ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები46417

1859

ტიპი: ავტორობა

1859 წელს ილია ჭავჭავაძემ ფრიდრიხ რიუკერტის ლექსი „კართა თანა“ თარგმნა.

1878

ტიპი: ღონისძიება

1878 წელს ილია ჭავჭავაძემ ალექსანდრე ჩოლოყაშვილთან ერთად თბილისის გუბერნატორს თბილისის დამზოგველი საზოგადოების წესდების პროექტი წარუდგინა.  საზოგადოების მიზანი თავისი წევრებისთვის მაღალი ხარისხის სურსათის მიწოდება იყო.

1878

ტიპი: ღონისძიება

1878 წელს მამია გურიელს, დავით ერისთავსა და ნინო ორბელიანს ილია ჭავჭავაძისა და ივანე მაჩაბლის თარგმნილი „მეფე ლირის“ სცენაზე დადგმა სურდათ, მაგრამ ილია თვლიდა, რომ მუდმივი სცენის დაარსებამდე ამის გაკეთება არ ღირდა.

1892

ტიპი: ღონისძიება

1892 წლის 20 ოქტომბერს ილია ჭავჭავაძის თავმჯდომარეობით გამართულ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომაზე ხელთუბნის სკოლისთვის ხელსაქმის მასალის შესასყიდი თანხის გამოყოფა გადაწყვიტეს.

1879

ტიპი: ავტორობა

1879 წლის 7 თებერვალს ჟურნალ „ივერიაში“ ხელმოუწერლად გამოქვეყნდა ილია ჭავჭავაძის თარგმნილი ალფონს დოდეს მოთხრობა „თურკოსი კომმუნელთა შორის“.

1892

ტიპი: ღონისძიება

1892 წლის 26 მაისს ილია ჭავჭავაძის თავმჯდომარეობით გამართულ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომაზე გამოყვეს თანხა მღვდელ-მონაზონ ბენედიქტე ბარკალაიას წიგნისათვის „სარკე კაცის შინაგანი ცხოვრებისა, რომლის შემწეობით თვითეულს შეუძლია გასწორება თავისის სულიერ მდგომარეობისა“.

1892

ტიპი: ღონისძიება

1892 წლის ზაფხულში ელისაბედ ჭავჭავაძე მძიმე ავადმყოფი იყო, შიშობდნენ, რომ ქოლერა ჰქონდა. ილია ჭავჭავაძემ გასასინჯად მიუყვანა ცნობილი ინფექციონისტი ევგენი კრასნოგლიადოვი.

1892

ტიპი: ავტორობა

1892 წლის 26 სექტემბრის გაზეთ „ივერიაში“ უსათაუროდ და ხელმოუწერლად გამოქვეყნდა ილია ჭავჭავაძის წერილი „ტფილისი, 25 სექტემბერი“, რომელიც მწერლის თხზულებათა ოცტომეულში დაიბეჭდა სათაურით „ჩვენი დაქვეითება სწავლა-განათლების საქმეში“.

1879

ტიპი: ავტორობა

1879 წლის დასაწყისში ილია ჭავჭავაძემ ალფონს დოდეს მოთხრობა „თურკოსი კომმუნელთა შორის“ თარგმნა.

1892

ტიპი: ღონისძიება

1892 წლის 9 ივნისამდე ქართველთა ამხანაგობამ ილია ჭავჭავაძის თხზულებათა მესამე ტომის ბეჭდვა დაიწყო.

1892

ტიპი: ღონისძიება

1892 წლის მარტის დასაწყისში ქართული წიგნების ბეჭდვის ამხანაგობამ ილია ჭავჭავაძის თხზულებათა ოთხტომეულის პირველი ტომის ბეჭდვა დაამთავრა.

1892

ტიპი: ღონისძიება

1892 წლის 17 მაისის გაზეთ „ივერიაში“ ხელმოუწერლად დაიბეჭდა სტეფანე თევდორეს ძე ჭრელაშვილის წერილი „სახელდახელო ყბად-ასაღები და წყალ-წასაღები ამბავი“.

1879

ტიპი: გარდაცვალება

1879 წლის 15 მარტს ილია ჭავჭავაძე გოჩაჯიხაიშში ბესარიონ ღოღობერიძის დაკრძალვას დაესწრო.

1892

ტიპი: ღონისძიება

1892 წლის 14 ოქტომბერს ილია ჭავჭავაძის თავმჯდომარეობით გამართულ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომაზე დააკმაყოფილეს კავკავის სკოლის მასწავლებლის თხოვნა სასკოლო წიგნების მიწოდების შესახებ.

1884

ტიპი: ავტორობა

1884 წლის 31 მაისის გაზეთ „დროებაში“ ილია ჭავჭავაძისა და სხვათა ხელმოწერით ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების განვლილი წლის ანგარიში დაიბეჭდა.

1858

ტიპი: ავტორობა

1858 წელს ილია ჭავჭავაძემ პეტერბურგში დაწერა ლექსი „რისთვის მიყვარხარ?“.

1858

ტიპი: ავტორობა

1858 წელს ილია ჭავჭავაძემ ალექსანდრე ჭავჭავაძის „მუხამბაზი ლათაიურის“ მიბაძვით პეტერბურგში დაწერა ლექსი „ჩემი თარიარალი“.

1858

ტიპი: ავტორობა

1858 წელს ილია ჭავჭავაძემ პეტერბურგში თარგმნა ჰაინრიხ ჰაინეს ლექსი „ლოყით მოეპყარ...“.

1858

ტიპი: ავტორობა

1858 წელს ილია ჭავჭავაძემ ჰაინრიხ ჰაინეს მიბაძვით პეტერბურგში დაწერა ლექსი „მეცა მქონია კარგი მამული“.

1858

ტიპი: ავტორობა

1858 წელს ილია ჭავჭავაძემ პეტერბურგში დაწერა პირველი რედაქცია ლექსისა „ვაი, მას ვისაც ვაძლევდი მსხვერპლად...“, რომელიც იწყება სიტყვებით: „ერთხელ მეც, ძმანო, მეც მყვარებია“.

1858

ტიპი: ავტორობა

1858 წელს ილია ჭავჭავაძემ პეტერბურგში დაწერა ლექსი „ბევრი ვიტანჯე...“

1858

ტიპი: განათლება

1858 წელს ილია ჭავჭავაძე სამოსწავლო მზრუნველის გადაწყვეტილებით მეორე კურსზე გადაიყვანეს.

1858

ტიპი: ავტორობა

1858 წელს ილია ჭავჭავაძემ პეტერბურგში თარგმნა ჰაინრიხ ჰაინეს უსათაურო ლექსი „როცა შევყურებ...“

1892

ტიპი: ღონისძიება

1892 წლის 14 ოქტომბერს ილია ჭავჭავაძის თავმჯდომარეობით გამართულ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომაზე მაქსიმე შარაძეს გიორგი წერეთლის „რუხი მგელის“, მოწმობების, ოფიციალური ბლანკების, მოსაწვევი ბარათებისა და ქვითრების დასაბეჭდად თანხა გამოუყეს.