ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები46348

1898

ტიპი: ავტორობა

1898 წლის 3 მარტს ილია ჭავჭავაძის სტატიის „ოინბაზობაა თუ სულელობა?“ წინააღმდეგ რუსულ პრესაში დავით კეზელის წერილი გამოქვეყნდა.

1905

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1905 წელს მიხეილ ვეზირიშვილმა განაცხადა, რომ ილია ჭავჭავაძისადმი უპატივცემლობის გამოხატვა არ უფიქრია, ისინი მორიგდნენ და რწმუნებულებმა – მიხეილ გრუზინსკიმ, დავით ჯორჯაძემ, ალექსანდრე კობიაშვილმა და ალექსანდრე დიასამიძემ – შეადგინეს ოქმი.

1905

ტიპი: ღონისძიება

1905 წელს ილია ჭავჭავაძე მონაწილეობდა თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკის რწმუნებულთა კრებაში, რომელზეც ვასილ მაჩაბლის ნათესავმა მიხეილ ვეზირიშვილმა გამგეობა და, შესაბამისად, ილია ჭავჭავაძე გაუყიდველი მამულების გამო მიღებული ზარალისთვის დაადანაშაულა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის შემოდგომაზე ილია ჭავჭავაძემ წაიკითხა დამწყები დრამატურგ ნატალია დონდაროვას პიესა „ინჯილერი ან დოხტური“ და ურჩია დიალოგების შემოკლება, კვანძის გახსნის დამატება და ისე მიტანა „ივერიაში“ დასაბეჭდად.

1898

ტიპი: ორგანიზაცია

1898 წლის 11 იანვარს ილია ჭავჭავაძე ახლად დაარსებული სასულიერო განმანათლებელი ძმობის წევრი გახდა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წელს უკრაინულმა ჟურნალმა „ზორიამ“ გამოაქვეყნა ილია ჭავჭავაძის ლექსების „პოეტი“, „ელეგია“, „გუთნისდედა“, „მას აქეთ, რაკი...“ „გაზაფხული“ პავლო გრაბოვსკისეული თარგმანები.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წელს გერმანიის ქალაქ ფრაიბურგში ალექსანდრე ბაუმგარტნერმა გამოსცა „მსოფლიო ლიტერატურის ისტორიის“ პირველი ტომი, რომელშიც სხვა ქართველ მწერლებთან ერთად მოხსენებულია ილია ჭავჭავაძე.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 2 ნოემბერს ილია ჭავჭავაძემ ბოსტნეულ-ბაღჩეულობის კავკასიის პირველ გამოფენაზე ვერცხლის მედალი აიღო.

1898

ტიპი: ავტორობა

1898 წლის 10 იანვარს ილია ჭავჭავაძემ საბანკო საკითხების შესახებ რევიზორ ევსტაფი დობეცკის წერილი მიიღო.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 20 ივლისს გაზეთ „ცნობის ფურცელში“ ძველი ეკალის ხელმოწერით გამოქვეყნდა მიხეილ ნასიძის სტატია „თავ. ილია ჭავჭავაძის იუბილეი და სრულიად საქართველოს „ცენტრალური დეპო“ ქ. ტფილისში“. ავტორი ილიას საიუბილეოდ მისი სახელობის ცენტრალური დეპოს დაარსების ინიციატივით გამოვიდა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 1-ელ იანვარს გაზეთ „კვალში“ დაიბეჭდა საახალწლო შარჟი ილია ჭავჭავაძეზე „ი. ჭ.-ძეს“.

1896

ტიპი: ავტორობა

1896 წლის 4 იანვარს გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა ილია ჭავჭავაძის მოწინავე წერილი „ტფილისი, 4 იანვარი“ („ცხოვრება ცალკე ადამიანისა თუ მთელის ერისა უფრო წეწვა-გლეჯის ბაზარია...“).

1893

ტიპი: ავტორობა

1893 წელს ალექსანდრე ხახანაშვილმა „ნოვოე ობოზრენიეში“ გამოაქვეყნა წერილი „რუსულქართული პარალელები პოეზიაში“, რომელშიც შემოთავაზებული იყო ილია ჭავჭავაძის „განდეგილისა“ და შილერის „ორლეანელი ქალწულის“, როგორც ორი რომანტიკული სიუჟეტის პარალელური ანალიზი ერთი ნიშნით – აუსრულებელი აღთქმა და ღვთიური მადლის დაკარგვა.

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წლის 30 აპრილის გაზეთ „მწყემსში“ სოფლის მღვდლის ფსევდონიმით დაიბეჭდა რედაქტორ დავით ბესარიონის ძე ღამბაშიძის სტატია „მწარე ფიქრები“.

1894

ტიპი: ღონისძიება

1894 წლის 3 იანვარს ილია ჭავჭავაძე მომრიგებელ შუამავალ გიორგი ციციშვილს სოფელ ხვედურეთში ესტუმრა.

1897

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1897 წლის 25 ივნისს ილია ჭავჭავაძემ მეუღლეს, ოლღა გურამიშვილს თბილისიდან საგურამოში მისწერა და სამეურნეო ხასიათის დარიგებები მისცა, ასევე სთხოვა, კვირა დილით ავჭალაში ცხენი დაეხვედრებინა.

1807

ტიპი: ღონისძიება

1907 წლის აგვისტოს დასაწყისში ზაქარია ეგნატეს ძე ჭიჭინაძე თბილისის ღვინის სარდაფში სადილობდა, გვერდით მაგიდასთან ნაცნობი სოციალ-დემოკრატები ცხარედ მსჯელობდნენ. ზაქარიამ ჯერ რაღაც კრიტიკული თქვა სოციალ-დემოკრატებზე, შემდეგ ილია ჭავჭავაძის სადღეგრძელო დალია. სოციალ-დემოკრატები გაღიზიანდნენ, ჭიჭინაძე სასტიკად სცემეს და ქუჩაში გააგდეს. სახლში მედუქნეს მიჰყავდა, რომელმაც უთხრა, რამ დაგაწყებინა სოციალ-დემოკრატებთან ილიას ქება, იმიტომ იყვნენ შეკრებილები, მის მოკვლაზე ბჭობდნენო.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე ეროვნულ-დემოკრატიული პარტის წევრმა სპირიდონ კედიამ განაცხადა, რომ ის საპროპაგანდო კომისიის წევრი იყო და კომისია სრულად თანხმდებოდა ორ მუხლზე: დამოუკიდებლობის დაცვა და დემოკრატიული რეჟიმის განმტკიცება, მაგრამ შეთანხმებას ვერ აღწევდა მე-3 მუხლის შესახებ, დამფუძნებელი კრების წევრი როგორ უნდა მოქცეულიყო პროვინციებში ხალხთან. კედია მოითხოვდა ამ მუხლის კომისიისთვის განსახილველად დაბრუნებას, რათა, შეთანხმების მიღწევის შემთხვევაში, დამფუძნებელი კრებისთვის შემდეგ სხდომაზე წარედგინათ.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 18 სექტემბერს თბილისის საბირჟო კომიტეტი წარდგა ფინანსთა და ვაჭრობა-მრეწველობის მინისტრის, გიორგი დურმიშხანის ძე ჟურულის წინაშე და მას მინისტრად გახდომა მიულოცა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 12 ოქტომბერს გაზეთ „ცნობის ფურცელში“ შავიზღვისპირელის ფსევდონიმით გამოქვეყნდა თედო სახოკიას შეკითხვა რედაქციისადმი, რატომ აღარაფერი იწერებოდა ილია ჭავჭავაძის მოღვაწეობის 40 წლის იუბილეს გადახდის შესახებ.

1897

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1897 წლის ივლისის მეორე ნახევარში ილია ჭავჭავაძის სტუმრები, პარიზის უნივერსიტეტის პროფესორი, მოგზაური და მკვლევარი ჟაკ ბერტილიონი, რომაელი პროფესორი ბოსკო, მწერლები ვასილი ველიჩკო და არტურ ლაისტი მასთან ერთად საგურამოდან ზედაზნის მონასტერში გაემგზავრნენ და ხის ქვეშ, მწვანე ველზე ისადილეს.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 2 ნოემბერს ილია ჭავჭავაძის საზოგადოებრივი მოღვაწეობის 40 წლისთავის აღსანიშნავ საიუბილეო კომიტეტს შეხვედრა უნდა გაემართა საზოგადოებასთან შემუშავებული პროგრამის გასაცნობად და თარიღის დასადგენად, იუწყება გაზეთი „ცნობის ფურცელი“.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 31 ოქტომბერს გაზეთ „ცნობის ფურცელში“ ილია ჭავჭავაძის მოღვაწეობის 40 წლისთავის საიუბილეო კომიტეტის წევრმა გრიგოლ აბაშიძემ გამოაქვეყნა კომიტეტის განზრახვის შესახებ, რომ ეს მხოლოდ ერთდღიანი დღესასწაული არ ყოფილიყო, არამედ ისეთი, რომ სამახსოვროდ დარჩენილიყო საქართველოს ყველა კუთხეში.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე სოციალ-დემოკრატმა გრიგოლ ურატაძემ მოწინააღმდეგეებს უპასუხა, რომ საჭიროდ არ მიაჩნდა პროპაგანდის შესახებ კანონპროექტის კვლავ საპროპაგანდო კომისიისთვის გადაცემა შესათანხმებლად, რადგან წინასწარ დარწმუნებული იყო, რომ პროექტის მე-3 მუხლზე ისევ ვერ შეთანხმდებოდნენ.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წელს ილია ჭავჭავაძის საიუბილეოდ ზაქარია ჭიჭინაძემ დაბეჭდა წიგნი „თ. ი. ჭავჭავაძე, როგორც ქართველთა ერთობის მღაღადებელი“.