აუცილებელი იყო, რათა შთამბეჭდავად ეთამაშათ და არტისტის სახელი ღირსეულად ეტარებინათ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ თეატრს ძირი გამოუთხარა მსახიობების უგულო და დაუდევარმა შესრულებამ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ საზოგადოება ითმენდა თეატრში უხარისხო წარმოდგენებს, თუმცა არავის ჰქონდა უფლება მათი მოთმინებით ესარგებლა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ დრამატურგს თავის პიესაში სასაცილოდ ადამიანის არა ფიზიკური, არამედ ზნეობრივი ნაკლი უნდა წარმოეჩინა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გასულ შაბათს ვასილ ალექსის ძე აბაშიძის ბენეფისზე ქართულმა დრამატულმა დასმა წარმოადგინა სუნდუკიანცის ოთხმოქმედებიანი კომედია „ხათაბალა“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 26 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძემ გამოაქვეყნა სტატია „ტფილისი, 25 თებერვალს“, რომელიც მწერლის თხზულებათა კრებულებში დაიბეჭდა სათაურით „ეკონომიკური განწყობილობა გერმანიაში“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 27 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძემ გამოაქვეყნა სტატია „ტფილისი, 26 თებერვალს“, რომელიც მწერლის თხზულებათა კრებულებში დაიბეჭდა სათაურით „გერმანიის შინაური საქმეები“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 28 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძემ გამოაქვეყნა სტატია „ტფილისი, 27 თებერვალს“, რომელიც მწერლის თხზულებათა კრებულებში დაიბეჭდა სათაურით „ბურჟუათა წყობა გერმანიისა“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 28 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა იოსებ ზოსიმეს ძე ბაქრაძის ფელეტონი „ძილ-გამქრალთ მზევ“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 28 თებერვლის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, აკაკი წერეთლის დრამა „თამარ ცბიერი“ 1200 ეგზემპლარი დაიბეჭდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის მარტში ილია ჭავჭავაძემ ალექსანდრე ჭყონიას, იაკობ გოგებაშვილს, პეტრე უმიკაშვილს, ივანე მაჩაბელს და ქართული ენისა და ლიტერატურის სხვა გულშემატკივრებს გაუგზავნა უწყება იმის შესახებ, რომ 8 მარტს „ივერიის“ რედაქციაში გაიმართებოდა სხდომა სალიტერატურო ქართულის სადავო საკითხებთან დაკავშირებით.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 1-ლ მარტს მასწავლებელმა დიმიტრი გიორგის ძე ბერულავამ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას გაუგზავნა მოხსენება ახუთის სკოლის მდგომარეობის შესახებ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 1-ლ მარტს მასწავლებელი დიმიტრი გიორგის ძე ბერულავა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას აცნობებს, რომ სოფელ ახუთის სკოლის ღარიბ მოსწავლეთათვის უნდა გამოგზავნონ: 8 ეგზეპლარი სახარება (ქართულ ენაზე), ძველი და ახალი აღთქმის შემოკლებული ისტორია (ქართ., რუს.) – 8, ისტორიული მოთხრობები სურათებით – 3, „დედა ენა“ – 12, „ბუნების კარი“ – 11, „პირველდასაწყისი კურსი რუსული ენისა“ (გ. კალანდაძის შედგ.) – 16, „როდნოე სლოვო“, I ნაწ. – 18, II ნაწ. – 7, როსტომაშვილის „არითმეტიკული სავარჯიშოები – 17, „სობრანიე პრიმეროვ“ (ზახაროვის შედგ.) – 19, ევტუშევსკის „ამოცანების კრებული“, ქართული თარგმანი – 14, ხოლო რუსულად – 11, მისივე II ნაწილი – 4, ამასთანავე 25 ღარიბი მოსწავლისთვის – ქართული და რუსული საწერი რვეულები, წერის დედნები, სახატავი რვეულები, ასპიდის დაფები, გრიფილები, კალმები, ფანქრები, სახაზავები და კუბიკური ყუთი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის პირველ მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძემ გამოაქვეყნა სტატია „ტფილისი, 28 თებერვალს“, რომელიც მწერლის თხზულებათა კრებულებში დაიბეჭდა სათაურით „სამეურნეო დაბალი სკოლების შესახებ“.

1886

ტიპი: ავტორობა

პედაგოგ პეტრე სიმონის ძე მესხის ცნობით, სოფელ ნაკურალეშის (ლეჩხუმის მაზრა) სასწავლებელში ზამთრის არდადეგების შემდეგ სწავლა 1886 წლის 2 მარტს განახლდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა ილია ლუკას ძე ბახტაძის ფელეტონი „ჩემი აღსარება“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, სახასო სოფლებში გლეხებს მტკიცედ მიაჩნდათ, რომ მიწები თავიანთი კერძო საკუთრება იყო.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, გრიგოლ ვასილის ძე ჩარკვიანის წიგნის მაღაზიაში ორი კვირით რვა მანეთად გაიყიდებოდა მიხეილ პავლეს ძე საბინინის წიგნი „საქართველოს სამოთხე“.

1886

ტიპი: სტატუსი

1886 წელს ბიძინა ოთარის ძე ჩოლოყაშვილი იყო თავადი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში გაბრიელ მიკირტუმის ძე სუნდუკიანცი წერდა, რომ პიესა „ხათაბალას“ შესახებ ბევრი რეცენზია დაუწერიათ, თუმცა ვალერიან ლევანის ძე გუნიას მსგავსი კრიტიკა, რაც ამ პიესის პერსონაჟ მარგალიტაზე დაწერა, არასდროს არავის უთქვამს.