ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები50091

1920

ტიპი: მფლობელობა

1920 წლის 7 თებერვლის გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების საკუთრებას შეადგენდა ილია ჭავჭავაძის, ალექსანდრე ყაზბეგის, იაკობ გოგებაშვილის, ეგნატე ხრამელაშვილის, გრიგოლ ორბელიანის, ალექსანდრე ხახანაშვილის, არჩილ ჯორჯაძის და ივანე (კიტა) აბაშიძის ყველა ნაწარმოები.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 4 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე ეროვნულ-დემოკრატთა ლიდერი სპირიდონ მალხაზის ძე კედია ვრცელი სიტყვით გამოვიდა.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის თებერვალში რუსეთის საგარეო საქმეთა კომისარმა ჩიჩერინმა მისწერა საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრ ევგენი გეგეჭკორს, რომ საბჭოთა რუსეთი განციფრებით გაეცნო იმ არგუმენტს, რომლითაც საქართველოს მთავრობამ გაამართლა თავისი უარი, მონაწილეობა მიეღო გენერალ დენიკინის წინააღმდეგ ბრძოლაში.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 3 თებერვალს დამფუძნებელი კრების სხდომაზე მიწის დეკრეტის შესახებ, სოციალ-დემოკრატმა კირილე ნინიძემ აღნიშნა, რომ მას საკმარისად არ მიაჩნია სოციალ-ფედერალისტ თევდორე ღლონტის უსაფუძვლო სტატისტიკური ციფრები და სოციალ-რევოლუციონერ ლეო შენგელაიას პროპაგანდისტული სოციალისტური მაგალითები.

1920

ტიპი: თანამდებობა

1920 წელს თევდორე ზურაბის ძე ღლონტი ქ. თბილისის საბჭოს ხმოსანი იყო.

1920

ტიპი: ავტორობა

1920 წლის 5 იანვარს ქალაქის საბჭოს სხდომაზე თბილისის ქალაქისთავმა ბენიამინ ჩხიკვიშვილმა მოხსენება წარადგინა მუშა-მოსამსახურეთა ხელფასების მეათე მომატების შესახებ.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 30 აპრილის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი და ღარიბ მოსწავლეთა შემწეობის საზოგადოება ყველაზე მეტად უნდა განიცდიდეს თავიანთი წევრების საქმეების მიმართ გულგრილობას, რადგან სწორედ ამ ორი საზოგადოების ხელშეწყობასა და კეთილდღეობაზე იყო დამოკიდებული ხალხის წარმატება.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 30 აპრილის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნდა მოსე გიორგის ძე ჯანაშვილის ფელეტონი „ზოგიერთი ცნობანი და მოსაზრებანი შესახებ საქართველოს ისტორიისა“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 29 აპრილის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ სტატიაში მოსე გიორგის ძე ჯანაშვილი წერდა, რომ საქართველოში ოდითგანვე აბრეშუმის ჭიის მოვლა დედაკაცების საქმე იყო. მამაკაცებს საოჯახო საქმეები: ხვნა-თესვა, საქონლის მწყემსვა, ნადირობა, მტრის მოსაგერიებლად და სალაშქროდ გასვლა და სხვ. არ აძლევდა დიდი ხნით შინ დარჩენის საშუალებას.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 29 აპრილის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ სტატიაში მოსე გიორგის ძე ჯანაშვილი აღნიშნავდა, რომ საინგილოში აბრეშუმის ჭიის მოვლა დედაკაცების საქმიანობად და მოვალეობად ითვლებოდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 29 აპრილის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა მოსე გიორგის ძე ჯანაშვილის სტატია „აბრეშუმის მრეწველობა საინგილოში“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ არტისტს მხოლოდ ჭკუისა და ნიჭის წყალობით შეეძლო სახელი გაეთქვა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ მსახიობს ნიჭის გარდა გონიერებაც სჭირდებოდა, რათა თავისი როლი სრულყოფილად შეესრულებინა. სასცენო ხელოვნებისთვის განსაკუთრებულად მნიშვნელოვანი იყო ნიჭისა და ჭკუის თანხვედრა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ყველა ნიჭიერ მსახიობს შეეძლო ეგრძნო თავისი როლი, თუმცა ეს არ კმაროდა და როლის გააზრება, გათავისება იყო უმნიშვნელოვანესი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ვალერიან ლევანის ძე გუნია წერდა, რომ ადამიანის ნიჭი და ჭკუა თანაბარწილად სრულყოფდა ხელოვნებას.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 25 თებერვლის გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა მიხეილ ალექსანდრეს ძე ნასიძის ფელეტონი „ტფილისიდამ თეირანს“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 12 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, 1883 წლის „ივერიის“ მე-10 ნომერში დაიბეჭდა თათარყან თენგიზის ძე დადეშქელიანის წერილი „საქართველოს მხედრობაზედ“. ეს წერილი ფრანგულ ენაზე წიგნად გამოცემული 50 კაპიკი ღირდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 12 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, ჟიულ მურიემ ფრანგულად თარგმნა თათარყან თენგიზის ძე დადეშქელიანის წერილი „საქართველოს მხედრობაზედ“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 30 სექტემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, პროფესორმა დავით იესეს ძე ჩუბინოვმა ვენაში გამართულ ორიენტალისტების კრებაზე განსახილველად წარადგინა თავისი ორი წერილი: I. „პონტის ერაზე, ანუ საიდამ იწყობა ქართულის ქორონიკონის წელთაღრიცხვა“ და II. „მცირე აზიაში რა ადგილებამდე სახლობდნენ ძველად ქართველები“.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 30 სექტემბრის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, პროფესორმა დავით იესეს ძე ჩუბინაშვილმა ვენაში გამართულ ორიენტალისტების კრებაზე განაცხადა, რომ მცირე აზიაში ქართველების ცხოვრებას მოწმობდა ადგილობრივი წყლების, მთებისა და ადგილების ქართული სახელწოდებები.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 29 აგვისტოს გაზეთ „ივერიაში“ დაიბეჭდა გრიგოლ თევდორეს ძე ყიფშიძის თარგმანი პოლ ბურჟეს რომანისა „ცოდვა სიყვარულისას“ ნაწილი.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 29 აგვისტოს გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, რომ სკოლების გასახსნელად თანხის შეგროვების საკითხი ყველაზე აუცილებელი და საციცოცხლოდ მნიშვნელოვანი იყო. თავად-აზნაურთა გუბერნიის სამმართველოს სხვა საქმეები უნდა გადაედო და მხოლოდ ამ საკითხზე მიექცია ყურადღება, რათა მოსწავლეეები არ დარჩენილიყვნენ განათლების გარეშე.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 29 აგვისტოს გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, კერძო სკოლა ვალდებული იყო შეესრულებინა განათლების სამინისტროს მოთხოვნა – ან ხუთი ათასი თუმანი, ან ნაღდი ფული, ან სახელმწიფოს თავდების ბილეთები წინასწარ შეეტანათ სახელმწიფო ბანკში იმის გარანტად, რომ სასწავლებელი საჭირო ხარჯების დაფარვას შეძლებდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 29 აგვისტოს გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, კერძო სკოლა ვალდებული იყო შეესრულებინა განათლების სამინისტროს მოთხოვნა, რომ სასწავლო წლის დასაწყისში გამოცდებს დასწრებოდნენ განათლების მზრუნველის მიერ დანიშნული დეპუტატები, მათ აზრს გადამწყვეტი მნიშვნელობა ექნებოდა.

1886

ტიპი: ავტორობა

1886 წლის 29 აგვისტოს გაზეთ „ივერიაში“ გამოქვეყნებულ წერილში ილია ჭავჭავაძე წერდა, კერძო სკოლას უნდა შეესრულებინა განათლების სამინისტროს მოთხოვნა, მასწავლებლებისა და მოსწავლეების რაოდენობა სწავლა-განათლების მზრუნველს უნდა დაემტკიცებინა.