ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები46141

ფილტრი:
ფაქტის ტიპი ავტორობა

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 25 თებერვლის „ერთობაში“ დაიბეჭდა ვ. რუხაძის ლექსი „მოწოდება“.

1929

ტიპი: ავტორობა

1929 წლის 29 მაისს პარიზში საქართველოს მინისტრმა აკაკი ჩხენკელმა და მისმა მეუღლემ მადლობის ბარათი გაუგზავნეს რექტორს, პარიზის უნივერსიტეტების საბჭოს პრეზიდენტსა და სებასტიენ შარლეტის, სორბონაში საღამოს გასატარებლად მიწვევისთვის, რომელიც უნდა გამართულიყო 1-ლ ივნისს, 9 სთ. 30 წთ-ზე. ჩხენკელი დიდი სიამოვნებით დაესწრება, ხოლო მეუღლე ვერ დაესწრებაო, ნათქვამია ბარათში.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 23 თებერვალს ამიერკავკასიის სეიმის თავმჯდომარე კარლო ჩხეიძემ ერევნის მუსულმანთა და სომეხთა თავმჯდომარეებს, ქალაქისთავს და სხვებს დეპეშა გაუგზავნა ერევანსა და მაზრებში მომხდარ ეროვნებათ შორის სისხლისღვრასთან დაკავშირებით. ხელს აწერენ ასევე აგაევი, ტიგრანიანი.

1929

ტიპი: ავტორობა

1929 წლის 29 მაისს საქართველოს მინისტრი აკაკი ჩხენკელი უგზავნის მილოცვის ბარათს სიამის ელჩს საფრანგეთის რესპუბლიკის პრეზიდენტისათვის რწმუნებათა სიგელის გადაცემასთან დაკავშირებით და გამოთქვამს ოფიციალური თანამშრომლობის სურვილს.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 18 მაისის „ერთობაში“ დაიბეჭდა ვ. რუხაძის ლექსი „მაისი“.

1929

ტიპი: ავტორობა

1929 წლის 28 ოქტომბერს საქართველოს მინისტრი აკაკი ჩხენკელი ბარათში გამოხატავს მადლიერებას საფრანგეთის რესპუბლიკის პრეზიდენტის მიმართ, იმ თვის 26 რიცხვის გზავნილთან დაკავშირებით.

1917

ტიპი: ავტორობა

1917 წლის 2 დეკემბერს სოსო გოგოლაშვილი წერილში სთხოვს აკაკი ჩხენკელს, რომ შეატყობინოს ბათუმიდან ევროპაში გამგზავრების თარიღი და გემის სახელწოდება, რათა ღირსეული შეხვედრა მოუწყოს.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 28 თებერვალს ბათუმის თავი კონსტანტინე საბახტარაშვილი სწერს აკაკი ჩხენკელს წერილს თბილისისა და ქუთაისის გუბერნიიდან ჯარების ბათუმისაკენ გადაადგილების შესახებ და უსურვებს მას მხნეობას.

1927

ტიპი: ავტორობა

1927 წლის 3 ოქტომბერს დავით შარაშიძემ დედას, ნინო ქიქოძეს, გაუგზავნა წერილი, რომელშიც წერდა, რომ წაიკითხა „რუსთველიანა“ და, მისი აზრით, შოთა რუსთაველის ვინაობა ცნობილი გახდა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წელს თედო შუშიაშვილის დახმარებით ბოლშევიკურმა პარტიამ სხვადასხვა საომარი სისტემის თოფები და საველე ტელეფონის აპარატები შეიძინა, რომელიც თბილისიდან დუშეთის მაზრაში გადაიტანეს.

1922

ტიპი: ავტორობა

1922 წლის 22 იანვრის გაზეთ „ბარრიკადის“ ცნობით, ტიციან ტაბიძემ სტატიაში „ქიმერიონი“ აღწერა ბენია ჩხიკვიშვილის დამსახურება ქართული თეატრისა და ხელოვნების განვითარებაში.

1922

ტიპი: ავტორობა

1922 წლის 22 იანვარს „ბარრიკადში“ გამოქვეყნდა ინფორმაცია, რომ ნიკო ლორთქიფანიძემ, ქუთაისის რაბისის თავმჯდომარემ, კრებული გამოსცა.

1922

ტიპი: ავტორობა

გაზეთ „ბარრიკადში“ გამოქვეყნდა ცნობა, რომ მზადდებოდა ჟურნალ „ხომალდის“ მეორე ნომერი, რომელშიც შევიდოდა ალექსანდრე აბაშელის, სოლომონ თავაძის, ხარიტონ ვარდოშვილის, ვარლამ რუხაძის, ლეო ქიაჩელის და გიორგი ქუჩიშვილის ლექსები.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის პირველი დეკემბრის გაზეთ „სახალხო საქმეში“ გამოქვეყნებულ სტატიაში გ. ბარელი (არჩილ კონსტანტინეს ძე ჯორჯაძე) წერს, როგორ უღალატეს საქართველოს ქართველმა მაჰმადიანებმა და როგორ იბრძოდნენ ოსმალეთის ასკერებთან ერთად ქვეყნის თავისუფლებისა და დამოუკიდებლობის წინააღმდეგ.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 1-ლი დეკემბრის გაზეთ „სახალხო საქმეში“ დაიბეჭდა სტატია „ნარკვევი ჟურნალ-გაზეთებიდან“, რომელშიც გაკრიტიკებულია „ტიფლისკი ლისტოკი“ „პოლიტიკურ“ გაზეთად გადაქცევის გამო. მაგალითისთვის მოყვანილია ალექსანდრე შირსკის სტატია, რომელშიც ის წერს, რომ მოხალისეთა ჯარსა და მთავრობას შორის უპირატესობა მას უნდა მიეცეს, რომელიც რუსეთის დემოკრატიას წარმოადგენს.

ტიპი: ავტორობა

1920 წელს გამოვიდა ევ. ნიკოლაძის „საქართველოს ისტორია“ (გამომც. „მერანი“. ქუთაისი) – სახელმძღვანელო საშ. სასწავლებლის VI კლასის მოწაფეთათვის.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 28 მარტს აკაკი ჩხენკელი სწერს კონფიდენციალურ წერილს თბილისსა და ბათუმში სამხედრო მინისტრსა და მიხაილოვსკის სიმაგრის კომენდანტს, რომელშიც საჭიროდ მიიჩნევს შეწყდეს საომარი მოქმედებები, რადგან გაჩნდა იმედი კონფლიქტის მშვიდობიანი გზით გადაწყვეტისა. დოკუმენტის სისწორეს ადასტურებს მ. თუმანოვი.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 30 მარტს აკაკი ჩხენკელი სწერს წერილს ბათუმის სიმაგრის კომენდანტს, რომელშიც ატყობინებს, რომ სროლა თურქეთის მხრიდან შეწყდება 21 საათსა და 30 წუთზე. ითხოვს დაუყოვნებლივ კატერს სურსათით, აგრეთვე დეტალურ ცნობებს თავდაცვის განსაკუთრებული დადგენილებების პაკეტის შესახებ. დოკუმენტის სისწორეს ადასტურებს მ. თუმანოვი.

1918

ტიპი: ავტორობა

რაჟდენ ქრისტეფორეს ძე აბულაძემ უარი თქვა წოდების მიღებაზე. წოდების მიღება თუ აუცილებელი იყო, მიიღებდა მას იქ, სადაც ეტყოდნენ, მაგრამ სანამ სადმე წოდების მისაღებ კომისიებს მოაწყობდნენ, მანამდე ითხოვდა ხელახლა ეშუამდგომლა რკინიგზის სასწავლო კომიტეტს მთავარგამგესთან იმის გათვალისწინებით, რომ მას ჰქონდა თბილისის სასულიერო სემინარიის ოთხი კლასის მოწმობა, უფლებით გათანასწორებული იყო გიმნაზიებთან და 14 წლიანი გამოცდილება ჰქონდა. ეს ყველაფერი მას უფლებას აძლევდა წოდების ხარისხის მიუღებლად დამტკიცებულიყო უმაღლესი დაწყებითი სკოლების მასწავლებლად.

1895

ტიპი: ავტორობა

1895 წლის 13 აგვისტოს გაზეთ „კვალში“ გამოქვეყნდა ნოე ჟორდანიას წერილი „მოამბე“, „ივერია“ და ეროვნება“ (დასასრული). ავტორი აკრიტიკებს გაზეთ „ივერიას“ იმისთვის, რომ გაზეთი გლეხებს ამაო დაპირებებს აძლევს, მაგრამ რეალურად მათი ინტერესები არ ესმის.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 20 დეკემბრის საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის უმაღლესი და საშუალო სასწავლებლის გამგის N178 ბრძანებით ხაშურის ქალთა გიმნაზიის ქართული ენის პედაგოგად და კლასის დამრიგებლად ანნა შველიძე დაინიშნა.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 1-ლი დეკემბრის გაზეთ „სახალხო საქმეში“ მშობლები კონსტანტინე და მინადორა შაფათავები, ბიძები: მიტროფანე, პლატონ და ვალოდია კორძახიები აუწყებენ ნათესავებსა და მეგობრებს ახალსენაკში ლილი კონსტანტინეს ასული შაფათავას გარდაცვალების შესახებ. დაკრძალვა გაიმართებოდა 1-ლ დეკემბერს სოფელ ახევის ეკლესიაში.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 13 აგვისტოს გორის საოსტატო სემინარიის კურსდამთავრებულმა, კიცხის ორკლასიანი სასწავლებლის (შორაპნის მაზრა) გამგემ, სავლე იოსების ძე აბულაძემ საქართველოს რესპუბლიკის საერო განათლების მინისტრს სთხოვა, მასწავლებლად დაენიშნათ თბილისის პირველი ქართული გიმნაზიის (ყოფილი სათავადაზნაურო) მოსამზადებელ კლასში.

1918

ტიპი: ავტორობა

1918 წლის 1-ლი დეკემბრის გაზეთ „სახალხო საქმეში“ გრიგოლ რცხილაძე საქართველოს დამოუკიდებლოს გამოცხადებიდან 6 თვის თვზე აქვეყნებს სტატიას, რომელშიც აცხადებს, რომ 26 მაისის აქტმა დაამტკიცა, ის, რაც ქართველი ხალხის ნაციონალურ რეალობას შეადგენდა, დიდხანს უჩინარი იყო როგორც თვით ამ ხალხისთვის, ისე მისი მესვეურებისთვის. ქართველმა ხალხმა დამოუკიდებლობის საფუძველზე შეინარჩუნა უდიდესი ნაწილი თავის ტერიტორიისა, რომელსაც გარეშე ძალა ეპატრონებოდა, დაიცვა თავისი ქვეყნის უსაფრთხოება და გაატარა მთელი რიგი რეფორმები.

1918

ტიპი: ავტორობა

აკაკი პაპავა გადმოგვცემს,რომ როცა საქართველოში არ იყო აზრთა თანხვედრა საქართველოს დემოკრატიულობის შესახებ,სწორედ მაშინ დემოკრატიის მომხრეები ერთხმად დაუპირისპირდნენ მათ მოწინააღმდეგეებსა და საქართველოს მტრებს.მათ ერთიანი ძალისხმევით,საქართველოს დამოუკიდებლობა აღადგინეს და 6 თის შემდეგაც არ აპირებდნენ დემობილიზაციას.