რეგისტრირებული ფაქტები45884
ფილტრი:
სორტირება ახალი ჩანაწერების მიხედვით
1888
ტიპი: მფლობელობა
1888 წლის 17 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით 10 წელი გავიდა, რაც თბილისში გაიხსნა პირველი ქართული წიგნების მაღაზია, რომლის მფლობელი გრიგოლ ჩარკვიანი იყო.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 15 აგვისტოს გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ქუთაისში კერძო სასწავლებელს ფლობდა ეფროსინე იაკობის ასული ჭიჭინაძისა.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 6 სექტემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ნიკოლოზ ათანასის ძე მაყაშვილი ფლობდა ხელნაწერებს: „ტროადას დარღვევა (ილიადა)“, „არჩილიანი“, „სირინზიანი“, „ფუტკარი“, „ქრონოგრაფია“, ძველი თარგმანი შარდენის მოგზაურობისა, ასტროლოგია და ცხოვრება ნუმა პონპელისა, თარგმანი ავალიშვილისა, პეტერბურგის ხელმწიფის ეკატერინე II დროის.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 6 სექტემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, „ვეფხისტყაოსანს“, რომელსაც ნიკოლოზ ათანასის ძე მაყაშვილი ფლობდა ჰქონდა მინაწერები, რომლის გადაწერაც ვერ მოასწრო მფლობელმა.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 6 სექტემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ნიკოლოზ ათანასის ძე მაყაშვილი „ვეფხისტყაოსანს“ არავის ანდობდა.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 6 სექტემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ნიკოლოზ ათანასის ძე მაყაშვილი „ვეფხისტყაოსანს“ ფლობდა. წიგნის ყდაზე მინაწერიდან ირკვეოდა, რომ იგი 1871 წელს მოსკოვში შეიძინა სახლთუხუცესმა ჩოლოყაშვილმა, რომელიც მეფე ირაკლი II მიერ იყო რუსეთში გაგზავნილი.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 6 სექტემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ნიკოლოზ ათანასის ძე მაყაშვილი „ვეფხისტყაოსანს“ ფლობდა. წიგნის ყდის მიწერილობიდან ირკვეოდა, რომ პოემა გადაწერილი იყო ვახტანგ V ანუ შაჰ-ნავაზ გიორგის ძის მეფობის მესამე წელს (1661-1664 წლებში).
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 6 სექტემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ნიკოლოზ ათანასის ძე მაყაშვილი „ვეფხისტყაოსანს“ ფლობდა. წიგნი დიდ ფურცლებზე იყო დაწერილი, კარგი ყდა და სიძველისაგან დაშლილი ფურცლები ჰქონდა.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 6 სექტემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ნიკოლოზ ათანასის ძე მაყაშვილი „ვეფხისტყაოსანს“ ფლობდა. წიგნი ეტრატის მსგავს ქაღალდზე მსხვილი და ლამაზი ასოებით იყო დაწერილი. ფურცლებს გვერდები მორთული ჰქონდა ვარაყითა და მცენარეების, ფრინველებისა და ცხოველებისაგან დასურათებული არშიებით.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 6 სექტემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, სოფელ ახმეტაში ნიკოლოზ ათანასის ძე მაყაშვილი ფლობდა იშვიათი გამოცემის „ვეფხისტყაოსანს“.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 24 მაისის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა ფოტოგრაფ ალექსანდრე სოლომონის ძე როინაშვილის განცხადება, რომ ფლობდა ლურსმული წარწერებით 20-ზე მეტ ქვას, რომლებიც სხვადასხვა ადგილას შეიძინა.
1869
ტიპი: მფლობელობა
1869 წელს გამოსული „Кавказский календарь на 1870 год“-იდან ირკვევა, რომ ალექსანდრე იაკობის ძე ზუბალოვს სახლი ჰქონდა ჭავჭავაძის ქუჩაზე.
1897
ტიპი: მფლობელობა
1897 წლის 9 ანვარს „ცნობის ფურცელში” დაიბეჭდა ბიოგრაფიული ცნობები კონსტანტინე მუხრან-ბატონის შესახებ. ამ ცნობების მიხედვით, ყველაზე დიდი მამული საქართველოში მუხრან-ბატონს ეკუთვნოდა. დუშეთში მის მამულს ეკავა 32 ათასი „დესეტინა“ ადგილი. გარდა ამისა, მიწები ჰქონდა ბათუმთან ახლოს და თელავის მაზრაში.
1869
ტიპი: მფლობელობა
1869 წელს გამოსული „Кавказский календарь на 1870 год“-იდან ირკვევა, რომ კავკასიის სოფლის მეურნეობის საზოგადოება დაბინავებული იყო ჭავჭავაძის ქუჩაზე, ზუბალოვის სახლში.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 18 მაისის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, ერასტი ზაალის ძე ჩოლოყაშვილს (ჩოლოყაევს) თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდა თბილისის გუბერნიასა და სიღნაღის მაზრაში, ჭიაურის მახლობლად მდებარე სახნავი, საძოვარი ადგილები, 3561 დესეტინა და 2000 ოთხკუთხი საჟენი ტყე, რომლებსაც ჰყიდდა ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 18 მაისის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, ნიკოლოზ გიორგის ძე ხიმშიაშვილს თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდა თბილისის გუბერნიასა და დუშეთის მაზრაში, აგარაკ ბულაჩაურის მახლობლად მდებარე სახნავი, საძოვარი ადგილები, 2033 დესეტინა და 1200 ოთხკუთხი საჟენი ტყე, რომლებსაც ჰყიდდა ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 18 მაისის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, ბიძინა ოთარის ძე ჩოლოყაშვილს თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდა თბილისის გუბერნიასა და მაზრაში, აგარაკ უჯარმის მახლობლად მდებარე სახნავი, საძოვარი ადგილები და 569 დესეტინა ტყე, რომლებსაც ჰყიდდა ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 18 მაისის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, ბარბარე გიორგის ასულ ბარათოვს თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდა თბილისის გუბერნიასა და თიანეთის მაზრაში, ახმეტის აგარაკის მახლობლად მდებარე სახნავი, საძოვარი ადგილები და 1400 დესეტინა ტყე, რომლებსაც ჰყიდდა ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 18 მაისის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, ილია, ნიკო და ლუარსაბ მერაბის ძე გედევანოვებს თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდათ თბილისის გუბერნიასა და გორის მაზრაში, ქვემო ნიჩბისსა და სასხორში მდებარე სახნავი, საბოსტნე ადგილები, 53 დესეტინა და 1555 ოთხკუთხი საჟენი მიწა, რომლებსაც ჰყიდდა ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 18 მაისის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, იასე ნოშრევანის ძე ჭავჭავაძეს თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდა თონეთის მაზრაში, ჭავჭავაძეების მამულში მდებარე სახნავი ადგილები, 669 დესეტინა და 1912 ოთხკუთხი საჟენი ტყე, რომლებსაც ჰყიდდა ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 18 მაისის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, რაფიელ დავითის ძე ერისთავს თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდა თელავის მაზრაში, სოფელ ქისტაურში მდებარე სახნავი, საძოვარი, საბაღე ადგილები, ტყე, 180 ოთხკუთხი საჟენი და 1205 დესეტინა მიწა, რომლებსაც ჰყიდდა ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 18 მაისის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, კონსტანტინე ივანეს ძე ბაგრატიონ-მუხრანსკის თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდა ბორჩალოს მაზრაში, სოფელ სარაჩალოში მდებარე სახნავი, საძოვარი, საცხოვრებელი ადგილები, 2092 ოთხკუთხი საჟენი და 793 დესეტინა ტყე, რომლებსაც ჰყიდდა ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 18 მაისის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, გიორგი, რაფიელ, ივანე ნიკოლოზის ძე ყაზბეგს, ელენე ნიკოლოზის ასულ ყაზბეგს და ოლგა ნიკოლოზის ასულ ალექსეევ-მესხიევს თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდათ დუშეთის მაზრაში, ყაზბეგში მდებარე სახნავ-სათიბი, საძოვარი, ტყე, 1144 ოთხკუთხი საჟენი და 151 დესეტინა ტყე, რომლებსაც ჰყიდდა ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 18 მაისის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, გრიგოლ კონსტანტინეს ძე ორბელიანს თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდა თბილისის გუბერნიასა და ბორჩალოს მაზრაში მდებარე 720 დესეტინა სახნავი და საძოვარი ადგილები, რომლებსაც ჰყიდდა ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო.
1886
ტიპი: მფლობელობა
1886 წლის 18 მაისის გაზეთ „ივერიის“ მიხედვით, სამსონ ალექსანდრეს ძე მაჭუტაძეს თბილისის სათავადაზნაურო-საადგილმამულო ბანკში დაგირავებული ჰქონდა ქუთაისის გუბერნიასა და ოზურგეთის მაზრაში, სოფელ ნიგოითის მახლობლად მდებარე სახნავი ადგილები, 410 დესეტინა და 1800 კვადრატული საჟენი ტყე, რომლებსაც ჰყიდდა ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო.