რეგისტრირებული ფაქტები50020
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 14 დეკემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე თევდორე გაბრიელის ძე კიკვაძემ განაცხადა, სამსონ პლატონის ძე დადიანი ცდებოდა, რადგან იგი თვლიდა, რომ ხალხისთვის საზოგადოების საქმეებში მონაწილეობის უფლება მაშინ უნდა მიეცათ, როცა ამ დაწესებულების ღირებულებას მიხვდებოდა.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 14 დეკემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე თევდორე გაბრიელის ძე კიკვაძემ განაცხადა, რომ ხალხი საზოგადოების კულტურულ საქმიანობაში მონაწილეობის მიღების სურვილს გამოთქვამდა და მათთვის არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ეთქვათ, რომ შესაბამისი განათლება არ ჰქონდათ და ამის გამო ვერ მიიღებდნენ წევრებად.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 14 დეკემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე თევდორე გაბრიელის ძე კიკვაძემ განაცხადა, რომ ხალხი როცა გაიაზრებდა საზოგადოების საქმიანობის მნიშვნელობას, მაშინ მათ ნებართვა აღარ დასჭირდებოდათ გასაწევრიანებლად, ისინი გაბედულად ჩაერთვებოდნენ საქმიანობაში და იტყოდნენ, რომ თავიანთი ეროვნული საქმე თავად უნდა ემართათ.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 14 დეკემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კრების წევრებს პროკოფი აფრასიონის ძე ჯაფარიძემ განუცხადა, რომ თუ საზოგადოების განვითარება სურდათ, მაშინ ფართო მასა უნდა დაეინტერესებინათ, ხალხის სურვილებისთვის ემსახურათ და საწევრო გადასახდი შეემცირებინათ.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 14 დეკემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე პროკოფი აფრასიონის ძე ჯაფარიძემ განაცხადა, რომ მუშათა კავშირებსა და სხვა პროფესიულ ორგანიზაციებში საწევრო გადასახადი მინიმუმიდან იწყებოდა და როცა საჭიროდ ჩათვლიდნენ წევრები, მაშინ ცვლიდნენ წესდებას და ზრდიდნენ გადასახადს.
1916
ტიპი: ორგანიზაცია
1916 წლის მონაცემებით, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ნამდვილი წევრები იყვნენ ეკატერინე (კატო) პავლეს ასული ბუაძე, მიხეილ ილიას ძე ბიძინაშვილი, დიმიტრი ნიკოლოზის ძე ბაქრაძე და ლევან პავლეს ძე ბუაძე. მათ საწევრო სრულად ჰქონდათ გადახდილი.
1916
ტიპი: ორგანიზაცია
1916 წლის მონაცემებით, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ნამდვილი წევრები იყვნენ: სვიმონ ბალავაძე, სერაპიონ ბოჭორიშვილი, დარჩო ბერიაშვილი, არჩილ ფილიპეს ძე ბედენაშვილი და ნინო ალექსის ასული ბადიაშვილი. მათ საწევრო სრულად ჰქონდათ გადახდილი.
1916
ტიპი: ორგანიზაცია
1916 წლის მონაცემებით, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ნამდვილი წევრები იყვნენ: ივანე გიორგის ძე ბექაური, გიორგი იოსების ძე ბეშკენაშვილი, ილია ბესარიონის ძე ბახტაძე და ლავრენტი სპირიდონის ძე ბოჭორიშვილი. მათ საწევრო სრულად ჰქონდათ გადახდილი.
1916
ტიპი: ორგანიზაცია
1916 წლის მონაცემებით, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ნამდვილი წევრები იყვნენ: გიორგი ბერუაშვილი, კოსტა ივანეს ძე ბარქანაძე, ივანე სოლომონის ძე ბაქრაძე, ბარბარე ივანეს ასული ბერიშვილი და ეკატერინე ივანეს ასული ბასიშვილი. მათ საწევრო სრულად ჰქონდათ გადახდილი.
1916
ტიპი: ორგანიზაცია
1916 წლის მონაცემებით, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ნამდვილი წევრები იყვნენ: ვლადიმერ ამირანის ძე ბერაძე, გაბრიელ სვიმონის ძე ბურჭულაძე, ილიკო კიმოთეს ძე ბოჭორიშვილი და სერაფიონ ბოლქვაძე. მათ საწევრო სრულად ჰქონდათ გადახდილი.
1881
ტიპი: ავტორობა
1881 წლის 23 ნოემბერს სოფელ შემოქმედის სკოლის მასწავლებელმა ანტონ ცეცხლაძემ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას აცნობა, რომ 1881 წლის 29 აპრილს სკოლამ მიიღო „ბუნების კარი“ – 5, „დედა ენა“ – 25, გ. კალანდარიშვილის „პირველ დასაწყისი კურსი რუსული ენისა ქართველთათვის“ – 10, ა. ჯუღელის „წერის სასწავლო დედანი“ – 29.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 14 დეკემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე პეტრე პავლეს ძე გელეიშვილმა განაცხადა, რომ საწევრო გადასახადის შემცირების საკითხი საკმაოდ გარკვეული იყო, კამათი საჭირო აღარ იყო და საკითხის საბოლოოდ გადასაწყვეტად სჯობდა კენჭისყრა დროულად დაეწყოთ.
1881
ტიპი: ავტორობა
1881 წლის 23 ნოემბერს მასწავლებელი ანტონ ცეცხლაძე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას აუწყებს, რომ სოფელ შემოქმედის სკოლის ღარიბ მოსწავლეთათვის დასარიგებლად საჭირო იყო შემდეგი სახელმძღვანელო მასალები: სოკოლოვის „ლოცვები, მცნებები და სიმბოლოები“ – 5 წიგნი, „როდნოე სლოვო“ I ნაწილი – 13, „როდნოე სლოვო“ II ნაწილი – 7, ევტუშევსკის „არითმეტიკული ამოცანების კრებული“ I ნაწილი – 17, „ბუნების კარი“ – 5, გ. კალანდარიშვილის „პირველ დასაწყისი კურსი რუსული ენისა“ – 12, ა. ჯუღელის „წერის სასწავლო დედანი“ – 19, რუსული წერის დედანი – 17, სუფთა წერის რვეულები ქართულისთვის – 31, რუსულისთვის – 31, ფანქრები – 31, ყველაზე მეტად ესაჭიროებოდათ ევტუშევსკის „არითმეტიკის მეთოდიკა“ სახელმძღვანელო მასწავლებელთათვის. 15 მოსწავლეს არ ჰქონდა ასპიდის დაფები. მისი აზრით, ვინაიდან ეს გასატეხი ნივთი იყო, უკეთესი იქნებოდა ქაღალდისაგან დამზადებული დაფა, ან გრიფელით საწერი დაფა.
1914
ტიპი: ავტორობა
1914 წლის 14 დეკემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიურ კრებაზე გრიგოლ (გიგო) სვიმონის ძე რცხილაძე წინააღმდეგი იყო კენჭი ეყარათ პავლე დავითის ძე საყვარელიძის წინადადებისთვის, რომ გამგეობას შუამდგომლობა აღეძრა შესაბამის ორგანოებთან წესდების მეათე მუხლის შესაცვლელად.
1926
ტიპი: ღონისძიება
1926 წლის 12 იანვრის წიგნების გამომცემელი და გამავრცელებელი ქართველთა საზოგადოების სხდომას თავმჯდომარეობდა იასონ მერაბის ძე ლორთქიფანიძე. სხდომას დაესწრნენ: საზოგადოების მდივანი ვარლამ ბურჯანაძე, თავმჯდომარის ამხანაგი ნინო იოსების ასული ნაკაშიძე და საზოგადოების წევრი პარმენ მიხეილის ძე კახიანი.