ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები48668

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წლის 10 მარტს ილია ჭავჭავაძემ ვასილ მაჩაბელს პეტერბურგში „ივერიის“ პირველი ორი ნომერი და წერილი გაუგზავნა, თან შეუთვალა, გაზეთები ივანე მაჩაბლისა და დავით ჩუბინიშვილისთვისაც გადაეცა.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 10 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის სტატია „კავკასიის სამეურნეო საზოგადოების გამო“ და ნარკვევის „ცხოვრება და კანონი“ მეორე ნაწილი გამოქვეყნდა.

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წლის 11 მარტს მარი ბროსემ ილია ჭავჭავაძის „კაცია-ადამიანის?!“ ფრანგულად თარგმნა დაამთავრა.

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წლის 12 მარტს თბილისის სათავადაზნაურო ბანკის ზედამხედველმა კომიტეტმა ილია ჭავჭავაძესთან ერთად ბანკის წლიური ანგარიში დაამტკიცა.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 17 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით დაიბეჭდა 1876 წლის ერთი დღის ცხოვრებისეული ისტორიის მესამე ნაწილი. ეს იყო დიალოგი, რომელიც ავტორსა და შუახნის ქალს შორის გაიმართა. ისტორიის სათაურია „ქუჩის კარებში შუახნის დედაკაცი ზის, წინდასა ქსოვს“.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 17 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა ალექსანდრე ჭავჭავაძის ორი ლექსი.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 17 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით დაიბეჭდა მოკლე და ბევრი ინფორმაციით დატვირთული ისტორია გერმანიის სახელმწიფოს შესახებ, რომლის მთავარი მიზანი საზოგადოებისთვის გერმანიის სახელმწიფოს შესახებ ზოგადი ცნობებისა და ასევე მნიშვნელოვანი ინფორმაციის მიწოდება იყო.

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წლის 17 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა განცხადება, რომ იყიდებოდა ნიკოლოზ ბარათაშვილის ლექსები, ქართული ანდაზები, შექსპირის „მეფე ლირი“ და ზურაბ ნაზარის ძე ანტონოვის თზულებანი შემდეგ მისამართებზე: თბილისში, გრიქუროვისა და ვართანოვის წიგნის მაღაზიებში და „ივერიის“ რედაქციაში; ქუთაისში, ანტონ ლორთქიფანიძის ბიბლიოთეკაში; გორში, ფარნაოზ ნათიევისას და ახალციხეში ალექსეევ-მესხიევისას.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 17 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით დაიბეჭდა სტატია გლეხისა და ბატონის ურთიერთდამოკიდებულებისა და ვალდებულების შესახებ. ასევე ვიგებთ, თუ რა ხერხით ცდილობდა გლეხი საბოლოო შესყიდვით მიეღო სახლი ბატონისგან, თუ როგორ ინაწილებდნენ ისინი მოსავალს და რა დახმარებას უწევდა სახელმწიფო და ბანკი გლეხს ადგილ-მამულის შეძენაში. საბოლოოდ საქართველოში ბატონ-ყმობის გაუქმებას მოჰყვა სასოფლო მმართველობის ახალი წესდებულება.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 17 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ პეტერბურგის ბირჟის გოფ-მაკლერის სქემის მიხედვით, ქუთაისის საადგილმამულო ბანკის გირავნობის ფურცელი 1-ლი თებერვლიდან გამოჩნდა ბირჟაზე გასაყიდად.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 17 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით დაიბეჭდა გაზეთ „კავკაზში“ მთავრობის განკარგულებით დაბეჭდილი განცხადება, რომ სახასო მარილის ფასი ამიერკავკასიის მოსახლეობისთვის იყო: მარილის ქვა – ფუთი 3 შაური, მარილის ფხვნილი – ფუთი 8 კაპიკი.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 17 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით დაიბეჭდა, რომ მთავრობამ თბილისის მაზრის ორად გაყოფა გადაწყვიტა. ყაზახ-ბორჩალოსგან ერთი დამოუკიდებელი მაზრა შეიქმნებოდა, რომელსაც ცალკე მაზრის უფროსი და გამგე ეყოლებოდა. რადგან თბილისის მაზრა ძალიან დიდი იყო და ერთი ადამიანი ვერ ახერხებდა ყველა მაზრაზე ეზრუნა, ეს გადაწყვეტილება ძალზედ დროული იყო.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 17 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით დაიბეჭდა სტატია, რომლის თანახმად მთავრობამ თბილისში ახალი თეატრის აშენება გადაწყვიტა, რის გამოც არსებული საზაფხულო თეატრი უმოქმედოდ დარჩებოდა, რაც მოსახლეობის ნაწილის გულისტკივილს გამოიწვევდა. ასევე წარმოდგენილია რედაქციის აზრი, რომ საზოგადოებას მწიგნობრობა ცხოვრებას ყურით „აყურებინებს“, თეატრი კი თვალით, ამიტომ სასურველი იქნებოდა ვინმეს ეშუამდგომლა მთავრობასთან და „საზაფხულო თეატრი“ ქართულ-სომხური წარმოდგენებისთვის დაეთმოთ.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ 21 იანვარს ოდესაში საადგილმამულო ბანკმა საზოგადოებას გასაყიდად 100 ადგილ-მამული შესთავაზა, რომელთაგან მხოლოდ ერთი მამული გაყიდულა.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ სახალხო განათლების სამინისტროს გადაწყვეტილებით უნდა შეემოწმებინათ მასწავლებელთა ცოდნის დონე, რადგან ზოგიერთ მათგანს სწავლის მოწმობა არ ჰქონდა. ასევე, ყოველ ასეთ მასწავლებელს დაევალებოდა სამინისტროსთვის წერილობით წარედგინა თუ რამდენი მოსწავლე იყო სასწავლებელში და როგორ სწავლობდნენ ისინი.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ 17 იანვარს ოდესაში საადგილმამულო ბანკმა საზოგადოებას გასაყიდად 100 ადგილ-მამული შესთავაზა, ღონისძიებაზე 60 ადამიანი მისულა, რომელთაგან მხოლოდ ერთს გამოუთქვამს მამულის ყიდვის სურვილი და ამის გამო არცერთი მამული აღარ გაყიდულა.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ 1865 წელს დაამტკიცეს სასოფლო მმართველობის ახალი წესდებულება.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ საქართველოს შემოსავალი 1875 წელს 6 265 825 მანეთი იყო.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით დაიბეჭდა ლექსი, რომლის სახელწოდება კ. ბ. მ.-სას იყო.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ საქართველოს შემოსავალი 1872 წელს 5 600 843 მანეთი იყო.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ საქართველოს შემოსავალი 1874 წელს 6 141 761 მანეთი იყო.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ საქართველოს შემოსავალი 1871 წელს 5 064 395 მანეთი იყო.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ საქართველოს შემოსავალი 1873 წელს 5 727 179 მანეთი იყო.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 მარტის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ ყოველი სახელმწიფო, მათ შორის რუსეთი დაყოფილია გუბერნიებად, გუბერნიები მაზრებად, მაზრები კი სოფლის საზოგადოებად, რათა მათი მოვლა და პატრონობა უფრო ადვილი იყოს.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 24 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით დაიბეჭდა 1876 წლის ერთი დღის ცხოვრებისეული ისტორიის მეოთხე ნაწილი. ისტორიის სათაურია „აღმწერელი დაკეტილ კარს აკაკუნებს". მოსახლეობის აღმწერელი პირი შედის გიორგი სიმონას ძე ხანჯალოვის ოჯახში და მათ შორის იმართება დიალოგი.