ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები46253

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ ვინაიდან, სახასო სოფლებში არათანაბრად ნაწილდებოდა მიწები, შეძლებულ გლეხთან შედარებით ხელმოკლე გლეხი იჩაგრებოდა, ნაკვეთის დამუშავებისა და ლუკმა-პურის გარეშე რჩებოდა, ყველა გლეხი შეთანხმდა, რომ მათ შორის თანაბრად გადანაწილდებოდა სასოფლო მამულები.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, ბევრმა გლეხმა აღიარა, რომ სახასო სოფელი და მისი მიწები თითოეული გლეხის საკუთრება იყო და არა რომელიმე კონკრეტული გლეხის.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ მიწათმფლობელობის პრინციპები შესაცვლელი იყო და კერძო საკუთრებას სათემო მფლობელობა არ უნდა გადაეწონა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ ხშირი იყო შემთხვევები, როცა შეძლებული გლეხი საუკეთესო სათემო მიწებს დაეპატრონებოდა და დაისაკუთრებდა საშვილიშვილოდ, რის შედეგადაც ღარიბი გლეხები ხელცარიელები რჩებოდნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ ვინაიდან სათემო მიწების დამუშავების უფლება სოფლის ყველა მკვიდრს ჰქონდა და კერძო საკუთრება არ არსებობდა, შეძლებული გლეხი ყოველთვის სჯობნიდა ღარიბ გლეხს, რადგან ნაკვეთების დასამუშავებლად მას მეტი რესურსი გააჩნდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ ზოგჯერ, როცა სათემო მიწები დაუმუშავებელი რჩებოდა და გლეხები მათ სათიბადაც ვერ იყენებდნენ, ზამთრის საძოვრად უცხო პირზე აქირავებდნენ და შემოსავალს ან სასოფლო საჭიროებას ახმარდნენ ან იყოფდნენ ერთმანეთში.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ ზოგჯერ, როცა სათემო მიწები დაუმუშავებელი რჩებოდა მათ სათიბად იყენებდნენ. მთელი სოფელი ერთად თიბავდა სეზონზე ან იყოფდნენ გასათიბ ადგილებს და ცალ-ცალკე მუშაობდნენ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ მიწები, რომლებსაც ზოგი სათემოს, საზოგადოს, სასოფლოს და სახასოს უწოდებდა არავის საკუთრება არ იყო. ვინც პირველად დაამუშავებდა მიწას სწორედ მისი იყო იმ წლის მოსავალი და სოფლის ყველა მკვიდრს ჰქონდა უფლება იმდენი ნაკვეთი დაემუშვებინა, რამდენიც სურდა.

1886

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, დავით ოთარის ძე ჩოლოყაშვილის ძმები იყვნენ ბიძინა და აბელ ოთარის ძე ჩოლოყაშვილები.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ სახასო მიწები მემკვიდრეობით გადაეცემოდა თაობებს. გლეხი, მიწის მეპატრონე ყიდდა, აგირავებდა მათ თავისუფლად და ფიქრობდა, რომ დაგირავებაში ხელს ვერავინ შეუშლიდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 2 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებული განცხადებით ანასტასია ევსევის ასული ჩოლოყაშვილი, აბელ და ბიძინა ოთარის ძე ჩოლაყაშვილები ახლობლებსა და ნათესავებს აუწყებდნენ დავით ოთარის ძე ჩოლოყაშვილის გარდაცვალებას. მისამართი იყო კუკია, კოჩუბეის ქუჩა, სახლი N5.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 2 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ილია ჭავჭავაძემ გამოაქვეყნა სტატია „ტფილისი, 1 მარტს“, რომელიც მწერლის თხზულებათა კრებულებში დაიბეჭდა სათაურით „კერძო და სათემო მიწათმფლობელობა“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტს მასწავლებელმა პეტრე სიმონის ძე მესხმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას გაუგზავნა მოხსენება ლეჩხუმის მაზრის სოფელ ნაკურალეშის სასწავლებლის მდგომარეობის შესახებ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტს ნაკურალეშის სასოფლო სასწავლებლის მასწავლებელი პეტრე მესხი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას სთხოვდა ღარიბ მოსწავლეთათვის 7 ეგზემპლარ „ბუნების კარს“ (შედგ. ი. გოგებაშვილის მიერ), ქართული წერის სასწავლო დედანს (ანთ. ჯუღელის, ან ვარლამ გაბიჩვაძის).

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტს მასწავლებელმა პეტრე მესხმა ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას აცნობა, რომ სოფელ ნაკურალეშის სასწავლებელში სულ 22 მოსწავლე სწავლობდა, აქედან მეორე განყოფილებაში – 16, მათგან – 2 ქალი, მესამე განყოფილებაში – 6, მათგან – მხოლოდ 1 ქალი, ღარიბი იყო 7 მოსწავლე. პირველ განყოფილებაში ჯერჯერობით არ ჰყავდა მოსწავლეები, მაგრამ იმედი ჰქონდა, შემოიყვანდნენ.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებულ ოთხმოქმედებიან კომედიაში „ეხლანდელ სიყვარულში“ ერთგული, ჭკუამოკლე პერონაჟის გეგეს როლი კ. მ. მაქსიმიძემ მარდად, გამბედავად და ჩვეული განცდებით ითამაშა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში გრიგოლ პავლეს ძე ტატიშვილი წერდა, რომ დიდად დაავალებდნენ დავით იესეს ძე ჩუბინაშვილი და სხვა ქართველი ხელოვანები თუკი გადასცემდნენ რაიმეს „ვეფხისტყაოსნის“ გამოცემის მოსართავად. დახმარების მსურველებს თავიანთი ნახატები გაზეთ „ივერიისთვის“ უნდა ჩაებარებინათ.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში გრიგოლ პავლეს ძე ტატიშვილი წერდა, რომ „ვეფხისტყაოსნის“ გამოცემის მოსართავად იყენებდა დიმიტრი ზაქარიას ძე ბაქრაძის მიერ მონასტრების ჩუქურთმებისთვის გადაღებულ ფოტოებს.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გასულ კვირას ქართული დრამატული დასის წარმოდგენის შემდეგ მაყურებლებმა მსახიობები დუდუკითა და ჩირაღდნებით გააცილეს და დაემშვიდობნენ.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, გასულ კვირას ქართული დრამატული დასის წარმოდგენაზე ალექსანდრე მიხეილის ძე ყაზბეგმა წარმოთქვა სიტყვა, რომ ქართული თეატრი იღუპებოდა და ვასილ ალექსის ძე აბაშიძისა და მარიამ მიხეილის ასულ საფაროვა-აბაშიძის ხელმძღვანელობით გადაარჩინეს. მან მაყურებელს მადლობა გადაუხადა შეცდომების მოთმენისთვის.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ქართული დრამატული დასის მსახიობებმა გადმოკეთებული ვოდევილი „ბაიყუში“ რეპეტიციის გავლის გარეშე წარადგინეს და ტექსტებს ექსპრომტად ამბობდნენ.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ მარიამ მიხეილის ასული საფაროვა-აბაშიძისამ გადმოკეთებულ ვოდევილში „ბაიყუშში“ პატარა უმანკო ქალის როლი შესანიშნავად შეასრულა და მაყურებელი აღტაცებული უსმენდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებული ვოდევილის „ბაიყუშის“ პერსონაჟის თალიკოს როლში ბევრჯერ ჰყავდათ ნანახი მარიამ მიხეილის ასული საფაროვა-აბაშიძისა, თუმცა ახლანდელმა მისმა თამაშმა ყველა დაარწმუნა, თუ როგორი ზემოქმედების მოხდენა შეუძლია ბუნებრივსა და მგრძნობიარე თამაშს.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ვასილ ალექსის ძე აბაშიძე იყო ის არტისტი, რომელიც მხოლოდ სახით თამაშობდა. ის ოსტატურად იყენებდა თავის გამომეტყველებას და სახეც ისე ემორჩილებოდა, რომ მხოლოდ მოძრაობებით უსიტყვოდ ლაპარაკობდა.

1886

ტიპი: ღონისძიება

1886 წლის 4 მარტის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ გადმოკეთებული ვოდევილის „ბაიყუშის“ პერსონაჟის გასპარას როლი ვასილ ალექსის ძე აბაშიძემ უგრიმოდ ითამაშა და ვერაფერი შეედრებოდა მისი ნამდვილი სახის საოცარ მოძრაობებსა და შესრულებას.