ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები46338

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 15 იანვრის განცხადება გამგეობის წევრებს ამცნობს, რომ 16 იანვარს, ხუთშაბათს, საღამოს 8 საათისთვის დანიშნული კრება განიხილავს თავმჯდომარის ახალი მოადგილის (ამხანაგის) არჩევის საკითხს, რადგან ამჟამინდელი ამხანაგი ითხოვს თანამდებობიდან გათავისუფლებას თბილისში მუდმივი საცხოვრებლის უქონლობის გამო. განცხადებას ხელს აწერენ: საქმისმწარმოებელი ნიკოლოზ (ნიკო) მთვარელიშვილი, ასევე ეკატერინე გაბაშვილი, იაკობ გოგებაშვილი, ნიკო ცხვედაძე და ალექსანდრე ჭყონია.

1886

ტიპი: თანამდებობა

1886 წლის 15 იანვარს ქართული დრამატული ამხანაგობის ხაზინადრად აირჩიეს იოსებ ზაქარიას ძე ანდრონიკაშვილი.

1886

ტიპი: თანამდებობა

1886 წლის 15 იანვარს ქართული დრამატული ამხანაგობის ახალი მმართველობის კრებაზე თავმჯდომარის მოადგილედ აირჩიეს დავით გიორგის ძე ერისთავი.

1886

ტიპი: თანამდებობა

1886 წლის 15 იანვარს ქართული დრამატული ამხანაგობის ახალი მმართველობის კრებაზე თავმჯდომარედ აირჩიეს გიორგი მიხეილის ძე თუმანიშვილი.

1886

ტიპი: თანამდებობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, მღვდელი იყო ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე იმედოვნებდა, რომ სოფელ ჭყვიშის სახალხო სკოლას არასდროს მოაკლდებოდა ქუთაისის სახალხო სამასწავლებლო დირექციიისაგან დაპირებული დახმარება და ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოებაც კვლავინდებურად გაუგზავნიდა სასწავლო ნივთებს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის სახლხო სკოლაში 37 მოსწავლე სწავლობდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის ერთი წლით დაკეტილი სკოლა იმავე წლის ოქტომბერში კვლავ გახსნეს, რაც ღვთისმოყვარე ადამიანების დამსახურება იყო, რომლებმაც გლეხებს აზრი შეუცვალეს.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა – ქუთაისის სახალხო სკოლების ინსპექტორმა ქორქაშვილმა სოფელ ჭყვიშის მამასახლისს გაამართვინა გლეხებისთვის კრება და მათ პირობა მისცა, რომ სადაც საჭირო იქნებოდა იქ გააგრძელებდნენ სწავლას თავიანთი შვილები, ქუთაისის სახალხო სამასწავლებლო დირექციაც ყოველთვის დაეხმარებოდა სკოლას საჭირო რაოდენობის ნივთების შესაძენად და სახლის შესაკეთებლად.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ გლეხების მიერ სოფელ ჭყვიშის სკოლის დახურვა აცნობეს მაზრის უფროსს, რომელმაც სკოლის დაკეტვაზე უარი განაცხადა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის გლეხებმა არაკეთილისმსურველი პირების შთაგონებით შეადგინეს განაჩენი და 13 წლის ნაჭირნახულევი სკოლა 1884 წლის ივლისში დაკეტეს. მშობლებმა შვილები სკოლაში არ გაუშვეს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა – სოფელ ჭყვიშში არაკეთილისმსურველმა პირებმა გლეხებს შთააგონეს, რომ სკოლა არ იყო მათთვის საჭირო, მათი ბავშვები ტყუილუბრალოდ ცდებოდნენ და ფინანსურად იხარჯებოდნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის სახალხო სკოლაში 30-40 მოსწავლე იყო და საწყის საფეხურზე სამი წელი სწავლობდნენ. ისინი კარგად იყვნენ მომზადებულები.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის სახალხო სკოლის მასწავლებელი ბევრს შრომობდა და სწავლების საქმეს ძალიან ჭკვიანურად უძღვებოდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის ნიადაგი საკმაოდ ნაყოფიერი იყო, რადგან თუკი ადამიანი იმუშავებდა სამი წლის სამყოფ მოსავალს აიღებდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის სამამასახლისო შედგებოდა ხუთი პატარა და დიდი სოფლებისაგან, სულ 300 კომლი ცხოვრობდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სამასწავლებლო მმართველებსა და მაზრის უფროსებს სოფელ ჭყვიშის სახალხო სკოლა სამაგალითოდ მიაჩნდათ სოფლის პირველდაწყებით სკოლებს შორის.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის სახალხო სკოლა გახსნის დღიდან პირნათლად ასრულებდა თავის ფუნქცია-მოვალეობას.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშში 1871 წელს გახსნეს სახალხო სასწავლებელი. მაშინ, მთელ რაჭ-ლეჩხუმში ერთი სკოლაც კი არ არსებობდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის სახალხო სკოლას, როგორც ლეჩხუმის ყველა ღარიბ სკოლას, სახალხო განათლების მინისტრმა საჭირო სახელმძღვანელოები და სურათები გაუგზავნა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის სახალხო სკოლის წარმატებით გახსნის დღიდან სკოლის საქმიანობით კმაყოფილები იყვნენ სამასწავლებლო მმართველები და მაზრის უფროსებიც.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის სახალხო სკოლას ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება ყოველ წელს უსასყიდლოდ უგზავნიდა წიგნებსა და სხვადასხვა საჭირო სასწავლო მასალებს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის სახალხო სკოლის მასწავლებელს ანაზღაურება 1500 მანეთი დაუნიშნეს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ნიკოლოზ ზაალის ძე ფრუიძე წერდა, რომ სოფელ ჭყვიშის ადგილობრივი მოსახლეობა მდიდარი არ იყო, თუმცა არც ისეთი ხელმოკლეები იყვნენ, რომ მცირე სკოლის შენახვა გასჭირვებოდათ, მით უფრო მათ, ვინც თავიდანვე მკვიდრი იყო.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 15 იანვარს ქართული დრამატული დასი წარმოადგენდა ჟირარდენის სამმოქმედებიან დრამას, ფრანგულიდან ივანე გიორგის ძე მაჩაბლის თარგმანს, „ორ ცეცხლშუა“.