ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები46478

1897

ტიპი: თანამდებობა

1897 წლის 10 აგვისტოს გაზეთ „ცნობის ფურცლის“ მიხედვით, თომა აბრამის ძე მთავრიშვილი პედაგოგი იყო.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის მაისის შემდეგ ილია ჭავჭავაძემ დაწერა სამი ახალი სატირული გამოცანა („რად გვინდა, ვინ ხარ...“, „ჩემი აწ ესე ნათქვამი...“ და „კალამი რამ უშოვნია...“) დავით კეზელზე, გიორგი თუმანიშვილსა და გიორგი წერეთელზე.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 10 აგვისტოს გაზეთ „ცნობის ფურცელში“ გამოქვეყნდა პედაგოგ თომა მთავრიშვილის გამოხმაურება ილია ჭავჭავაძის სახელობის ცენტრალური დეპოს დაარსების შესახებ გამოქვეყნებულ წერილებზე.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 13 სექტემბერს ილია ჭავჭავაძემ და დავით კარიჭაშვილმა წერილობით მადლობა გამოუცხადეს პედაგოგ ლუარსაბ ბოცვაძეს იმისათვის, რომ საგანგებოდ გამართულ კურსებზე სამრევლო სკოლების მასწავლებლებს სამაგალითო გაკვეთილები ჩაუტარა.

1881

ტიპი: თანამდებობა

1881 წლის 6 თებერვალს „ვეფხისტყაოსნის“ სარედაქციო კომისიის პირველ სხდომაზე ილია ჭავჭავაძე ტექსტის დამდგენი კომისიის თავმჯდომარედ აირჩიეს.

1919

ტიპი: ავტორობა

1919 წლის 18 დეკემბერს გაზეთ „საქართველოს რესპუბლიკაში“ გამოქვეყნებულ ნოე ჟორდანიას მოხსენებაში ქვეყნის საგარეო და საშინაო პოლიტიკა, დამოკიდებულება მეზობელ ერებთან, სასამართლო და ეკონომიკური მდგომარეობა იყო განხილული.

1897

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1897 წლის 17 ივლისს ილია ჭავჭავაძემ სააღებმიცემო კომპანია „შუამავლისგან“ სურათი შეიძინა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის ოქტომბრის დასაწყისში ილუსტრირებულ მხატვრულ-ლიტერატურულ კრებულში „კავკაზსკაია ჟიზნ“ დაიბეჭდა ილია ჭავჭავაძის ლექსის „ვიხილე სატრფო...“ ვასილი ველიჩკოსეული თარგმანი.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის ივლისის მეორე ნახევარში ილია ჭავჭავაძემ საგურამოში უმასპინძლა პარიზის უნივერსიტეტის პროფესორს, მოგზაურსა და მკვლევარ ჟაკ ბერტილიონს, რომაელ პროფესორ ბოსკოს, მწერლებს: ვასილი ველიჩკოს და არტურ ლაისტს.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის 16 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ ხელმოწერით „ნიაბი“ ილია ჭავჭავაძის სტატია „ბ-ნ ალ. ხატისოვის ღაღადი“ გამოქვეყნდა.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის 14 მარტს ილია ჭავჭავაძემ მიიღო ლევან ჯანდიერის წერილი ბანკში შესატანი თანხისა და ვექსილის შესახებ.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 1-ელ იანვარს არტემ ფირალიშვილმა ილია ჭავჭავაძეს მიუძღვნა თავისი თანაავტორობით გამოსული წიგნი „ნარკვევი კახეთის მევენახეობასა და მეღვინეობაზე“ წარწერით.

1903

ტიპი: ავტორობა

1903 წლის 13 მარტს გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა ნაწყვეტები ჟურნალ „«Исторический вестник“-ში ილია ჭავჭავაძის ნარკვევის „სომეხთა მეცნიერნი და ქვათა ღაღადი“ შესახებ გამოქვეყნებული რეცენზიიდან.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის ოქტომბრის დასაწყისში ილუსტრირებულ მხატვრულ-ლიტერატურულ კრებულ „კავკაზსკაია ჟიზნში“ დაიბეჭდა ანტონ ნატროშვილის მიერ თარგმნილი ილია ჭავჭავაძის მოთხრობის „გლახის ნაამბობი“ ნაწყვეტი.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 4 აპრილს ილია ჭავჭავაძემ წერილობით მიმართა გაზეთ „ნოვოე ობოზრენიეს“ რედაქტორ გიორგი თუმანიშვილს და აღშფოთება გამოხატა იმ ცილისწამებათა გამო, რომელთაც გაზეთი აქვეყნებდა „ივერიის“ წინააღმდეგ, გააფრთხილა, რომ მასთან საგაზეთო პოლემიკაში ჩაბმის ნაცვლად აპირებდა სიმართლის გასარკვევად მიუკერძოებელ პირთა სასამართლოსთვის მიემართა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 17 თებერვალს ილია ჭავჭავაძემ საგურამოდან მისწერა მეუღლეს, ოლღა გურამიშვილს და სთხოვა, მისი საწერი მაგიდიდან აეღო ფურცლები წარწერით „ჟურნალ-გაზეთები“ და რედაქციისთვის გადაეცა.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წელს ილია ჭავჭავაძის საიუბილეოდ ზაქარია ჭიჭინაძემ დაბეჭდა წიგნი „თ. ი. ჭავჭავაძე, როგორც ქართველთა ერთობის მღაღადებელი“.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე სოციალ-დემოკრატმა გრიგოლ ურატაძემ მოწინააღმდეგეებს უპასუხა, რომ საჭიროდ არ მიაჩნდა პროპაგანდის შესახებ კანონპროექტის კვლავ საპროპაგანდო კომისიისთვის გადაცემა შესათანხმებლად, რადგან წინასწარ დარწმუნებული იყო, რომ პროექტის მე-3 მუხლზე ისევ ვერ შეთანხმდებოდნენ.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 31 ოქტომბერს გაზეთ „ცნობის ფურცელში“ ილია ჭავჭავაძის მოღვაწეობის 40 წლისთავის საიუბილეო კომიტეტის წევრმა გრიგოლ აბაშიძემ გამოაქვეყნა კომიტეტის განზრახვის შესახებ, რომ ეს მხოლოდ ერთდღიანი დღესასწაული არ ყოფილიყო, არამედ ისეთი, რომ სამახსოვროდ დარჩენილიყო საქართველოს ყველა კუთხეში.

1897

ტიპი: ღონისძიება

1897 წლის 2 ნოემბერს ილია ჭავჭავაძის საზოგადოებრივი მოღვაწეობის 40 წლისთავის აღსანიშნავ საიუბილეო კომიტეტს შეხვედრა უნდა გაემართა საზოგადოებასთან შემუშავებული პროგრამის გასაცნობად და თარიღის დასადგენად, იუწყება გაზეთი „ცნობის ფურცელი“.

1897

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

1897 წლის ივლისის მეორე ნახევარში ილია ჭავჭავაძის სტუმრები, პარიზის უნივერსიტეტის პროფესორი, მოგზაური და მკვლევარი ჟაკ ბერტილიონი, რომაელი პროფესორი ბოსკო, მწერლები ვასილი ველიჩკო და არტურ ლაისტი მასთან ერთად საგურამოდან ზედაზნის მონასტერში გაემგზავრნენ და ხის ქვეშ, მწვანე ველზე ისადილეს.

1897

ტიპი: ავტორობა

1897 წლის 12 ოქტომბერს გაზეთ „ცნობის ფურცელში“ შავიზღვისპირელის ფსევდონიმით გამოქვეყნდა თედო სახოკიას შეკითხვა რედაქციისადმი, რატომ აღარაფერი იწერებოდა ილია ჭავჭავაძის მოღვაწეობის 40 წლის იუბილეს გადახდის შესახებ.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 18 სექტემბერს თბილისის საბირჟო კომიტეტი წარდგა ფინანსთა და ვაჭრობა-მრეწველობის მინისტრის, გიორგი დურმიშხანის ძე ჟურულის წინაშე და მას მინისტრად გახდომა მიულოცა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე ეროვნულ-დემოკრატიული პარტის წევრმა სპირიდონ კედიამ განაცხადა, რომ ის საპროპაგანდო კომისიის წევრი იყო და კომისია სრულად თანხმდებოდა ორ მუხლზე: დამოუკიდებლობის დაცვა და დემოკრატიული რეჟიმის განმტკიცება, მაგრამ შეთანხმებას ვერ აღწევდა მე-3 მუხლის შესახებ, დამფუძნებელი კრების წევრი როგორ უნდა მოქცეულიყო პროვინციებში ხალხთან. კედია მოითხოვდა ამ მუხლის კომისიისთვის განსახილველად დაბრუნებას, რათა, შეთანხმების მიღწევის შემთხვევაში, დამფუძნებელი კრებისთვის შემდეგ სხდომაზე წარედგინათ.

1807

ტიპი: ღონისძიება

1907 წლის აგვისტოს დასაწყისში ზაქარია ეგნატეს ძე ჭიჭინაძე თბილისის ღვინის სარდაფში სადილობდა, გვერდით მაგიდასთან ნაცნობი სოციალ-დემოკრატები ცხარედ მსჯელობდნენ. ზაქარიამ ჯერ რაღაც კრიტიკული თქვა სოციალ-დემოკრატებზე, შემდეგ ილია ჭავჭავაძის სადღეგრძელო დალია. სოციალ-დემოკრატები გაღიზიანდნენ, ჭიჭინაძე სასტიკად სცემეს და ქუჩაში გააგდეს. სახლში მედუქნეს მიჰყავდა, რომელმაც უთხრა, რამ დაგაწყებინა სოციალ-დემოკრატებთან ილიას ქება, იმიტომ იყვნენ შეკრებილები, მის მოკვლაზე ბჭობდნენო.