რეგისტრირებული ფაქტები49235
სორტირება თარიღი კლებადობით
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 10 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში მოსე ივანეს ძე ნათაძემ თანადგომისთვის მადლობა გადაუხადა ბათუმის საზოგადოებას, რომელიც ყოველთვის ეხმარებოდა ქალაქის სკოლას.
1886
ტიპი: თანამდებობა
1886 წლის 10 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, მოსე ივანეს ძე ნათაძე ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ბათუმის სკოლის მასწავლებელი იყო.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 9 ოქტომბერს 35 წელი, რაც თბილისში საოპერო წარმოდგენები დაიწყეს. 1851 წლის 9 ოქტომბერს პირველად დადგეს ოპერა „ლუჩია-ლამერმური“. ამ თარიღის აღსანიშნავად ივანე იაგორის ძე ფითოევის დასი სხვადასხვა ოპერას წარმოადგენდა.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 9 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ივანე გიორგის ძე მაჩაბელს სასამართლოზე არ ჰყავდა დამცველი, მან თავის გასამართლებელი სიტყვა წარმოთქვა და რამდენიმე მოსაზრება იმის თაობაზე, რომ ვირუბოვის შეურაცხყოფა არ იგულისხმებოდა გაზეთ „დროებაში“. მაჩაბელი სასამართლომ უდანაშაულოდ ცნო.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 9 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, შეურაცხყოფის შესახებ ვირუბოვისა და ივანე გიორგის ძე მაჩაბლის დავის საქმეს ს. ს. გონჩაროვთან ერთად მიხეილ თეოდორეს ძე მიხაილოვი და ბულატნიკოვი განიხილავდნენ.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 9 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ს. ს. გონჩაროვი ვირუბოვისა და ივანე გიორგის ძე მაჩაბლის დავის საქმეს ხელმძღვანელობდა.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 9 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ვირუბოვმა ივანე მაჩაბლის წინააღმდეგ საჩივარი შეიტანა. იგი ირწმუნებოდა, რომ გაზეთ „დროების“ N 140-ში დაბეჭდილ ფელეტონში მას შეურაცხყოფა მიაყენება ივანე გიორგის ძე მაჩაბელმა.
1886
ტიპი: თანამდებობა
1886 წლის 9 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ივანე გიორგის ძე მაჩაბელი გაზეთ „დროების“ რედაქტორი იყო.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 8 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, პეტრე გრიგოლის ძე მირიანაშვილმა კავკასიის მთავარ სამმართველოში განცხადება შეიტანა ახალი გაზეთის გამოცემის თაობაზე.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბერს ქართული დრამატული დასი წარმოადგენდა სამმოქმედებიან კომედიას „ბედნიერ დღეს“, რომელშიც მონაწილეობდნენ: ნატალია მერაბის ასული გაბუნია, მარიამ მიხეილის ასული საფაროვი-აბაშიძისა, ვასილ ალექსის ძე აბაშიძე, დავით მერაბის ძე გამყრელიძე, ვალერიან ლევანის ძე გუნია და სხვ.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბერს ქართული დრამატული დასი წარმოადგენდა ვოდევილს ერთ მოქმედებად „ოინბაზს“, რომელშიც მონაწილეობდნენ: ნატალია მერაბის ასული გაბუნია, მარიამ მიხეილის ასული საფაროვი-აბაშიძისა, ვასილ ალექსის ძე აბაშიძე, დავით მერაბის ძე გამყრელიძე (აწყურელი), ვალერიან ლევანის ძე გუნია და სხვ.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბერს ქართული დრამატული დასი წარმოადგენდა დივერტისმენტს – ლექსებისა და სცენების კითხვას, რომელშიც მონაწილეობდნენ: ნატალია მერაბის ასული გაბუნია, მარიამ მიხეილის ასული საფაროვი-აბაშიძისა, ვასილ ალექსის ძე აბაშიძე, დავით მერაბის ძე გამყრელიძე (აწყურელი), ვალერიან ლევანის ძე გუნია და სხვ. წარმოდგენა 8-ის ნახევარზე დაიწყებოდა.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ ლოცავდა ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილის შრომას და სურდა მისი მოსწავლეები წარმატებულები ყოფილიყვნენ, რათა ქვეყნისთვის სარგებელი მოეტანათ.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი ოცი წლის განმავლობაში ქართველ ახალგაზრდებს ასწავლიდა, ყურადღებას აქცევდა და შემდეგ ეს ახალგაზრდები საქართველოსთვის მთელი ცხოვრება თუ არა რამდენიმე წელი მაინც თავდაუზოგავად შრომობდნენ. პეტრიაშვილის მხრიდან ეს ქვეყნისთვის უდიდესი სამსახური იყო, რასაც სხვა ვერავინ გაუწევდა სამშობლოს.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ მენდელეევი და ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი ერთსა და იმავე ქვეყანაში, სასწავლებელში ერთსა და იმავე საგანს ასწავლიდნენ, თუმცა მენდელეევის მიმართ ქართველები მხოლოდ შორიდან პატივისცემით შემოიფარგლბოდნენ და პეტრიშვილი კი – ძალიან უყვარდათ, რაც იმას ნიშნავს, რომ მას ქვეყნის წინაშე დიდი დამსახურება ჰქონდა.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი საზღვარგარეთ ახალგაზრდებს ქიმიას არაჩვეულებრივად ასწავლიდა, მაგრამ ამით საკუთარ ქვეყანას არანაირი სარგებელი არ ჰქონდა, თუმცა ქართველებს ის მაინც ძალიან უყვარდათ.
1886
ტიპი: ავტორობა
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, არამხოლოდ პროფესორები, არამედ სამზარეულოში მომუშავე ადამიანები, რომლებმაც თავიანთი შრომით მიაღწიეს წარმატებას და დარგის მცოდნეებად ჩამოყალიბდნენ მაგალითები იყვნენ იმისა, რომ ქართველი ადამიანი ნიჭიერი იყო.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილზე ამბობდნენ პროფესორი გახდა, რითაც დაამტკიცა, რომ ქართველები უნიჭოები არ იყვნენ. წერეთლის აზრით, ყველასთვის თავისთავად ცხადი იყო ქართველი ხალხის ნიჭიერების ამბავი.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ პროფესორი ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი საზღვარგარეთ ღირსეულად დაფასებული იყო, რაც ქართველებს ძალიან ანუგეშებდა და სიხარულს ანიჭებდა.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ პროფესორ ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილს საქართველოში ყველა სიყვარულით და სიამოვნებით იგონებდა, რისი მიზეზიც მისი ქვეყნიდან შორს ყოფნა იყო.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ პროფესორი ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი ასცდა იმ უსიამოვნებას, რასაც საზოგადოების სამსახურში მყოფი ადამიანის ცილისწამებით შებღალვა ჰქვია.