ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები41379

1940

ტიპი: ღონისძიება

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ მარიამმა და მისმა ქმარმა, ალექსანდრე ივანეს ძე ჯამბაკურ-ორბელიანმა, ლამისყანაში გლეხებს  80 დესეტინა ტყე გადასცეს.

1940

ტიპი: ღონისძიება

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ მარიამმა და მისმა ქმარმა, ალექსანდრე ივანეს ძე ჯამბაკურ-ორბელიანმა, ატენში გლეხებს 100 დესეტინა ტყე გადასცეს.

1940

ტიპი: ღონისძიება

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ მან ქმართან, ალექსანდრე ივანეს ძე ჯამბაკურ-ორბელიანთან ერთად ატენსა და ლამისყანაში კოოპერატივები დაარსეს.

1940

ტიპი: ღონისძიება

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის მიხედვით, მან ქმართან, ალექსანდრე ივანეს ძე ჯამბაკურ-ორბელიანთან, ერთად სოფელ ატენსა და ლამისყანაში წყაროს წყალი გაიყვანა.

1940

ტიპი: ორგანიზაცია

მარიამ ორბელიანის 1940 წლის ავტობიოგრაფიის თანახმად, იგი იყო ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების საპატიო წევრი.

1940

ტიპი: თანამდებობა

მარიამ ორბელიანის 1940 წლის ავტობიოგრაფიის თანახმად, იგი იყო წმ. ნინოს სასწავლებლის საბჭოს წევრი.

1940

ტიპი: ღონისძიება

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის მიხედვით, იგი ერთადერთი ქალი ყოფილა თბილისის ვაჟთა ქართული სკოლის კომიტეტში.

1940

ტიპი: ღონისძიება

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, სწორედ მას ჩამოუტანია შვედეთიდან ვაჟთა ქართული სკოლის (შემდგომში თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის) შენობის გეგმა.

1940

ტიპი: ღონისძიება

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, მან თბილისის ვაჟთა ქართულ სკოლაში მუსიკის მასწავლებლად ზაქარია ფალიაშვილი მიიწვია.

1940

ტიპი: ღონისძიება

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ მას აქტიური მონაწილეობა მიუღია თბილისის ვაჟთა ქართული სკოლის ორკესტრის შექმნაში.

1940

ტიპი: თანამდებობა

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ ზაქარია პეტრეს ძე ფალიაშვილი იყო თბილისის ვაჟთა ქართული სკოლის მუსიკის მასწავლებელი.

1940

ტიპი: თანამდებობა

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის მიხედვით, მარიამი თბილისის ვაჟთა ქართული სკოლის თავმჯდომარედ აირჩიეს.

1940

ტიპი: თანამდებობა

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ მარიამი აირჩიეს თბილისის ვაჟთა ქართული სკოლის თავმჯდომარის ამხანაგად.

1940

ტიპი: ღონისძიება

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიის თანახმად, იგი ყოველთვის ხელს უწყობდა გლეხის შვილების მიღებას სკოლაში.

1940

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ მარიამ ორბელიანის მამა, ვახტანგ ორბელიანი იყო პოეტი.

1940

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1940 წელს მარიამ ორბელიანის მიერ დაწერილი ავტობიოგრაფიიდან ირკვევა, რომ ის ვახტანგ ორბელიანის შვილი იყო.

1940

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1940 წელს, ავტობიოგრაფიის დაწერის პერიოდში, მარიამ ორბელიანი 88 წლის იყო.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წელს მარიამ ორბელიანმა დაწერა ავტობიოგრაფია.

1940

ტიპი: თანამდებობა

1940-1945 წლებში სერგო ივანეს ძე ქავთარაძე სსრკ საგარეო საქმეთა სახკომის განყოფილების გამგე იყო.

1940

ტიპი: ორგანიზაცია

1940 წელს სერგო ივანეს ძე ქავთარაძე კომუნისტურ პარტიაში დააბრუნეს.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წლის 24 იანვარს დ. ლორთქიფანიძემ საქართველოს მუზეუმის ხელნაწერთა დაცვის განყოფილების გამგეს თხოვნით მიმართა, ქრისტინე შარაშიძისათვის ხელნაწერებიდან ქართული ანბანის ბიბლიოგრაფიის გამოცემისთვის საჭირო მასალების ამოწერისა და სურათების გადაღების ნება დაერთოთ.

1940

ტიპი: გარდაცვალება

1940 წლის 24 იანვარს ღარის მთავარანგელოზის, ონისა და კვა­ცხუ­თის წმ. გი­ორ­გის ეკლესიების მღვდელ­ი მათე ნიკოლოზის ძე გორდეზიანი გარდაიცვალა.

1940

ტიპი: მფლობელობა

1940 წლის 8 აგვისტოს აქტის მიხედვით, საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმის 2276 სტატიის აღწერისთვის ქრისტინე გიორგის ასულ შარაშიძეს 1365 მანეთი და 60 კაპიკი ეკუთვნოდა, 60 კაპიკი – თითო სტატიის აღწერისათვის.

1940

ტიპი: ავტორობა

1940 წლის 16 სექტემბერს თამარ შარაშიძე-ქარცივაძემ დას, ქრისტინე შარაშიძეს, ჯამბულიდან თბილისში გაუგზავნა კერძო ხასიათის ღია ბარათი. თამარი წუხდა, რომ შვილის, გოგი ქარცივაძის, წერილი არ მიუღია და შიშობდა, რომ დაიკარგა.

1940

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1940 წლის 17 სექტემბერს თამარ შარაშიძე-ქარცივაძემ თავისი განაჩენი შეიტყო. მას ჯამბულში (ყაზახეთში) 5 წლით ტოვებდნენ.