რეგისტრირებული ფაქტები50091
სორტირება ძველი ჩანაწერების მიხედვით
1912
ტიპი: ღონისძიება
1912 წელს ხონის ვაჟთა პროგიმნაზიას მეექვსე კლასის გასახსნელად პავლე და ალექსანდრე ქაცარავებმა 25 მანეთი შესწირეს, დარისპან ღუღუნაშვილმა და ვლადიმერ კუჭავამ — 5-5 მან., იაგორ კვიცარიძემ 3 მან. გაიღო, ივანე კოხრეიძემ — 1 მანეთი.
1912
ტიპი: ღონისძიება
1912 წლის 14 დეკემბრის გაზეთ „იმერეთის“ ცნობით, პეტერბურგის ფსიქონევროლოგიური ინსტიტუტის ქართულ სამეცნიერო წრეში ყოველ კვირას იოსებ ალექსის ძე ყიფშიძის ხელმძღვანელობით „ვეფხისტყაოსნის“ გაუგებარ ადგილებს არჩევდნენ.
1912
ტიპი: ნასამართლეობა
1912 წლის 16 დეკემბრის გაზეთ „იმერეთის“ ცნობით, თბილისის სამოსამართლო პალატამ კონსტანტინე გოცირიძე გაამართლა.
1896
ტიპი: ღონისძიება
1896 წლის ნოემბერში ეგაძემ, გიგინაშვილმა, ლაბენსკიმ და ს. ქურდოვანიძემ ნიკოლოზ ბარათაშვილის საფლავის ყვავილებით მოსართავად 40-40 კაპიკი გაიღეს.
1912
ტიპი: ღონისძიება
1912 წელს ხონის ვაჟთა პროგიმნაზიას მეექვსე კლასის გასახსნელად იოსებ სანოძემ და ბ. მაჭარაძემ 5-5 მანეთი შესწირეს, პავლე წივწივაძემ და ემელიანე ცაგარეიშვილმა – 10-10 მან., რაჟდენ კუჭავამ 2 მანეთი გაიღო.
1912
ტიპი: ღონისძიება
1912 წლის 16 დეკემბერს მოსკოვის სამომხმარებლო საზოგადოების რწმუნებულთა კრებაზე დასასწრებად იასონ გაბილაიას გაგზავნა გადაწყვიტეს.
1896
ტიპი: ღონისძიება
1896 წლის ნოემბერში ივანე გულისაშვილმა და თომა მხეიძემ ნიკოლოზ ბარათაშვილის საფლავის ყვავილებით მოსართავად ფული შეაგროვეს.
1912
ტიპი: ორგანიზაცია
1912 წელს პლატონ ლეჟავა სამომხმარებლო საზოგადოება „პროგრესის“ აბაშის საზოგადოების წევრი იყო.
1896
ტიპი: ღონისძიება
1896 წლის ნოემბერში ამიროვმა ნიკოლოზ ბარათაშვილის საფლავის ყვავილებით მოსართავად ერთი მანეთი გაიღო, ს. საგინაშვილმა, ვ. გულისაშვილმა, ყაზახიშვილმა, ვ. მჭედლიშვილმა, ვასილ ციმაკურიძემ, პ. შავლიშვილმა, გ. ბალარჯიშვილმა, ივ. ჯანდიერმა და ს. მურმანიშვილმა 50-50 კაპიკი შესწირეს.
1912
ტიპი: ღონისძიება
1912 წელს ხონის ვაჟთა პროგიმნაზიას მეექვსე კლასის გასახსნელად ილარიონ კოხრეიძემ 5 მანეთი შესწირა, ისაკ კვერნაძემ – 3 მან., ბ. ხაზარაძემ – 10 შაური., პლატონ ბუხნიკაშვილმა – 1 მან., ივანე და პეტრე მშვიდობაძეებმა 3-3 მანეთი გაიღეს.
1888
ტიპი: პირადი ურთიერთობა
1888 წლის 12 აპრილის გაზეთი „ივერია“ იუწყება, რომ ლომინ, დავით და სოლომონ გიორგის ძე მიქელაძეები ძები იყვნენ.
1888
ტიპი: ღონისძიება
1888 წლის 12 აპრილის გაზეთი „ივერია“ იუწყება, რომ ლომინ, დავით და სოლომონ გიორგის ძე მიქელაძეებს ქუთაისის თავადაზნაურთა საადგილმამულო ბანკში 43,5 წლით დაგირავებული ჰქონდათ ქუთაისის გუბერნიისა და მაზრის სოფელ კულაშში მდებარე 9 დესეტინა და 900 კვადრატული საჟენი ზვარი, ეზო და სახნავ–სათესი, რომლებსაც ბანკი გადასახადის გადაუხდელობის გამო ყიდდა.
1886
ტიპი: თანამდებობა
1886 წლის 27 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, დიმიტრი იოსების ძე ჯანაშვილი საინგილოში მისიონერად დანიშნეს.
1886
ტიპი: თანამდებობა
1886 წლის 27 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, დიმიტრი იოსების ძე ჯანაშვილი მღვდელი იყო.
1886
ტიპი: თანამდებობა
1886 წლის 27 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, დიმიტრი იოსების ძე ჯანაშვილი თბილისის სათავადაზნაურო სკოლის საღვთო წერილის მასწავლებელი იყო.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ ლოცავდა ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილის შრომას და სურდა მისი მოსწავლეები წარმატებულები ყოფილიყვნენ, რათა ქვეყნისთვის სარგებელი მოეტანათ.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი ოცი წლის განმავლობაში ქართველ ახალგაზრდებს ასწავლიდა, ყურადღებას აქცევდა და შემდეგ ეს ახალგაზრდები საქართველოსთვის მთელი ცხოვრება თუ არა რამდენიმე წელი მაინც თავდაუზოგავად შრომობდნენ. პეტრიაშვილის მხრიდან ეს ქვეყნისთვის უდიდესი სამსახური იყო, რასაც სხვა ვერავინ გაუწევდა სამშობლოს.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ მენდელეევი და ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი ერთსა და იმავე ქვეყანაში, სასწავლებელში ერთსა და იმავე საგანს ასწავლიდნენ, თუმცა მენდელეევის მიმართ ქართველები მხოლოდ შორიდან პატივისცემით შემოიფარგლბოდნენ და პეტრიშვილი კი – ძალიან უყვარდათ, რაც იმას ნიშნავს, რომ მას ქვეყნის წინაშე დიდი დამსახურება ჰქონდა.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, რომ ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილი საზღვარგარეთ ახალგაზრდებს ქიმიას არაჩვეულებრივად ასწავლიდა, მაგრამ ამით საკუთარ ქვეყანას არანაირი სარგებელი არ ჰქონდა, თუმცა ქართველებს ის მაინც ძალიან უყვარდათ.
1886
ტიპი: ავტორობა
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, არამხოლოდ პროფესორები, არამედ სამზარეულოში მომუშავე ადამიანები, რომლებმაც თავიანთი შრომით მიაღწიეს წარმატებას და დარგის მცოდნეებად ჩამოყალიბდნენ მაგალითები იყვნენ იმისა, რომ ქართველი ადამიანი ნიჭიერი იყო.
1886
ტიპი: ღონისძიება
1886 წლის 5 ოქტომბრის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში აკაკი წერეთელი წერდა, ვასილ მოსეს ძე პეტრიაშვილზე ამბობდნენ პროფესორი გახდა, რითაც დაამტკიცა, რომ ქართველები უნიჭოები არ იყვნენ. წერეთლის აზრით, ყველასთვის თავისთავად ცხადი იყო ქართველი ხალხის ნიჭიერების ამბავი.