ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები47795

1884

ტიპი: ღონისძიება

1884 წელს თბილისის სემინარიაში სწავლის პირველ ხანებში თედო სახოკიას მთავრობის მოქმედებების კრიტიკა ერთი წამითაც არ გაუვლია თავში.

1910

ტიპი: ღონისძიება

1910 წელს დაწერილი შიო არაგვისპირელის ავტობიოგრაფიის თანახმად, მას ღვთისმოყვარეობა მამისგან რგებია.

1883

ტიპი: ღონისძიება

1883 წლამდე შიო არაგვისპირელი მეტად ღვთისმოყვარე ახალგაზრდა გახლდათ.

1887

ტიპი: ღონისძიება

1887 წელს ოდესის უნივერსიტეტში სწავლის პერიოდში დუტუ მეგრელმა და სხვა ქართველმა სტუდენტებმა წაიკითხეს ლავროვის „ისტორიული წერილები“.

1887

ტიპი: განათლება

1887 წელს გიორგი ლასხიშვილი ოდესის უნივერსიტეტში სწავლობდა.

1940

ტიპი: ღონისძიება

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, იგი თანამშრომლობდა ანტირელიგიური ხასიათის ჟურნალთან „მებრძოლი უღმერთო“.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის ნაწარმოებები ნათარგმნი იყო რუსულ და სომხურ ენებზე.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, მან თარგმნა ერშოვის „კუზიანი ცხენი“, პუშკინის „მებადური და ოქროს თევზი“ და „მეფის მკვდარი ასული“.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, ცალკე წიგნებად იყო გამოსული მისი ნათარგმნი ერშოვის „კუზიანი ცხენი“, პუშკინის „მებადური და ოქროს თევზი“ და „მეფის მკვდარი ასული“, ვოლტერის მოთხრობა „ზადიგი“ და კუპერის რომანი „მერსედეს კასტილიელი“.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს არტემ ახნაზაროვის დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, იგი სისტემატურად ათავსებდა თავის წერილებსა და ლექსებს შემდეგ ჟურნალ-გაზეთებში: „ნობათი“, სახალხო გაზეთი“, „საქართველო“, „თეატრი და ცხოვრება“, „ხათაბალა“, „ხელოვნება", „ქართული სიტყვა“, „მოამბე“.

1940

ტიპი: ღონისძიება

1940 წელს არტემ ახნაზაროვი იყო პერსონალური პენსიონერი.

1894

ტიპი: ავტორობა

1894 წელს ვასილ კოპტონაშვილს მოთხრობის „კაკო დიაკვანი“ პატარა ბროშურად გამოცემის სურვილი ჰქონდა, მაგრამ მაშინდელ ცენზორს ამის ნება არ მიუცია მისთვის სამღვდელოების ბობოლა წარმომადგენელთა გავლენით, რომლებიც განცხრომით ცხოვრობდნენ და კაკო დიაკვანის მსგავს გაჭირვებულთა ბედი არ ანაღვლებდათ.

1884

ტიპი: ღონისძიება

1884-1889 წლებში თიანეთის მაზრის სოფელ ტოლათსოფელში ვასილ კოპტონაშვილის მასწავლებლობის პერიოდში, ივანე მაჩაბლის გაუჩინარების გამო დაიხურა გაზეთი „დროება“ და „დროების“ ნაცვლად გამოვიდა ჟურნალი „ივერია“.

1937

ტიპი: ღონისძიება

1884-1889 წლებში თიანეთის მაზრის სოფელ ტოლათსოფელში მასწავლებლობის პერიოდში ვასილ კოპტონაშვილი ხშირად ხედავდა ხოლმე დაბა თიანეთში ვაჟა-ფშაველას, რომელიც იქიდან აწვდიდა გაზეთის „ივერია“ რედაქციას თვის ლიტერატურულ მასალას.

1884

ტიპი: თანამდებობა

1884-1889 წლებში გაზეთ „დროების“ რედაქტორი იყო ივანე მაჩაბელი.

1889

ტიპი: ღონისძიება

1889 წელს სოფელ ტოლათსოფლის სკოლის მოსწავლეებსა და მოსახლეობასთან დამშვიდობებისას ვასილ კოპტონაშვილსაცა და იქაურებსაც ტირილი დაუწყიათ, იმდენად ენანებოდათ ერთმანეთთან განშორება.

1882

ტიპი: ღონისძიება

1882-1883 წლებში, ვასილ კოპტონაშვილის თბილისის ნიკოლოზის სახელობის ორკლასიან სამოქალაქო სასწავლებელში სწავლის პერიოდში, ხშირად მიდიოდნენ თბილისის გუბერნიის სახალხო სკოლების დირექტორი დარსკი და კავკასიის სამოსწავლო ოლქის მზრუნველი იანოვსკი. დარსკი კეთილი და მზრუნველი პიროვნება ყოფილა, იანოვსკი კი სასტიკ და ფიცხ კაცად ეჩვენებოდა.

1882

ტიპი: ღონისძიება

1882-1883 წლებში თბილისის გუბერნიის სახალხო სკოლების დირექტორი დარსკი იმდენად დადებით ზეგავლენას ახდენდა თბილისის ნიკოლოზის სახელობის ორკლასიანი სამოქალაქო სასწავლებლის მოწაფეებზე, რომ ისინი ცდილობდნენ, რაც შეიძლება კარგად ესწავლათ და ამ კეთილი ადამიანის მეტი მზრუნველობა დაემსახურებინათ.

1937

ტიპი: ავტორობა

1937 წლის 2 სექტემბერს დაწერილ ავტობიოგრაფიაში ვასილ კოპტონაშვილი იმედოვნებდა, რომ მესხეთ-ჯავახეთის შესახებ დაწერილი თავისი თხზულებებით უფრო მეტ ქართველს გააცნობდა ამ კუთხის ხალხის ყოფა-ცხოვრებას.

1882

ტიპი: ღონისძიება

ვასილ კოპტონაშვილი მადლიერების გრძნობით იხსენებს თბილისის ნიკოლოზის სახელობის ორკლასიან სამოქალაქო სასწავლებელს სადაც იგი 1882-1883 წლებში სწავლობდა, იქაურ მასწავლებლებსა და სასწავლებლის ზედამხედველ პავლე კატანიანცს.

1882

ტიპი: ღონისძიება

1882 წელს ბარალეთის სკოლის დამთვარების შემდეგ ვასილ კოპტონაშვილს სწავლის გაგრძელება სურდა, მშობლებმა კი მისი სახლში დატოვება და დაოჯახება ისურვეს.

1877

ტიპი: ღონისძიება

შიო არაგვისპირელს მამიდაშვილი, ვისთანაც იგი ძმასთან ერთად 1877 წლამდე ცხოვრობდა დუშეთში, ხშირად მშიერ-მწყურვალს ამყოფებდა მათ.

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წელს მამის გარდაცვალების შემდეგ დუშეთიდან ქაისხევში ძმასთან ერთად დაბრუნებულ შიო არაგვისპირელს მთელი ოჯახი დიდი სიხარულით შეეგება.

1873

ტიპი: ღონისძიება

1873 წელს შიო არაგვისპირელი და მისი ძმა მამამ დუშეთის სასწავლებელში მიაბარა.

1877

ტიპი: ღონისძიება

1877 წლამდე დუშეთის სასწავლებელში მიბარებული შიო არაგვისპირელი ძმასთან ერთად მამიდაშვილის, ხაზინის ბუღალტრის, სახლში ცხოვრობდა.