ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები46136

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 14 აპრილის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ 12 აპრილს ხელმწიფე იმპერატორმა კიშინევში ხელი მოაწერა უმაღლეს მანიფესტს, რომლითაც ომი გამოუცხადეს ოსმალეთს და რუსეთის მხედრობას უბრძანეს ოსმალეთის იმპერიაში შესვლა.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 14 აპრილის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ 12 აპრილს კავკასიის ოთხი ლაშქარი: გუმრის, ერევნის, ახალციხისა და რიონისა მშვიდობით გადასულან ოსმალეთის საზღვარზე.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 14 აპრილის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ ქართლში ერთ-ერთი სოფლის მამასახლისმა მისივე ვალის დასაფარად მოსახლეობას მოტყუებით გამოსძალა თითო აბაზი და თან განაცხადა, რომ სამაგიეროდ კომლის ბეგარას აღარ გადაახდევინებდნენ მათ.

1877

ტიპი: ავტორობა

1877 წლის 14 აპრილის გაზეთი „ივერია“ ილია ჭავჭავაძის რედაქტორობით იუწყება, რომ გორის სასეირნო ბაღში არსებულ ფიცრულს არემონტებდნენ ქართული თეატრისათვის, რომლის შემოსავალი გორის ქალთა სასწავლებელს მოხმარდებოდა.

1882

ტიპი: ავტორობა

1882 წლის ჟურნალში „ივერია“ დაიბეჭდა ალექსანდრე მირიანაშვილის „ბედ-უკუღმართი ჯალაბობა“ (ამბავი სოფლის ცხოვრებიდან).

1882

ტიპი: ავტორობა

1882 წლის ჟურნალში „ივერია“ დაიბეჭდა დიმიტრი ჯანაშვილის „ისტორიული სურათები“ (ქართველი ქალი) და ხოსე მარმოლის რომანი „ციხე შიგნიდან გატეხილი“.

1882

ტიპი: ავტორობა

1882 წლის ჟურნალში „ივერია“ დაიბეჭდა იოსებ ბაქრაძის ლექსი „ჭმუნვა“; რაფიელ ერისთავის – „გუთანი“ და „წისქვილი“.

1882

ტიპი: ავტორობა

1882 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N10; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) დაიბეჭდა დიმიტრი ჯანაშვილის „ისტორიული სურათების“ (ქართველი ქალი) გაგრძელება, ხოსე მარმოლის რომანი „ციხე შიგნიდან გატეხილი“ და იოსებ ბაქრაძის ლექსი „სიმღერა მთესველისა“.

1882

ტიპი: ავტორობა

1882 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N10; რედაქტორები: ილია ჭავჭავაძე, ივანე მაჩაბელი) დაიბეჭდა გრიგოლ ყიფშიძის სტატია „საისტორიო სკოლა და საისტორიო საზოგადოება“ თანამედროვე ცხოვრებისთვის წარსულის შესწავლის მნიშვნელობის შესახებ.

1922

ტიპი: ავტორობა

1922 წლის 8 იანვრის ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების რწმუნებულთა კრებაზე დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილმა განაცხადა, რომ რევოლუციურმა კომიტეტმა საზოგადოების საწყობიდან წაიღო ქაღალდი და წიგნები.

1922

ტიპი: ავტორობა

1922 წლის 8 იანვრის ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების რწმუნებულთა კრების წევრებმა დაამტკიცეს ახალი წესდება, რომლის თანახმადაც წიგნების გამომცემელი და გამავრცელებელი ქართველთა საზოგადოების წევრებად ითვლებოდნენ წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების საპატიო წევრები. კრების ოქმს ხელი მოაწერეს დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილმა და ვარლამ ამირანის ძე ბურჯანაძემ.

1922

ტიპი: ავტორობა

1922 წლის 8 იანვრის ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების რწმუნებულთა კრების წევრებმა დაამტკიცეს ახალი წესდება, რომლის თანახმადაც წიგნების გამომცემელი და გამავრცელებელი ქართველთა საზოგადოების წევრებად ითვლებოდნენ წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წევრები, რომლებსაც გადახდილი ჰქონდათ მუდმივი წევრობის თანხა. კრების ოქმს ხელი მოაწერეს დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილმა და ვარლამ ამირანის ძე ბურჯანაძემ.

1922

ტიპი: ავტორობა

1922 წლის 8 იანვრის ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების რწმუნებულთა კრების წევრებმა დაამტკიცეს ახალი წესდება, რომლის თანახმადაც წიგნების გამომცემელი და გამავრცელებელი ქართველთა საზოგადოების საგანგებო თანხა უნდა დახარჯულიყო საგანგებო დანიშნულებისამებრ. იგი შედგებოდა საგანგებო დანიშნულებით შემოწირული ფულისაგან. კრების ოქმს ხელი მოაწერეს დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილმა და ვარლამ ამირანის ძე ბურჯანაძემ.

1922

ტიპი: ავტორობა

1922 წლის 8 იანვრის ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების რწმუნებულთა კრების წევრებმა დაამტკიცეს ახალი წესდება, რომლის თანახმადაც წიგნების გამომცემელი და გამავრცელებელი ქართველთა საზოგადოების სათადარიგო თანხის დანიშნულება იყო ზარალის დაფარვა და შედგებოდა ყოველწლიური მოგების 20%–ისაგან. კრების ოქმს ხელი მოაწერეს დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილმა და ვარლამ ამირანის ძე ბურჯანაძემ.

1922

ტიპი: ავტორობა

1922 წლის 8 იანვრის ქართველთა შორის წერა–კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების რწმუნებულთა კრების წევრებმა დაამტკიცეს ახალი წესდება, რომლის თანახმადაც წიგნების გამომცემელი და გამავრცელებელი ქართველთა საზოგადოების სამოქმედო/სააღებმიცემო თანხა ხმარდებოდა საზოგადოების წარმოებას, შედგებოდა საწევრო თანხებისაგან, ყოველწლიური მოგების 80%–ისაგან და შემოწირულობებისაგან. კრების ოქმს ხელი მოაწერეს დავით გიორგის ძე კარიჭაშვილმა და ვარლამ ამირანის ძე ბურჯანაძემ.

1941

ტიპი: ავტორობა

1941 წლის 20 თებერვალს თამარ შარაშიძე-ქარცივაძემ დას, ქრისტინე შარაშიძეს, ჯამბულიდან თბილისში ღია ბარათით შეატყობინა, რომ მიიღო ოჯახისგან გაგზავნილი 300 მანეთი და სთხოვა, მისთვის ვრცელი წერილი მიეწერათ.

1882

ტიპი: ავტორობა

1882 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 10; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე და ივანე მაჩაბელი) რუბრიკაში „შინაური მიმოხილვა“ ავტორი ქართველ სახელმწიფო მოხელეებს ქართული ენისა და საქართველოს ისტორიის უცოდინრობის გამო აკრიტიკებდა.

1941

ტიპი: ავტორობა

1941 წლის 11 თებერვალს ყაზახეთში გადასახლებულმა თამარ შარაშიძე-ქარცივაძემ დას, ქრისტინე შარაშიძეს მისწერა, რომ მისი ორჯერ გაგზავნილი 300-300 მანეთიდან ჯერ მხოლოდ ერთი ჰქონდა მიღებული.

1941

ტიპი: ავტორობა

1941 წლის 11 თებერვალს ყაზახეთში გადასახლებულმა თამარ შარაშიძე-ქარცივაძემ დას, ქრისტინე შარაშიძეს მისწერა, რომ შვილს, გოგი ქარცივაძეს ორჯერ გაუგზავნა წერილი, თუმცა პასუხი არ მიუღია.

1941

ტიპი: ავტორობა

1941 წლის 3 იანვარს ყაზახეთში გადასახლებულმა თამარ შარაშიძე-ქარცივაძემ დას, ქრისტინე შარაშიძეს თბილისში გაუგზავნა წერილი. სწერდა იქაური ბიბლიოთეკის შესახებ და ეკითხებოდა შვილის, ბიბი ქარცივაძის საცოლის მშობლების ამბავს.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის თებერვალში ალექსანდრე ცაგარელი საქართველოს დამოუკიდებლობის უფლებრივ საკითხებსა და მისი ტერიტორიული მთლიანობის სამართლებრივ ასპექტებზე წიგნს წერდა.

1958

ტიპი: ავტორობა

1958 წლის 3 სექტემბერს მიშა ქიქოძემ ქრისტინე შარაშიძეს წერილით სთხოვა შეეტყობინებინა, ბახვში ჩასვლას როდის აპირებდა, რათა ის ოზუსრგეთის სადგურში დახვედროდა.

1882

ტიპი: ავტორობა

1882 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 11) დაიბეჭდა ი. ბაქრაძის პოემა „საწყალი გიგა“, დიმიტრი ჯანაშვილის „ისტორიული სურათები“ და ხოსე მარმოლის „ციხე შიგნიდან გატეხილი“.

1882

ტიპი: ავტორობა

1882 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N11; რედაქტორი ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა სტატია 3 წლის წინ დაფუძნებულ ქართული თეატრის მნიშვნელობაზე. ავტორი აღნიშნავდა, რომ ქართული ენა აღარ ისმოდა ეკლესიებში, არ ისწავლებოდა სკოლებში. ასეთ სიტუაციაში ავტორს ქართული ენის გადარჩენის ერთადერთ ადგილად ქართული თეატრი მიაჩნდა.

1882

ტიპი: ავტორობა

1882 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 11; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) დაიბეჭდა სტატია, 3 წლის წინ დაფუძნებულ ქართული თეატრის მნიშვნელობაზე. წერილში ავტორი წუხდა ქართული პიესებისა და იმ ფინანსების სიმცირეზე, რომელსაც დასი უნდა შეენახა.