ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები45294

1866

ტიპი: სტატუსი

1866 წელს ილია ჭავჭავაძე თბილისის გუბერნიაში გლეხთა რეფორმის წარმატებით გატარებაში აქტიური მონაწილეობისათვის კავკასიის დიდი მთავრის წარდგინებით ორი ათასი ვერცხლის მანეთით დაჯილდოვდა და დუშეთის მაზრის მომრიგებელ შუამავლად დაინიშნა.

1866

ტიპი: ავტორობა

1866 წელს ილია ჭავჭავაძის დავალებით ზაალ ჭავჭავაძემ ილია ჭავჭავაძის კუთვნილი ახმეტის მამულების სიგელი შეადგინა.

1866

ტიპი: ავტორობა

1866 წელს ზაალ ჭავჭავაძემ შეადგინა ილია ჭავჭავაძის კუთვნილი ყვარლის მამულების სიგელი.

1866

ტიპი: ავტორობა

1866 წელს ილია ჭავჭავაძემ ზაალ ჭავჭავაძეს მინდობილობა მისცა თავისი ყვარლისა და ახმეტის მამულების სიგელების შესადგენად.

1866

ტიპი: თანამდებობა

1866-1869 წლებში გიორგი ექვთიმეს ძე წერეთელი გაზეთ „დროების“ რედაქტორი იყო.

1866

ტიპი: თანამდებობა

1866 წელს კლიმენტი ჩიქვანი ნამარნევის მონასტერში ბერად აღიკვეცა.

1866

ტიპი: თანამდებობა

1866-69 წლებში გიორგი ექვთიმეს ძე წერეთელი გაზეთ „დროების“რედაქტორი იყო.

1866

ტიპი: ღონისძიება

1866 წელს ივანე მირიანაშვილმა თავისი შვილი ალექსი სოფელ ვაქირის სკოლაში შეიყვანა სასწავლებლად.

1866

ტიპი: განათლება

1866 წლიდან ალექსი მირიანაშვილმა სწავლა დაიწყო სოფელ ვაქირის სკოლაში.

1866

ტიპი: განათლება

1866 წლიდან ალექსი მირიანაშვილი სოფელ ვაქირის სკოლის მოსწავლეებთან ერთად დილით ადრე მიდიოდა სკოლაში და მხოლოდ მზის ჩასვლისას ბრუნდებოდა შინ.

1866

ტიპი: განათლება

1866 წლიდან ალექსი მირიანაშვილის სოფელ ვაქირის სკოლაში სწავლის პერიოდში მასწავლებლის როლს უფროსკლასელი მკლავღონიერი მოსწავლეები ირგებდნენ და სკოლაშიც ათასგვარი საძაგლობა ხდებოდა.

1866

ტიპი: განათლება

1866 წლიდან ალექსი მირიანაშვილის სოფელ ვაქირის სკოლაში სწავლის პერიოდში ყველაფერს ეთმობოდა დრო წიგნების კითხვის გარდა.

1866

ტიპი: განათლება

1866-1868 წლებში ალექსი მირიანაშვილი სოფელ ვაქირის სკოლაში სწავლობდა.

1866

ტიპი: განათლება

1866-1868 წლებში ალექსი მირიანაშვილის სოფელ ვაქირის სკოლაში სწავლის პერიოდში მოსწავლეთა რაოდენობა 50-60-ს აღემატებოდა.

1866

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

ვასილ კოპტონაშვილი 1866 წელს ახალქალაქის მაზრის სოფელ კოთელიაში დაიბადა.

1866

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1866 წელს დაიბადა ვასილ კოპტონაშვილი. იგი ერთადერთი ვაჟი იყო ოჯახში და მშობლები ყოველანაირად ანებივრებდნენ.

1866

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1866 წლის თებერვალში გორის მაზრის სოფელ ბრეთში დაიბადა შიო ქუჩუკაშვილი (მღვიმელი).

1866

ტიპი: ორგანიზაცია

1866 წლის 15 თებერვალს გადაწყდა დაარსებულიყო კომისია, რომლის წევრებსაც დაევალებოდათ ქალაქის მაცხოვრებლების რიცხვის დათვლა და მათი ქონების აღრიცხვა. კომისია დაიყო ოთხ კომიტეტად. პირველი კომიტეტის წევრები იყვნენ: რ. ნ. ანდრონიკოვი, ე.არწუნი , ა. გ. ლისოვსკი და ი. კ. ბაგრატიონ-მუხრანსკი. მათ უნდა შეედგინათ იმ თავად-აზნაურების სიები, რომლებსაც ქალაქში ან უძრავი ქონება ჰქონდათ, ან ვაჭრობდნენ, ან ხელოსნობდნენ.

1866

ტიპი: ღონისძიება

1866 წელს თბილისში, მელიქიშვილის სტამბაში 3 შაურად იყიდებოდა მიხეილ ყიფიანისა და ვახტანგ თულაშვილის მიერ შედგენილი წიგნი „არითმეტიკა“.

1866

ტიპი: ავტორობა

1866 წელს თბილისში, მელიქიშვილის სტამბაში 2 აბაზად იყიდებოდა ჟორჟ სანდის ზღაპრული მოთხრობა, რომელიც ფრანგულიდან თარგმნა დავით ყიფიანმა.

1866

ტიპი: ავტორობა

1866 წელს იაკობ გოგებაშვილის „დედა ენა“ სახელმძღვანელოდ იყო მიღებული ქვეყნის შიგნით არსებულ ყველა სასულიერო და საერო სასწავლებელში. სახელმძღვანელოს შეძენა თბილისში შეიძლებოდა მელიქიშვილის სტამბაში, ტერ-მიქელიანცის წიგნების მაღაზიასა და სემინარიის სახლში. „დედა ენა“ იყიდებოდა ქუთაისის და გორის სასულიერო სასწავლებლებშიც. სახელმძღვანელოს ფასი იყო 1 აბაზი.

1866

ტიპი: მფლობელობა

1866 წლის 11 აპრილს ოზურგეთში აუქციონზე იყიდებოდა ანტონ ნაკაშიძის მამული, რომელიც იქამდე იყო გლეხის, გულოვან მუჯირის სარგებლობაში. ეს მამული იყიდებოდა იმ მიზეზით, რომ გლეხებს გათავისუფლების შემდეგ მიწები არ ერგოთ. იმ შემთხვევაში, თუ მამული ვერ გაიყიდებოდა, 3 დღის შემდეგ აუქციონი განმეორებით ჩატარდებოდა.

1866

ტიპი: თანამდებობა

1866 წლის 3 მაისს, კავკასიის მეფისნაცვლის სამმართველოში შესული ბრძანების მიხედვით, სამიჯნაო კომისიის წევრებად დაამტკიცეს ტიტულოვანი მრჩევლები – მერკურიევი და დიმიტრი ყიფიანი.

1866

ტიპი: სტატუსი

ივანე კონსტანტინეს ძე ბაგრატიონ მუხრაბ-ბატონი იყო თავადი.

1866

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1866 წელს მიხეილ რომანოვმა კერძო მემამულეს, ივანე კონსტანტინეს ძე ბაგრატიონ მუხრან-ბატონს, მადლობა გადაუხადა იმისთვის, რომ თავისი მიწები უფასოდ გასცა რკინიგზის ქვესაგებისთვის.