ქშწკგს პროსოპოგრაფია

ფაქტები

რეგისტრირებული ფაქტები40041

1934

ტიპი: თანამდებობა

1934 წელს შალვა ნუცუბიძე უცხოეთთან კულტურული კავშირების საკავშირო საზოგადოების საქართველოს ფილიალის ხელმძღვანელი იყო.

1924

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1924 წელს დაპატიმრებულ გრიგოლ სპირიდონის ძე ჭელიძეს ჰყავდა მამა, სპირიდონ ჭელიძე – 80 წლის; მეუღლე, დომნა – 24 წლის; შვილი, სახელი უცნობია– 7 თვის; და, მარია ჭელიძე – 18 წლის; ძმები: სიმონ ჭელიძე – 50 წლის, ბერი; გალაქტიონ ჭელიძე –35 წლის, მუსიკოსი.

1923

ტიპი: ღონისძიება

1923 წელს არალეგალური მენშევიკური ორგანიზაციის წევრებმა პავლე გაჩეჩილაძემ და დიმიტრი კოჭლაძემ არალეგალური ტიპოგრაფია მოაწყვეს დავით ბორისოვის ბინაზე (თამარის ქ. N39-ში), სადაც ადრე ივანე რატიშვილი ცხოვრობდა.

1923

ტიპი: ღონისძიება

1923 წელს პავლე გაჩეჩილაძისა და დიმიტრი კოჭლაძის დაპატიმრების შემდეგ მენშევიკების არალეგალური სტამბა გადაიტანეს მიკაელიანცის სახლში, სადაც 3 კვირის განმავლობაში დაშლილს ინახავდნენ. სექტემბერში ახალგაზრდა მარქსისტთა ორგანიზაციის წევრის, ვასილ კაპანაძის წინადადებით და ბეჟან დოლიძის დახმარებით ტიპოგრაფია დიდუბეში, მებაღე ანდრია ყოჩიშვილის ბინაში, მოაწყვეს. ბოლოს კი ისევ მიკაელიანცის სახლში მიიტანეს. 24 დეკემბერს სტამბა ჩეკისტებმა აღმოაჩინეს. მიკაელიანცის გარდა დანაშაული ყველამ აღიარა.

1893

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

ნიკოლოზ ნიკოლოზის ძე კვერნაძე, გლეხი, დაიბადა 1893 წლის მაისში ქუთაისის გუბერნიაში, სამტრედიის მაზრის სოფ. სამტრედიაში.

1916

ტიპი: ნასამართლეობა

1916 წელს ნიკოლოზ ნიკოლოზის ძე კვერნაძე დააპატიმრეს ჭიათურაში როგორც საგაფიცვო ბიუროსა და სოციალ-დემოკრატიული პარტიის წევრი.

1913

ტიპი: ორგანიზაცია

1913-დან 1923 წლის პირველ სექტემბრამდე ნიკოლოზ (კოლია) ნიკოლოზის ძე კვერნაძე, პარტიული ფსევდონიმით გედი, საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის (სსდმპ) წევრი იყო.

1924

ტიპი: ნასამართლეობა

1924 წლის 21 იანვარს ნიკოლოზ კვერნაძე დააპატიმრეს თბილისში ზუბალოვის სახალხო სახლის (ქართული დრამატული საზოგადოების) სარეგისტრაციო დარბაზში საქართველოს ჩეკას N6617 ორდერის საფუძველზე.

1914

ტიპი: პირადი ინფორმაცია

ნიკოლოზ კვერნაძე 1914-1918 წლებში მუშაობდა ჭიათურაში კავკასიური საზოგადოების მეტაბელედ, შემდეგ – სამტრედიაში, კოოპერატივში; 1916-1917 წლებში სამხედრო სამსახურში იყო; 1917-1924 წლამდე ეწეოდა კულტურულ-საგანმანათლებლო საქმიანობას; 1917-1921 წლებში სამტრედიის სახალხო გვარდიის შტაბის თავმჯდომარის თანაშემწე იყო; 1924 წელს მუშაობდა ქართული დრამატული საზოგადოების გამგეობის მდივნად.

1924

ტიპი: ღონისძიება

1924 წლის იანვარში ნიკოლოზ კვერნაძის დაპატიმრების გადაწყვეტილება საქართველოს ჩეკას N1 საიდუმლო განყოფილების რწმუნებულის თანაშემწემ, ბესარიონ მელიქაძემ მიიღო.

1916

ტიპი: ორგანიზაცია

1916 წელს ნიკოლოზ ნიკოლოზის ძე კვერნაძე საგაფიცვო ბიუროსა და სოციალ-დემოკრატიული პარტიის წევრი იყო.

1924

ტიპი: ნასამართლეობა

1924 წლის 21 იანვარს საქართველოს ჩეკას მიერ დაკავებული ნიკოლოზ კვერნაძის არალეგალური საქმიანობის შესახებ ძიებას ჰქონდა მრავალი აგენტურული შეტყობინება; ჩეკამ ასევე მოახერხა დაპატიმრებული დავით ქავთარაძისგან მიეღო დადასტურებული ჩვენება.

1924

ტიპი: ნასამართლეობა

1924 წლის პირველ აპრილს სასამართლომ უპასუხოდ დატოვა ნიკოლოზ კვერნაძის მეუღლის, მარია აბდუშელაშვილის განცხადება, ასევე მწერალთა კავშირის შუამდგომლობა ძიების დაჩქარებისა და კვერნაძის გათავისუფლების შესახებ.

1924

ტიპი: ნასამართლეობა

1924 წლის 15 მაისს განიხილეს ნიკოლოზ ნიკოლოზის ძე კვერნაძის ძიების საქმე. დადასტურებულად ჩათვალეს მისი, როგორც სოციალ-დემოკრატიული პარტიის თბილისის სამაზრო კომიტეტის წევრის და აქტიური ა/ს მომუშავის ბრალეულობა და მოითხოვეს კვერნაძის 3 წლით დაპატიმრება იზოლაციის წესით, წინასწარი დაკავების ვადის დაუთქმელად.

1924

ტიპი: ნასამართლეობა

1924 წლის 21 იანვარს დაპატიმრებული მწერალი და დრამატურგი ნიკოლოზ ნიკოლოზის ძე კვერნაძე მეტეხის N2 გამოსასწორებელ სახლში მოათავსეს.

1924

ტიპი: პირადი ურთიერთობა

1924 წელს დაპატიმრებულ ნიკოლოზ კვერნაძეს ჰყავდა დედა მ. ოვანოვა – 50 წლის, დიასახლისი, მცხოვრები აბაშაში; მეუღლე, მარია სიმონის ასული აბდუშელაშვილი – 25 წლის, მოსწავლე, მცხოვრები თბილისში.

1924

ტიპი: მფლობელობა

1924 წელს ნიკოლოზ ნიკოლოზის ძე კვერნაძეს სამტრედიაში ჰქონდა საკუთარი სახლი და მიწა.

1918

ტიპი: ღონისძიება

1918 წლის 20 ნოემბერს გამართულ საქართველოს ეროვნული საბჭოს საკონსტიტუციო კომისიის სხდომაზე უნდა განეხილათ საკითხი, რომ მორიგი სხდომები ჩატარებულიყო ოთხშაბათობით 13-15 სთ. და შაბათობით 10-12 სთ., უწყება უნდა გაგზავნოდათ კომისიის შემდეგ წევრებს: თავმჯდომარე ს. დადიანს, მდივან მ. ჩხეიძეს, ს. ჯაფარიძეს, ლ. ნათაძეს, პ. საყვარელიძეს, ალ. წერეთელს, კ. მაყაშვილს, სპ. კედიას, რ. არსენიძეს, გ. ნანეიშვილს.

1916

ტიპი: განათლება

1916 წლის ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ანგარიშის მიხედვით, მასწავლებელი მარიამ პავლეს ასული ჯარიაშვილი თბილისის საეპარქიო სასწავლებლის კურსდამთავრებული იყო.

1924

ტიპი: ნასამართლეობა

1924 წლის 5 აგვისტოს მეორე დაკითხვაზე ივანე ცომაიამ განაცხადა, რომ 1918 წელს ჩოხატაურში აჯანყების დროს არ შეასრულა ბრძანება 8 ბოლშევიკი ტყვის დახვრეტის შესახებ, რის გამოც ნოე რამიშვილმა ის პასუხისგებაში მისცა.

1924

ტიპი: ავტორობა

ივანე ცომაიას საქმეში დევს ნოე რამიშვილის წერილი მის სახელზე. რამიშვილი დაპატიმრებული ბოლშევიკების შეწყალებას შეუძლებლად მიიჩნევს და ბრძანების შეუსრულებლობის გამო ცომაიას პასუხისგებაში მიცემას მოითხოვს.

1934

ტიპი: ღონისძიება

1934 წლის 6 მაისს თბილისში გაიხსნა გამოფენა, რომელზეც წარმოდგენილი იყო მოსე თოიძის, იაკობ ნიკოლაძის, სოლომონ ახვლედიანის, ლადო გუდიაშვილის, ევგენი ლანსერეს, ვასილ კროტკოვის, ელენე ახვლედიანის, თამარ აბაკელიას, კორნელი სანაძის, კ. გძელიშვილის, სამსონ ნადარეიშვილის, შალვა მამალაძის, ვლადიმერ კეშელავას, ა. კოპალიანის, დავით ქუთათელაძის, მარდალეიშვილის და გიორგი გაბაშვილის ათასამდე ნამუშევარი, მათ შორის იყო დამწყები მუშა და გლეხი მხატვრებისა, აგრეთვე სამხატვრო აკადემიის სტუდენტთა საუკეთესო ნაწარმოებები.

1934

ტიპი: ღონისძიება

1934 წლის 11 მაისს სახელმწიფო უნივერსიტეტის წინ მდებარე სკვერში პროფესორების: იაკობ ნიკოლაძის, შალვა ნუცუბიძის, ლევან აღნიაშვილის, ნ. კურნაკოვის, ლ. პისარჟევსკის, ა. ციციშვილის, როზენბერგის და ფირუმოვის მონაწილეობით საზეიმოდ გახსნეს უნივერსიტეტის პირველი რექტორის, ცნობილი მეცნიერის, პეტრე მელიქიშვილის ძეგლი.

1921

ტიპი: თანამდებობა

1921 წლის 21 მარტს მუშაობას შეუდგნენ ჯანმრთელობის სახალხო კომისრის მოადგილე პოლიევქტო კიკალიშვილი და მდივანი ელიაშვილი.

1921

ტიპი: თანამდებობა

1921 წელს სერგო ქავთარაძე რევოლუციური კომიტეტის თავმჯდომარის მოადგილედ დაინიშნა, ხოლო ალექსანდრე სალარიძე — მდივნად.