ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები48488

1934

ტიპი: ღონისძიება

1934 წლის 7 მაისს ერმილე ბედიას თავმჯდომარეობით გამართულ თათბირს,რომელიც ჩატარდა საკავშირო კომუნისტური პარტიის (ბ) ამიერკავკასიის სამხარეო კომიტეტის კულტურისა და პროპაგანდის განყოფილებაში და შეეხებოდა ამიერკავკასიის საბჭოთა ფედერაციულ-სოციალისტურ რესპუბლიკაში სამედიცინო განათლების მდგომარეობისა და მისი შემდგომი გაუმჯობესების საკითხებს, ესწრებოდნენ: ივანე ფრანგულიანი, შავერდოვი, გიორგი ვაწაძე, ოვანესიანი, ჰუსეინოვი, შამშე ლეჟავა, შუშანია, მამალაძე.

1934

ტიპი: თანამდებობა

საქართველოს ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის პრეზიდიუმის დადგენილებით, თევდორე ზურაბის ძე ღლონტი საქაქართველოს ფინანსთა სახალხო კომისრად დაინიშნა.

1934

ტიპი: თანამდებობა

1934 წელს საქართველოს ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის პრეზიდიუმის დადგენილებით, თევდორე ზურაბის ძე ღლონტი სხვა სამუშაოზე გადასვლის გამო საქართველოს სსრ-ის კომუნალური მეურნეობის სახალხო კომისრის მოვალეობისგან გათავისუფლდა.

1934

ტიპი: ორგანიზაცია

1934 წლის მარტში საქართველოს ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის სესიამ დაამტკიცა პრეზიდიუმის ახალი შემადგენლობა, რომლის წევრებიც იყვნენ: ფილიპე მახარაძე, ლავრენტი ბერია და პეტრე აღნიაშვილი.

1934

ტიპი: ღონისძიება

1934 წლის მარტში დაიხურა საქართველოს ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის სესია, რომელსაც ესწრებოდნენ თენგიზ ჟღენტი, ფილიპე მახარაძე და გერმანე მგალობლიშვილი.

1934

ტიპი: თანამდებობა

1934 წელს თედო ღლონტი საქართველოს კომუნალური მეურნეობის სახალხო კომისარი იყო.

1927

ტიპი: თანამდებობა

1927 წელს მიხა ცხაკაია ამიერკავკასიის ცკ-ის თავმჯდომარე იყო.

1927

ტიპი: თანამდებობა

1927 წელს ფილიპე მახარაძე საქართველოს ცკ-ის თავმჯდომარე იყო.

1926

ტიპი: ღონისძიება

1926 წლის პირველ ნოემბერს კავკასიაში ჩამოვიდა იტალიის სამხედრო ატაშე, გენერალური შტაბის პოლკოვნიკი ბერჯელი, რომელიც ამიერკავკასიის სახალხო კომისართა საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილემ, გუსეინოვმა და საქართველოს სახალხო კომისართა საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილემ, ჯუღელმა მიიღეს.

1926

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1926 წლის კომუნისტში გამოქვეყნდა სტატია სათაურით „პასუხად მენშევიკურ დონ კიხოტებს", რომელშიც ავტორი ამტკიცებდა, რომ მენშევიკები პოლიტიკურ-იდეოლოგიურად გაკოტრდნენ. სწორედ ამ დროს ბათუმში საბჭოთა ხელისუფლებამ დაიჭირა კ.სალუქვაძე, არალეგალურად ჩამოსული ემიგრაციის დავალებით,  მენშევიკური პროპაგანდის მიზნით. მის შესახებ პარიზში ნოე რამიშვილმა თავის ჟურნალში დაწერა: „ბოლშევიკებმა დაატუსაღეს ბრძოლაში გამობრძმედილი ცნობილი სოციალ-დემოკრატი და რევოლუციონერი კ. სალუქვაძე (კოწია)”.  მაგრამ იმ დროისათვის სალუქვაძე უკვე ცნობდა ბოლშევიკურ ხელისუფლებას და დიდი ბრძოლა გააჩაღა პროლეტარიატის დიქტატურის დასაცავად, რის გამოც რამიშვილმა განაცხადა: „სალუქვაძე ჩაეფლო ღრმა წუმპეში, გატყდა, დაეცა. საერთოდაც, ის არასდროს ყოფილა დიდი რევოლუციონერი", მისი თქმით, პარტიის გაჭირვების ჟამს, ყოველთვის განზე იდგა.

1928

ტიპი: ღონისძიება

1928 წლის გაზაფხულზე აკადემიკოსი ნიკო მარი ეწვია ცენტრალური აღმასრულებელი კომიტეტის თავმჯდომარეს, ფილიპე მახარაძეს, მერე მოხსნება წაიკითხა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში, სადაც მისი მსმენელები იყვნენ: სარგის კაკაბაძე, მარიამ ორახელაშვილი, შალვა ნუცუბიძე, ვუკოლ ბერიძე და ალექსანდრე მაჭავარიანი.

1927

ტიპი: ღონისძიება

1927 წლის დეკემბერში სახელმწიფო უნივერსიტეტის რექტორი თედო ღლონტი, შალვა ნუცუბიძე და კორნელი კეკელიძე სომხეთის სახელმწიფო უნივერსიტეტს ესტუმრნენ.

1928

ტიპი: ღონისძიება

1928 წლის გაზაფხულზე მარიამ ორახელაშვილის თავმჯდომარეობით ხევსურეთში ახალი სკოლებისა და სამკურნალოების ასაგებად მთავრობის მიერ დაარსებულმა კომისიამ მოიწვია სპეციალური სხდომა, რომელსაც ესწრებოდნენ: ალექსი ყამარაული, სუჯიაშვილი, ივანე ფრანგულიანი, გ. თედორაძე და ს. ფანცხავა. ორახელაშვილმა წაიკითხა მოხსენება სკოლებისა და სამკურნლო დაწესებულებების გახსნის შესახებ. ა. კალაშნიკოვს პროექტის მომზადება და ტექნიკური ზედამხედველობა დაევალა.

1935

ტიპი: ავტორობა

ვალ. მგალობლიშვილის სტატიაში, „ლიტერატურული მემკვიდრეობის შეფასებისათვის“, გაკრიტიკებულია ის ავტორები, რომლებიც „სთესდნენ სიძულვილს ქართველი კლასიკოსების მიმართ“. ისინი ქართული ლიტერატურის ძეგლების შეფასებისას იშველიებდნენ ჩვენი პარტიული კრიტიკის წარმომადგენლების და კერძოდ, ამხ. ფ. მახარაძის შრომებს ლიტერატურის საკითხებზე. იმ შრომებს, სადაც არასწორი, არსებითად ლიკვიდატორული აზრებია გამოთქმული ქართველ კლასიკოსებზე.

1927

ტიპი: თანამდებობა

1927 წელს სარგის კაკაბაძე სიძველეთა ხელოვნებისა და ბუნების ძეგლთა დაცვის განყოფილების ინსტრუქტორად მუშაობდა.

1927

ტიპი: თანამდებობა

1927 წელს პ. მეგრელიშვილი იყო საქართველოს სსრ სახალხო კომისართა საბჭოს საქმეთა მმართველი, ხოლო სიმონ ჯუღელი – მოადგილე.

1935

ტიპი: ღონისძიება

1935 წლის შემოდგომაზე ქართველმა მწერლებმა – პაოლო იაშვილმა, ტიციან ტაბიძემ, გალაკტიონ ტაბიძემ, მიხეილ ჯავახიშვილმა, შალვა დადიანმა და კონსტანტინე ლორთქიფანიძემ – ამიერკავკასიის დეპეშათა სააგენტოს თანამშრომელს გააცნეს ახალი შრომები, რომლებსაც რევოლუციის 18 წლისთავისთვის ამზადებდნენ, და გეგმების შესახებაც ისაუბრეს.

1935

ტიპი: თანამდებობა

1935 წლის 3 იანვარს გამართულ თბილისის საბჭოს მე-9 მოწვევის პირველი პლენუმის სხდომაზე აირჩიეს საქმიანი პრეზიდიუმი შემდეგი შემადგენლობით: ლ. ბერია, აგრბა, კუდრიავცევი, მუსაბეკოვი, ფ. მახარაძე, ვ. ბაქრაძე, გ. მგალობლიშვილი, ს. ჯუღელი, გ. არუთინოვი, გ. სტურუა, მ. გობეჩია, პ. აღნიაშვილი, ლევანდოვსკი, გოგლიძე, მ. ყურულაშვილი, თვალჭრელიძე, ს. არუთინოვი, ჩიხლაძე, მ. ტოროშელიძე, ტრადატიანი და სხვ. სულ აირჩიეს 43 პირი.

1935

ტიპი: ღონისძიება

1935 წლის ივნისში საკავშირო კომუნისტური პარტიის ცენტრალურმა კომიტეტმა აბელ ენუქიძე, ქემოკლიძე, ლასხიშვილი და ავალიანი დანაშაულებრივ ქმედებებში ამხილა.

1935

ტიპი: ავტორობა

1935 წლის 23 ივნისს ლავრენტი ბერიამ თბილისის პარტიული აქტივის კრებაზე საკავშირო კომუნისტური პარტიის (ბ) ცკ-ის ივნისის პლენუმის შედეგები შეაფასა და სხვა საკითხებთან ერთად აბელ ენუქიძის პოლიტიკური გახრწნის შესახებ ისაუბრა.

1935

ტიპი: ორგანიზაცია

1935 წლის 12 მაისის გაზეთ „კომუნისტის" მიხედვით, საქართველოს საბჭოთა მხატვრების კავშირის გამგეობამ ჩამოაყალიბა მხატვრობის კრიტიკოსთა სექცია და წევრებად დაამტკიცა: შ. დუდუჩავა (თავმჯდომარე), დიმიტრი ჯანელიძე (მდივანი), დავით ნესტორის ძე კაკაბაძე, შალვა ამირანაშვილი, გრიგოლ ვარდენის ძე ბუხნიკაშვილი, რ. თავაძე, ბენიამინ გორდეზიანი, ლ. ქიქოძე, მ. თალაკვაძე, გ. სახაროვი, ვ. ბოკუჩავა.

1927

ტიპი: ღონისძიება

1927 წლის 30 აგვისტოს თბილისში, ხელოვნების სახლში, გამართულ მწერალთა კავშირისა და ხელოვნების კომიტეტის პრეზიდიუმების გაერთიანებულ სხდომაზე აირჩიეს კოტე მაყაშვილის დამკრძალავი კომიტეტის წევრები: სპირიდონ თოდრია, ივანე ჯავახიშვილი, კორნელი კეკელიძე, გრიგოლ რცხილაძე, ზაქარია ფალიაშვილი, ლუარსაბ ანდრონიკაშვილი, ილია ზურაბიშვილი, ალექსანდრე ახმეტელი, რაჟდენ დუმბაძე, იაკობ ნიკოლაძე, კონსტანტინე მარჯანიშვილი.

1935

ტიპი: თანამდებობა

1935 წელს ქართველი საბჭოთა მხატვრების კავშირის გამგეობის დადგენილებით, ჩამოყალიბდა ქართული მხატვრობის ისტორიის შემსწავლელი სექცია, რომლის წევრებად დამტკიცეს: გრიგოლ ბუხნიკაშვილი (თავმჯდომარე), იაკობ ნიკოლაძე, დავით კაკაბაძე, შალვა ამირანაშვილი და ლ. ქიქოძე (პასუხისმგებელი მდივანი). სექცია მიზნად ისახავდა მხატვართა ცხოვრებიდან ფაქტობრივი მასალების შეგროვებას.

1935

ტიპი: ღონისძიება

1935 წლის პირველ მაისს თბილისში ჩატარებულ აღლუმზე სიტყვით გამოვიდნენ კავკასიის წითელდროშოვანი არმიის სარდალი მიხეილ ლევანდოვსკი, მუსამბეკოვი და ფილიპე მახარაძე.

1935

ტიპი: გარდაცვალება

1935 წლის 14 აპრილს გარდაიცვალა საკ. კ.პ.(ბ) ა.-კ. სამხარეო კომიტეტის ბიუროს წევრობის კანდიდატი, სსრ კავშირის ცაკ-ის წევრი, ა.-კ. ს.ფ.ს. რესპუბლიკის ცაკ-ის პრეზიდიუმის წევრი, თბილისის მუშათა, გლეხთა და წითელარმიელთა დეპუტატების საბჭოს თავმჯდომარე სიმონ პილატეს ძე ჯუღელი.