ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები46103

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ალექსანდრე ჯაბადარმა მეცხვარეთა და მესაქონლეთა ყრილობაზე წაიკითხა მოხსენება „ჩვენი მატყლი და მისი გამოყენება“.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, მე-4 სომხური გიმნაზიის მასწავლებელი ვასილ დავითის ძე მამულოვი განათლების სამინისტრომ დანიშნა საქართველოში სომხური სასწავლებლების საოლქო ინსპექტორად.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება შეუდგა ვასილ ბარნოვის თხზულებათა გამოცემას, I ტომი გამოვიდოდა თებერვლის ბოლოს, მასში მოთავსებული იყო მოთხრობები: „ალუჩა“, „ყვავილებში“, „მეჩვენა“, „თებერას დანიშნული“, „ისნის ცისკარი“.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, დამფუძნებელი კრების საბიბლიოთეკო კომისიამ შეიძინა ნიკო ნიკოლაძის 500 000 მან.ღირებულების ძვირფასი წიგნსაცავი ფოთში, სადაც გაიგზავნა დამფუძნებელი კრების წევრი გაბრიელ ცისკარიშვილი და ბიბლიოთეკარი რომანოვი. წიგნსაცავი შეიცავდა 6 - 7 ათას ტომს. ამავე კომისიას გადაეცა კავკასიის ოლქის სამხედრო შტაბის წიგნსაცავი.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, გადასახადთა სამმართველოს უფროსმა შინაგან საქმეთა მინისტრ ნოე რამიშვილს მიმართა თხოვნით, ეცნობებინა მისი დასკვნა დიდი და პატარა შულავერის მცხოვრებთა გადასახადების ვადის გაგრძელების შესახებ.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, შინაგან საქმეთა მინისტრი ნოე რამიშვილი დაეთანხმა გადასახადთა სამმართველოს უფროსის აზრს დიდი და პატარა შულავერის მცხოვრებთა გადასახადების გადავადების შესახებ.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, „Journal d’Orient“-ის 17 იანვრის ნომერში დაიბეჭდა წერილი საქართველოს დამოუკიდებლობის დღესასწაულის შესახებ, რომელშიც ეწერა, რომ მანიფესტანტები შეიკრიბნენ ბრიტანეთის უმაღლესი კომისრის, ოლივერ უორდროპის სახლთან და ესალმებოდნენ მას და ინგლისს.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 21 საათზე ქართულ კლუბში სამუსიკო საზოგადოება და საქართველოს ცენტრალური კოოპერატიული კავშირი მართავდა ახალი სიმღერებისა და რომანსების საღამოს, წარმოადგენდნენ დიმიტრი არაყიშვილის მუსიკას, მონაწილეობდა ქართული საოპერო სტუდიის კაპელა და სოლისტები.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 იანვარს ქალაქის საბჭოს სხდომაზე ქ.თბილისის სანიტარიის ინსპექტორმა კაპიტონ მეუნარგიამ ვრცელი მოხსენება წარადგინა ქალაქის სანიტარული მდგომარეობის შესახებ.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, მასწავლებელ ლევან ლაზარეს ძე ხოსროშვილზე თავდასხმისას დევნის დროს სოფელ კალაურში ცნობილი ყაჩაღი ნებუნიშვილი მოკლეს.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთი „საქართველო“ იუწყება, რომ გიორგი იშხნელის გარდაცვალების გამო რედაქციამ მიიღო სამძიმრის დეპეშა სოხუმიდან, რომელსაც ხელს აწერდნენ მსახიობები: ივანე ბარველი, ნატალია ჯავახიშვილი, ე. ჯიქია.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ნატალია ჯავახიშვილი სოხუმის თეატრის მსახიობი იყო.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ქართული დრამატული საზოგადოების კრებაზე გამგეობის ახალ წევრებად აირჩიეს: ივანე გედევანის ძე გომართელი, ალექსანდრე ვლადიმერის ძე ფაღავა, გიორგი მიხეილის ძე ლასხიშვილი, სოლომონ ახვლედიანი, პეტრე როსტომის ძე სურგულაძე, იოსებ კონსტანტინეს ძე აბაკელია, იოსებ ეგნატეს ძე ბესელიძე, მ. რამიშვილისა, ნიკოლოზ გიორგის ძე ქართველიშვილი, გრიგოლ ილარიონის ძე ურატაძე, ილია სვიმონის ძე აღლაძე და შალვა გიორგის ძე შარაშიძე.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ქართული დრამატული საზოგადოების კრებაზე გამგეობის სარევიზიო კომისიის წევრებად აირჩიეს: ს. ტარუაშვილი, ირ. რამიშვილი და არტემ ახნაზაროვი.

1920

ტიპი: ღონისძიება

1920 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ქართული დრამატული საზოგადოების კრებაზე გამგეობის წევრობის კანდიდატებად აირჩიეს: ივანე თედორეს ძე ჭავჭანიძე, სამსონ გიორგის ძე ფირცხალავა, ნიკოლოზ ივანეს ძე შიუკაშვილი, პავლე თევდორეს ძე დადვაძე და შალვა ნიკოლოზის ძე დადიანი.

1920

ტიპი: ავტორობა

1921 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოში“ (რედაქტორი სპირიდონ კედია) გამოქვეყნდა მილოცვები „საქართველოს დამოუკიდებლობის იურიდიულად ცნობის გამო“.

1920

ტიპი: ავტორობა

1921 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოში“ (რედაქტორი სპირიდონ კედია) გამოქვეყნდა წერილი „ამნისტია“.

1920

ტიპი: ავტორობა

1921 წლის 5 თებერვლის გაზეთ „საქართველოში“ სპირიდონ კედიას მეთაური წერილი „მუშათა მაგიდა“ გამოქვეყნდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, შინაგან საქმეთა მინისტრის ამხანაგის ნიკოლოზ გაბრიელის ძე ჭიჭინაძის განკარგულებით ყოველდღიური სომხური გაზეთი „პაჰაკი“ საქართველოს დამოუკიდებლობის საწინააღმდეგო წერილების გამოქვეყნების გამო დაიხურა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე სოც. დემოკრატმა გრიგოლ გიორგაძემ განაცხადა, რომ საპროპაგანდო კომისიის შესახებ შეთანხმებას მიაღწევდნენ, თუ ყველა ფრაქციის წევრი პრინციპად მიიღებდა, რომ ისინი პროვინციებში ივლიდნენ დამფუძნებელი კრების დასაცავად და არა მის წინააღმდეგ სააგიტაციოდ.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ მის და ბავშვების გარეშე ვეღარ იცხოვრებდა. თბილისის სახლში უამრავი ადგილი იყო და თავისუფლად მოთავსდებოდნენ ყველანი. მას მსახურებთანაც არ ექნებოდა პრობლემა, თავისი საქმე ყველამ კარგად იცოდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ თუკი ერთ თვეში ან ექვს კვირაში არ გადაწყდებოდა სააღდგომოდ მისი ინგლისში გამგზავრება, მაშინ მოუწევდა ტელეგრამის გაგზავნა და თხოვნა, ის ბავშვებთან ერთად მშვიდობიანად და კომფორტულად ჩამოეყვანათ. ადმირალიტეტს ეს ნამდვილად შეეძლო.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ არ იცოდა რამდენად მიზანშეწონილად ჩათვლიდა მის სახლში დაბრუნებას ბრიტანეთის საგარეო საქმეთა სამინისტრო არსებულ კრიტიკულ ვითარებაში.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ აზერბაიჯანის, სომხეთისა და საქართველოს მთავრობა ჯიუტად ამტკიცებდა, რომ ის იყო მათი დამოუკიდებლობის შემოქმედი და მის გარეშე შორს ვერ წავიდოდნენ. ისინი ამას გამუდმებით იმეორებდნენ.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს ოლივერ უორდროპმა მეუღლეს მარგარეტ კოლეტს მისწერა, რომ აზერბაიჯანის, სომხეთისა და საქართველოს მთავრობას იმის გაგონებაც კი არ სურდა, რომ ოდესმე წავიდოდა სადმე სხვაგან. მტკიცედ სჯეროდათ, რომ ის და ბავშვები საცხოვრებლად ჩამოვიდოდნენ.