ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები47898

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 6 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ საპატიო სახელი დაიმკვიდრა, რომელიც მუდმივად დარჩებოდა, რაც უნდა მომხდარიყო.

1921

ტიპი: ორგანიზაცია

1921 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თბილისის განყოფილების წევრები იყვნენ: სოკრატე ჭრელაშვილი, ალექსი ბესარიონის ძე ჭიჭინაძე, მარიამ ჭიაბერაშვილი, პლატონ ივანეს ძე ხუციშვილი, პეტრე ალექსანდრეს ძე ხომერიკი, გიორგი იაკობის ძე ხეთაგური, პეტრე გიორგის ძე ხვედელიძე, ნიკოლოზ მიხეილის ძე ხეჩიტაშვილი, პეტრე ივანეს ძე ხუმარაძე და ნინო ხირსელი.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 6 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რაც უნდა მომხდარიყო სცოდნოდა, რომ შეუძლებელი შეძლო, მოახერხა ის, რაც სხვებმა ვერ შეძლეს.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ უფრო და უფრო ჰარმონიულად უყვარდა და, როცა ერთმანეთს შეხვდებოდნენ ძალიან ბედნიერები იქნებოდნენ.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ საქართველოს ჰიმნს უგზავნიდა ჯარისკაცების სიმღერასთან ერთად. ჰიმნი თავად კომპოზიტორმა მიუტანა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 6 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ თავისი საქმის აღიარება მხოლოდ ოჯახის კეთილდღეობისთვის სურდა და არა განდიდებისთვის. მან კარგად იცოდა საზოგადოების აღტაცებასა და გამორჩეულ პატივში ყოფნას რამდენად მცირე ღირებულება შეიძლება ჰქონოდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, საქართველოს ჰიმნის ავტორმა უთხრა, რომ იგი ქართველი ხალხის ქმნილება იყო და ზუსტად არავინ იცოდა რევოლუციის დროს გაჩენილმა სიმღერამ როგორ მიიღო ის ჟღერადობა, რაც ჰქონდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ საქართველოს ჰიმნი არ იყო ერთი პიროვნების მიერ ცნობიერად შექმნილი პროდუქტი. იგი სამი ნაწილისაგან შედგებოდა: ლოცვა, ბრძოლა და გამარჯვება.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ საქართველოს ჰიმნის კომპოზიტორი საინტერესო ადამიანი იყო. მას მუსიკალური განათლება პეტროგრადში ჰქონდა მიღებული.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, საქართველოს ჰიმნის კომპოზიტორმა თქვა, რომ თავისი ქვეყნის ფოლკლორული მუსიკა მოიცავდა ჰარმონიასაც, კონტრაპუნქტებსაც და ყველაფერს, რაც თეორიულად ჰქონდა ნასწავლი.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 6 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ დიდი დრო გაატარა ოჯახისგან შორს, თუმცა თავს ყოველთვის იმით ინუგეშებდა, რომ საქმეს, რომელსაც აკეთებდა აღიარება უნდა მოეტანა და ესეც მხოლოდ ოჯახის კეთილდღეობისა და ბედნიერებისთვის სურდა.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ ის ყველაზე მეტად ენატრებოდა და საოცრად სწყუროდა მისი ნახვა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 6 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ სტოქსის ლონდონში გამგზავრებამდე ძალიან მნიშვნელოვანი პოლიტიკური სიახლის შესახებ შეიტყო, რაც დიდი დარტყმა აღმოჩნდა მისთვის. მიუხედავად ამისა, ოპტიმისტურ განწყობას ინარჩუნებდა, თუმცა სიტუაცია ნამდვილად საგანგაშო იყო.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ მასთან შეხვედრა ერთადერთი რამ იყო, რაც იმედით ავსებდა, რაც პირადი იყო და მხოლოდ მას ეკუთვნოდა. სხვა ყველაფერი, რაც ეიმედებოდა პოლიტიკას უკავშირდებოდა.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ მხურვალე კოცნას უგზავნიდა მის ტკბილ, ერთგულ და ძვირფას მეგობარს. ესწრაფვოდა მის ნახვას.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 5 თებერვალს, ხუთშაბათს, ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ დიდ სიყვარულს უძღვნიდა მას, ძვირფასსა და საყვარელ ჯეიმსს, ენდისა და ნინოს.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 6 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ შვილებზე – ჯეიმზე, ნინოსა და ენდიზე ფიქრით საზრდოობდა ყოველდღე. იმედოვნებდა მალე შეხვდებოდნენ ერთმანეთს ან თბილისში ან აღდგომას ლონდონში.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 6 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ უდიდეს სიყვარულს უგზავნიდა თავის ძვირფას მეუღლეს, ვის მკერდშიც თავისი გული განსასვენებლს ჰპოვებდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 6 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ სტოქსს ლონდონში ატანდა ამანთს შემდეგი ნივთებით: ნინოს ჯვარი, ყელსაბამი, ძველ სპარსულ მინანქრიან ყუთში მოთავსებული, ძველი ვერცხლის სარძევე – 1830 წელს დამზადებული, მოზრდილი ვერცხლის ქამარი, მომცრო ქამარი, სპარსული მომინანქრებული ბურნუთის ყუთი, ვერცხლის პატარა ყუთით, ასევე ვანიდან. ძველი ვერცხლისგან დამზადებული თანამედროვე პორტისიგარი, საფერფლე და სანთის კოლოფი, რომელიც ერევანში მცხოვრები ვანელი დევნილების ნახელავი იყო.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 6 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ სტოქსი ლონდონში ჩამოსვლის შემდეგ ძალიან დაკავებული იქნებოდა, ვინაიდან მამა გარდაეცვალა, დედა მძიმედ ჰყავდა, თუმცა მაინც მოახერხებდა მასთან შეხვედრას.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 6 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ კარგად იყო, თუმცა შეუსვენებლად მუშაობა ძალიან ღლიდა.

1920

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1920 წლის 6 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ სტოქსი უმაღლესი დონის ადამიანი იყო და ბედნიერი იქნებოდა, როცა იგი ინგლისიდან დაბრუნდებოდა.

1921

ტიპი: ორგანიზაცია

1921 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების თბილისის განყოფილების წევრები იყვნენ: ნიკოლოზ იოსების ძე ჭრელაშვილი, ნიკოლოზ ლუკას ძე ჭუმბურიძე, სანდრო იაკულის ძე ჭიაფეროვი, ვასილ გიორგის ძე ჭელიძე, ლევან გრიგოლის ძე ჭანტურია, თამარ გიორგის ასული ჭიაძე, მოსე გიორგის ძე ჭავჭანიძე, დავით ივანეს ძე ჭელიძე, თომა სტეფანეს ძე ჭრელაშვილი და ზაქარია ეგნატეს ძე ჭიჭინაძე.

1916

ტიპი: ორგანიზაცია

1916 წელს საწევრო თანხა გადაიხადეს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ქუთაისის განყოფილების შემდეგმა წევრებმა: გერასიმე მათეს ძე ცაგარეიშვილმა, სოლომონ ნიკოლოზის ძე წერეთელმა, გ. ჭუბაბრიამ, კონსტანტინე ივანეს ძე ჯორჯიკიამ, სილოვან თომას ძე ხუნდაძემ, ტროფიმე ირაკლის ძე ხუნდაძემ, ნინო ფანცხავამ, იაკობ სპირიდონის ძე ფანცხავამ, რაჟდენ იოსების ძე კანდელაკმა, სალომე ივანეს ასულმა ბაქრაძემ და ევსევი მიქელაძემ.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 7 აპრილის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა გრიგოლ ორბელიანის ლექსი „თამარ მეფის სახე ბეთანიის ეკლესიაში“.