რეგისტრირებული ფაქტები47912
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1905
ტიპი: ავტორობა
ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მიერ არჩეულმა სარევიზიო კომისიამ გამგეობის მიერ შედგენილი 1904 წლის მოქმედების ანგარიში განიხილა. ანგარიშს ხელს აწერენ: თავმჯდომარის ამხანაგი ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძე, ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავა, გიორგი მიხეილის ძე ლასხიშვილი, ვახტანგ მუხელაშვილი, ფილიპე გაბრიელის ძე გოგიჩაიშვილი, ივანე გიორგის ძე რატიშვილი და პართენ ალექსანდრეს ძე გოთუა.
1881
ტიპი: ავტორობა
1881-1882 წლების ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიური ანგარიშის მიხედვით, საზოგადოების მმართველობა ახალქალაქის მაზრის სკოლას დაეხმარა, 330-მდე სასწავლო და საკითხავი წიგნი გაუგზავნა. როგორც ამავე სკოლის მასწავლებლის წერილებიდან ჩანდა, სკოლაში ქართული წიგნები არ მოიპოვებოდა და იძულებულები იყვნენ ქართველი მოსწავლეებისთვის წერა-კითხვა ხელნაწერი ანბანით ესწავლებინათ. ხელს აწერენ: ილია გრიგოლის ძე ჭავჭავაძე, ნიკოლოზ (ნიკო) ზებედეს ძე ცხვედაძე, გიორგი მიხეილის ძე თუმანიშვილი (თუმანოვი), თევდორე (თედო) დავითის ძე ჟორდანია, ივანე ევდოკიმეს ძე გამყრელიძე, იონა მიხეილის ძე მეუნარგია.
1881
ტიპი: ავტორობა
ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გეგმის მიხედვით, უნდა შექმნილიყო მდიდარი ბიბლიოთეკა მხოლოდ იმ სოფლებში, სადაც სკოლა იყო, თითო მაზრასა და თემზე თითო ან ორ-ორი. ხელს აწერენ: ილია გრიგოლის ძე ჭავჭავაძე, ნიკოლოზ (ნიკო) ზებედეს ძე ცხვედაძე, გიორგი მიხეილის ძე თუმანიშვილი (თუმანოვი), თევდორე (თედო) დავითის ძე ჟორდანია, ივანე ევდოკიმეს ძე გამყრელიძე, იონა მიხეილის ძე მეუნარგია.
1881
ტიპი: ავტორობა
1881-1882 წლების ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიური ანგარიშის მიხედვით, საზოგადოებას თბილისის სკოლის გაუქმება უნდოდა, რადგან მოსახლეობის სწავლისადმი მოთხოვნილებას ქალაქის გამგეობა ახლადდაარსებული უფასო სკოლების საშუალებით მეტნაკლებად აკმაყოფილებდა. სოფლებს ძალიან უჭირდათ საზოგადოების დახმარება სკოლების მოწყობაში, საზოგადოებას კი თავისი ხარჯით ქალაქის სკოლის შენახვა არ შეეძლო. ხელს აწერენ: ილია გრიგოლის ძე ჭავჭავაძე, ნიკოლოზ (ნიკო) ზებედეს ძე ცხვედაძე, გიორგი მიხეილის ძე თუმანიშვილი (თუმანოვი), თევდორე (თედო) დავითის ძე ჟორდანია, ივანე ევდოკიმეს ძე გამყრელიძე, იონა მიხეილის ძე მეუნარგია.
1880
ტიპი: ავტორობა
1880 წელს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას შემოუვიდა 2548 მან. და 75 კაპ., დაიხარჯა 4331 მან. და 14 კაპ. დანახარჯმა შემოსავალს 1782 მან. 39 კაპ.-ით გადაამეტა. ხელს აწერენ: ილია გრიგოლის ძე ჭავჭავაძე, ნიკოლოზ (ნიკო) ზებედეს ძე ცხვედაძე, გიორგი მიხეილის ძე თუმანიშვილი (თუმანოვი), თევდორე (თედო) დავითის ძე ჟორდანია, ივანე ევდოკიმეს ძე გამყრელიძე, იონა მიხეილის ძე მეუნარგია.
1881
ტიპი: ავტორობა
1881-1882 წლების ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიური ანგარიშის მიხედვით, საზოგადოების მმართველობამ თბილისის სკოლის გაუქმება გადაწყვიტა. გადაწყვეტილება ეფუძნებოდა შემდეგ მოსაზრებას: საზოგადოების მმართველობამ თბილისში სკოლა იმიტომ დაარსა, რომ ქალაქში არ იყო არც ერთი პირველდაწყებითი სასწავლებელი, რომელიც ხალხის სწავლისადმი მოთხოვნილებას დააკმაყოფილებდა. 1881 წლის 15 მაისიდან 1882 წლის 15 მაისამდე კი ქალაქის მმართველობამ გახსნა ორი უფასო სახალხო სკოლა ქართველთათვის და შემოიტანა ისეთი პროგრამა, როგორიც „საზოგადოების“ სკოლაში იყო, „დედა ენას“ მიანიჭა ისეთი მნიშვნელობა, რა მნიშვნელობაც ჰქონდა „საზოგადოების“ წესდების მესამე მუხლის ძალით. ხელს აწერენ: ილია გრიგოლის ძე ჭავჭავაძე, ნიკოლოზ (ნიკო) ზებედეს ძე ცხვედაძე, გიორგი მიხეილის ძე თუმანიშვილი (თუმანოვი), თევდორე (თედო) დავითის ძე ჟორდანია, ივანე ევდოკიმეს ძე გამყრელიძე, იონა მიხეილის ძე მეუნარგია.
1881
ტიპი: ავტორობა
1881-1882 წლების ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიური ანგარიშის მიხედვით, საზოგადოებამ გადაწყვიტა წინარეხში, თონეთში, პატარძეულსა და სტეფანწმინდაში სკოლა გაეხსნა. სოფლების მოსახლეობამ სკოლის მოწყობა და შენახვა საკუთარ თავზე აიღო. ხელს აწერენ: ილია გრიგოლის ძე ჭავჭავაძე, ნიკოლოზ (ნიკო) ზებედეს ძე ცხვედაძე, გიორგი მიხეილის ძე თუმანიშვილი (თუმანოვი), თევდორე (თედო) დავითის ძე ჟორდანია, ივანე ევდოკიმეს ძე გამყრელიძე, იონა მიხეილის ძე მეუნარგია.
1889
ტიპი: ავტორობა
1889 წლის 6 სექტემბერს ანტონ ფურცელაძემ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას მიმართა განცხადებით, რომელშიც აღნიშნა, რომ არტაანის მაზრიდან წინარეხში გადმოსახლებულ ქართველებს მშობლიური ენა ავიწყდებოდათ, ამიტომ აუცილებელი იყო იქ ქართული სასწავლებლის გახსნა.
1888
ტიპი: ავტორობა
1888 წლის 18 აპრილს მიხეილ ყიფიანმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას წერილი გაუგზავნა, იმის გასარკვევად, რატომ ვერ წაიღეს მის მიერ გამოცემული არითმეტიკის წიგნები ვახტანგ თულაშვილისგან. ასევე აინტერესებდა, მისი ახალი სახელმძღვანელოებისთვის საზოგადოების საწყობში თუ იქნებოდა ადგილი.
1888
ტიპი: ავტორობა
1888 წლის 4 მაისს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობამ მიხეილ ყიფიანს 1-ელ მაისს გაგზავნილი წერილის საპასუხოდ მისწერა, რომ კარგი იქნებოდა, ვლადიკავკაზში დაარსებულიყო ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების განყოფილება, როგორც ამის შესახებ ყიფიანი იწერებოდა, თუმცა საჭირო არ იყო ამას ოფიციალური ხასიათი მისცემოდა, რადგან ასე საქმე გაიწელებოდა. გამგეობა ყიფიანს ვლადიკავკაზის განყოფილებისთვის თავმჯდომარის, ხაზინადრისა და მდივნის შერჩევას სთხოვდა.
1919
ტიპი: ავტორობა
ხატვის მასწავლებელმა ბარბარე იაგორის ასულმა ბაისოგოლოვამ ქალთა მე-6 გიმნაზიის დირექტორს მისწერა, რომ გასულ წელს მძიმე ავადმყოფობის გამო ვერ შეძლო აკადემიაში წასვლა. მოგვიანებით შეიტყო, რომ თბილისის ხელოვნების სასწავლებელმა უფლება მიიღო, მსურველებს ჩაებარებინათ გამოცდები მასწავლებლის წოდების მისაღებად და ჩააბარა გამოცდები სამეცნიერო საგნებში: ანატომია, ხელოვნების ისტორია და პერსპექტივა. მასწავლებლის მოწმობა კი საქართველომ ვერ მისცა, რადგან უგზოობის გამო ვერ გაგზავნა ნიშნები აკადემიაში.
1920
ტიპი: ავტორობა
1920 წლის 27 თებერვლის სხდომაზე თბილისის ვაჟთა მე-2 გიმნაზიის სამეურნეო კომიტეტმა გადაწყვიტა, შუამდგომლობა აღეძრა სახალხო განათლების სამინისტროსთან, რათა ნებართვა მიეღო გიმნაზიის სპეციალური თანხიდან 1600 მანეთით დახმარებოდა მასწავლებელ ნ. ნ. ბარანოვსკის. სხდომის ოქმიდან ამონაწერის სისწორეს ხელმოწერით ადასტურებს გიმნაზიის დირექტორი ილ. ლორთქიფანიძე; სხდომის ოქმის შემოწმებას ხელს აწერს ვარლამ სიკოს ძე იოსელიანი.
1905
ტიპი: ავტორობა
სარევიზიო კომისია სთხოვდა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კრებას, რომ წვრილი თანხები (მასწავლებელთა საპრემიო – 8 მან. 43 კაპ., ვ. პეტრიაშვილის – 251 მან. 18 კაპ., სტუდენტების – 131 მან. 85 კაპ., სულ – 428 მან. 92 კაპ.) მიმატებოდა სალიტერატურო ფონდს. ანგარიშს ხელს აწერენ: თავმჯდომარის ამხანაგი ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძე, ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავა, გიორგი მიხეილის ძე ლასხიშვილი, ვახტანგ მუხელაშვილი, ფილიპე გაბრიელის ძე გოგიჩაიშვილი, ივანე გიორგის ძე რატიშვილი და პართენ ალექსანდრეს ძე გოთუა.
1905
ტიპი: ავტორობა
1905 წლის 5 ოქტომბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება სწერს სარევიზიო კომისიის წევრებს, სიმონ ვახვახიშვილსა და ნიკოლოზ გოგიტიძეს, რომ სარევიზიო კომისიის თავმჯდომარემ ავადმყოფობის გამო უარი განაცხადა საზოგადოების 1904 წლის ანგარიშის შემოწმებაზე და როგორც წევრებს, მათ სთხოვს აღნიშნული ანგარიშის შემოწმებას. ანგარიშს ხელს აწერენ: თავმჯდომარის ამხანაგი ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძე, ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავა, გიორგი მიხეილის ძე ლასხიშვილი, ვახტანგ მუხელაშვილი, ფილიპე გაბრიელის ძე გოგიჩაიშვილი, ივანე გიორგის ძე რატიშვილი და პართენ ალექსანდრეს ძე გოთუა.
1881
ტიპი: ავტორობა
ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების დაფუძნების პირველ წელს წევრთა რაოდენობა იყო 245, მეორე წელს – 282, ხოლო მესამე წელს – 311. ხელს აწერენ: ილია გრიგოლის ძე ჭავჭავაძე, ნიკოლოზ (ნიკო) ზებედეს ძე ცხვედაძე, გიორგი მიხეილის ძე თუმანიშვილი (თუმანოვი), თევდორე (თედო) დავითის ძე ჟორდანია, ივანე ევდოკიმეს ძე გამყრელიძე, იონა მიხეილის ძე მეუნარგია.
1899
ტიპი: ავტორობა
1899 წლის 9 მარტს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობის სხდომაზე განიხილეს კარდენახის სახალხო ბიბლიოთეკის გამგე ელენე აფხაზის თხოვნა გამგეობისგან ადრე შეწირული 9 მან. 25 კაპ. ღირებულების წიგნების ნაცვლად (რომლებიც მან უკან დააბრუნა, რადგან ჰქონდათ) სხვები გაეგზავნათ.
1888
ტიპი: ავტორობა
1888 წლის 1-ლ მაისს მიხეილ ზაალის ძე ყიფიანმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას მისწერა, რომ ვლადიკავკაზში მცხოვრებ ქართველებს დამოუკიდებლად სკოლის გახსნა არ შეეძლოთ, მით უმეტეს, მთავრობისგანაც არ ჰქონდათ დამტკიცებული წეს-დებულება. ყიფიანი ფიქრობდა, დაეარსებინათ წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ვლადიკავკაზის განყოფილება, რომელიც თბილისის უმთავრესი საზოგადოების მფარველობის ქვეშ იქნებოდა; აერჩიათ დამხმარე წევრები, რომლებიც სკოლის მასწავლებელთან ერთად ადგილობრივი საქმის გამგენი იქნებოდნენ; ვლადიკავკაზში მოგროვებული საწევრო და შემწეობა მთლიანად სკოლას მოხმარებოდა; ვლადიკავკაზის განყოფილების წევრები კი თბილისის უმთავრესი საზოგადოების წევრებად ჩარიცხულიყვნენ.
1904
ტიპი: ავტორობა
1904 წლის განმავლობაში ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას დანიშნული ჰქონდა 35 სხდომა, რომელთაგან 4 არ შედგა წევრთა დაუსწრებლობის გამო. ანგარიშს ხელს აწერენ: თავმჯდომარის ამხანაგი ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძე, ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავა, გიორგი მიხეილის ძე ლასხიშვილი, ვახტანგ მუხელაშვილი, ფილიპე გაბრიელის ძე გოგიჩაიშვილი, ივანე გიორგის ძე რატიშვილი და პართენ ალექსანდრეს ძე გოთუა.
1905
ტიპი: ავტორობა
1905 წლის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიური ანგარიშის მიხედვით, საზოგადოება ხელთუბნის, წინარეხისა და თონეთის სკოლებს ნაწილობრივ აფინანსებდა. ანგარიშს ხელს აწერენ: თავმჯდომარის ამხანაგი ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძე, ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავა, გიორგი მიხეილის ძე ლასხიშვილი, ვახტანგ მუხელაშვილი, ფილიპე გაბრიელის ძე გოგიჩაიშვილი, ივანე გიორგის ძე რატიშვილი და პართენ ალექსანდრეს ძე გოთუა.
1905
ტიპი: ავტორობა
ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების 1905 წლის ანგარიშის მიხედვით, ქუთაისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკი თავისი ხარჯებით ინახავდა ქუთაისის სათავადაზნაურო სკოლასა და მის განყოფილებას ძველ სენაკში. ანგარიშს ხელს აწერენ: თავმჯდომარის ამხანაგი ნიკოლოზ ზებედეს ძე ცხვედაძე, ნიკოლოზ ზურაბის ძე ელიავა, გიორგი მიხეილის ძე ლასხიშვილი, ვახტანგ მუხელაშვილი, ფილიპე გაბრიელის ძე გოგიჩაიშვილი, ივანე გიორგის ძე რატიშვილი და პართენ ალექსანდრეს ძე გოთუა.
1912
ტიპი: ავტორობა
1912 წლის 27 დეკემბერს ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების სხდომაზე წარმოადგინეს ცნობა სენაკის სკოლის შესახებ, რომლის საფუძველზე გამგეობამ მიიღო გადაწყვეტილება, რომ ქუთაისისა და სენაკის სკოლის სამზრუველოებს ეკისრათ ვექილობა და აღეძრათ საჩივარი თავადი მინგრელსკის წინააღმდეგ, იმ ადგილის დასამტკიცებლად სადაც მდებარეობდა სენაკის ძველი სკოლა, ამასთანავე სამზრუველოებს არ ჰქონდათ უფლება, დამოუკიდებლად მიეღოთ გადაწყვეტილება და რაიმე სახის პირობა წაეყენებინათ მინგრელსკისათვის. სხდომის ოქმს ხელს აწერს გიორგი ნიკოლოზის ძე ყაზბეგი.