რეგისტრირებული ფაქტები46127
სორტირება თარიღი მზარდობით
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ 1765 წელს მთავარეპისკოპოს სამებელის მიერ მოსკოვში დაარსებულ სტამბაში (დაარსდა 1761 წელს) „დავითნი“, „ლოცვანი“ და „ჟამნი“ დაიბეჭდა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ 1762 წელს მთავარეპისკოპოს სამებელის მიერ მოსკოვში დაარსებულ სტამბაში (დაარსდა 1761 წელს) „დაუჯდომელი“ დაიბეჭდა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ 1767 წელს მთავარეპისკოპოს სამებელის მიერ მოსკოვში დაარსებულ სტამბაში (დაარსდა 1761 წელს) „პარაკლისი“ დაიბეჭდა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 2; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ 1786 წელს პეტერბურგში ქართველი ეპისკოპოსის გრ. ხარჭაშნელის მიერ ქართული სტამბა გაიხსნა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 3; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ გაიოზ რექტორის ინიციატივით 1796 წელს რომანოზ ზუბაშვილმა მოზდოკში ქართული სტამბა დააარსა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 3; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა თ. ჟორდანიას სტატია „მთავარეპისკოპოსი სამებელი და ქართული სტამბის საქმე მეთვრამეტე საუკუნეში“, რომელშიც ვკითხულობთ, რომ გაიოზ რექტორის ინიციატივით 1796 წელს რომანოზ ზუბაშვილის ქართულ სტამბაში (მოზდოკში) „ქართული გრამატიკა“, და „ლოცვანი“ დაიბეჭდა.
1884
ტიპი: თანამდებობა
1884 წლის 4 აპრილს ნინო კონსტანტინეს ასული ნატროევისა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მმართველობას დუშეთის აგენტობაზე დასთანხმდა.
1884
ტიპი: თანამდებობა
1884 წლის 4 აპრილს ოლღა ნიკოლოზის ასული მესხიშვილი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მმართველობას ახალციხის აგენტობაზე დასთანხმდა.
1884
ტიპი: ღონისძიება
1884 წლის 18 აპრილს ივანე პავლეს ძე როსტომაშვილმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მმართველობას გიორგი იერონიმეს ძე საძაგლიშვილის თელავის აგენტად დანიშვნა შესთავაზა.
1884
ტიპი: ღონისძიება
1884 წლის 18 აპრილს ივანე პავლეს ძე როსტომაშვილმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მმართველობას ანასტასია დავითის ასულ ჩოლოყაშვილის თელავის აგენტად დანიშვნა შესთავაზა.
1884
ტიპი: ღონისძიება
1884 წლის 18 აპრილს ივანე პავლეს ძე როსტომაშვილმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მმართველობას ნიკოლოზ ვარდიევის თელავის აგენტად დანიშვნა შესთავაზა.
1884
ტიპი: ღონისძიება
1884 წლის 18 აპრილს ივანე პავლეს ძე როსტომაშვილმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მმართველობას შაქრო ივანეს ძე ვახვახოვის თელავის აგენტად დანიშვნა შესთავაზა.
1884
ტიპი: ღონისძიება
1884 წლის 25 აპრილიდან პოლიციამ ილია ჭავჭავაძე საიდუმლო მეთვალყურეობის ქვეშ აიყვანა. ამის მიზეზი ჟურნალების „ივერიისა“ და „იმედის“ გამოცემა, დამოუკიდებლობის მიღწევის სურვილი და ქართული პარლამენტის შექმნის იდეა იყო.
1884
ტიპი: ღონისძიება
1884 წლის 25 აპრილს პოლიციის დეპარტამენტმა ილია ჭავჭავაძეზე ფარული მეთვალყურეობა დააწესა. ილიას სახელზე გაიხსნა საქმე, რომელშიც დაიწერა მონაცემები მისი გადაადგილების შესახებ.
1884
ტიპი: თანამდებობა
1884 წლის 26 აპრილს სვიმონ იოსების ძე ბეგიაშვილმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მმართველობას სიღნაღის აგენტობაზე უარი უთხრა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 4; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნებულ წერილში „პედაგოდიური მოსაზრებანი“, რომელშიც ჟურნალ „ნობათის“ (რედაქტორი: ანდრია ღულაძე) მეორე და მესამე ნომრები იყო განხილული ავტორი გამოთქვამდა წუხილს, რომ არც საქართველოში და არც რუსეთში საბავშვო ლიტერატურის განვითარებას სათანადო ყურადღება არ ექცეოდა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N4; რედაქტორი ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნებულ პროფესორ ა. ა. ცაგარლის მიერ მოსკოვში, პალესტინის საზოგადოების სხდომაზე წაკითხულ მონოგრაფიაში „ქართველთა ძველი ცხოვრების კვალი წმ. ქვეყნებში და სინას მთაზე“ ავტორი აღნიშნავდა, რომ ძველი ქართული ხელნაწერები სინის მთაზე ორ ადგილას ინახებოდა: პაპირუსის „დავითნი“ და სამი სხვა უნციალური ხელნაწერი ბნელ ოთახში, საარქიეპისკოპოსო დარბაზის მომიჯნავედ, დანარჩენი კი – სარდაფში.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალ „ივერიაში“ (N4) გამოქვეყნდა პროფესორ ალექსანდრე ცაგარლის მიერ მოსკოვში, პალესტინის საზოგადოების სხდომაზე, წაკითხული მონოგრაფია „ქართველთა ძველი ცხოვრების კვალი წმ. ქვეყნებში და სინას მთაზე“, რომელშიც ნათქვამია, რომ სინას მთაზე 88 ქართული ხელნაწერი იყო, რომელთა კატალოგიც მან შეადგინა.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ გამოქვეყნდა პროფესორ ა. ა. ცაგარლის მიერ მოსკოვში, პალესტინის საზოგადოების სხდომაზე, წაკითხული მონოგრაფია „ქართველთა ძველი ცხოვრების კვალი წმ. ქვეყნებში და სინას მთაზე“, რომელშიც ავტორი აღნიშნავდა, რომ სინას მთაზე არსებული ქართული ხელნაწერებიდან ერთი მეექვსე-მეშვიდე საუკუნის პაპირუსის „დავითნი“ იყო, 63 ეტრატისა კი – მერვე საუკუნიდან დაწყებული.
1884
ტიპი: ავტორობა
1884 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N 4; რედაქტორი: ილია ჭავჭავაძე) გამოქვეყნდა პროფესორ ა. ა. ცაგარლის მიერ მოსკოვში, პალესტინის საზოგადოების სხდომაზე წაკითხული მონოგრაფია „ქართველთა ძველი ცხოვრების კვალი წმ. ქვეყნებში და სინას მთაზე“, რომელშიც ავტორი აღნიშნავდა, რომ სინას მთაზე არსებული ქართული ხელნაწერებიდან ყველა სასულიერო შინაარსის იყო, ზოგიერთი მდიდრულად გაფორმებულიც.